Θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου… μάλλον αυτός άνοιξε στις 17 Ιουνίου στους Ψαράδες Πρεσπών με την ενεργή συμμετοχή Τσίπρα-Κοτζιά-Παυλόπουλου-Καμμένου και την συμφωνία που υπογράφηκε.Κάθε δράση όμως έχει και μία αντίδραση. Είκοσι χιλιόμετρα από το σημείο της υπογραφής, στο Πισοδέρι, άνοιξε ένα άλλο κεφάλαιο στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδος. Ο Ανένδωτος Αγώνας για τη Μακεδονία.
Με αίμα και αυτός ο αγώνας. Με αίμα Ελλήνων το οποίο πότισε την Ελληνική σημαία… και έγινε Σύμβολό μας. Στην υπογραφή των Πρεσπών συνέβαλαν τα μέγιστα πολιτικοί που στηρίζουν την κυβέρνηση και ορισμένοι από αυτούςθεωρούνται άνθρωποι με πατριωτική συνείδηση ανεξαρτήτως της ιδεολογικής τους τοποθέτησης.
Δύο τέτοια παραδείγματα είναι από την μία πλευρά η ανήκουσα στον Δεξιό πολιτικό χώρο κ. Κόλλια-Τσαρουχά βουλευτής Σερρών των ΑΝΕΛ και Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης και από την άλλη ο Κουμουνιστής και Κρητομακεδών κ. Κώστας Ζουράρις, συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛ. Μεγάλη η ευθύνη τους, βαριά σκιά στο όνομά τους…
Με τον κ. Ζουράρι, μάλιστα, είχα αρκετές τηλεφωνικές επικοινωνίες τις τελευταίες ημέρες και κάποια στιγμή του είπα το εξής: «κ. Ζουράρι, είστε κουμουνιστής και Κρητομακεδόνας, εάν χρειαστεί να επιλέξετεμεταξύ των δύο εύχομαι να επικρατήσει το δεύτερο». Μου απάντησε ότι δεν θα επικρατήσει κανένα, επειδή στον Ελληνικό πολιτισμό υπάρχει το «συναμφότερον», επομένως δεν είναι ανάγκη να επικρατήσει κάποιο από τα δύο.
Μπορεί, όπως μου είπε,να υποστηρίζει και τα δύο ταυτόχρονα. Τότε του θύμισα την φράση που υπάρχει στον Πλάτωνα, Κρίτων 51β: «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσιν». Επομένως του είπα, ο Ελληνικός πολιτισμός μας επιτρέπει να βάζουμε δύο πράγματα στη ζυγαριά και να υπερισχύει το ένα εξ αυτών. Έτσι, όταν υπάρχει η παράμετρος «Πατρίδα» θα υπερισχύσει έναντι των άλλων.
Ο κ. Ζουράρις μου απάντησε «Γιάννη συμφωνώ μαζί σου». Ο κ. Ζουράρις μπορεί να συμφώνησε μαζί μου, όμως αύριο το γειτονικό σλαβικό κρατίδιο θα έχει πετύχει την πρώτη διεθνή του αναγνώριση. Θα έχει πάρει τον Μακεδονισμό από την Ελλάδα και μάλιστα με υπογραφή της Ελληνικής κυβέρνησης. Επίσης ανέφερα στον κ. Ζουράρι ότι κατά την γνώμη μου η συμφωνία των Πρεσπών είναι πρώτα και πάνω από όλα αντιεπιστημονική, επειδή βαφτίζει «Μακεδόνες» ανθρώπους με Σλαβική και Αλβανική καταγωγή.
Του είπα ότι, ακόμα και να ξεχάσουμε το εθνικό μας θέμα και να δούμε την περίπτωση αυτή καθαρά επιστημονικά, η συμφωνία αυτή είναι απαράδεκτη. Πάλι ο κ. Ζουράρις συμφώνησε μαζί μου, όμως από αύριο το γειτονικό σλαβικό κρατίδιο θα έχει πολλούς λόγους να χαίρεται για αυτή την παραχάραξη της ιστορίας που θα έχει πετύχει.
Το να συμφωνείς με μία τοποθέτηση κατά την διάρκεια μιάς συζήτησης δεν βοηθάει στην σωστή εξέλιξη των πραγμάτων εάν δεν κάνεις πράξη αυτό με το οποίο συμφώνησες. Ο λαός αυτό το ονομάζει «να’ χαμε να λέγαμε και να’ χαμε να πούμε». Εάν λοιπόν δεν αντιδρούν, με πράξεις όχι με λόγια, πολιτικοί οι οποίοι φέρονται να έχουν ρίζες μέσα στην παράδοση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, τότε ποιοί θα αντιδράσουν; Αυτοί οι οποίοι θεωρούν ότι δεν υπάρχει συνέχεια στο Ελληνικό έθνος;
Τόσοι και τόσοι αριστεροί οι οποίοι νιώθουν ναυτία και τους δημιουργείται τάση για εμετό στο άκουσμα και μόνον λέξεων όπως Ελλάς, Ορθοδοξία, Έθνος κλπ; Δεν είναι μόνον οι πολιτικοί που θάβουν τη Μακεδονία.
Που είναι οι διάφορες συλλογικότητες να διαμαρτυρηθούν για το έγκλημα που διαπράτεται; Και μιλώ για συλλογικότητες, για μαζικές αντιδράσεις. Που είναι οι συλλογικότητες όπως, οι αγρότες, οι καλλιτέχνες, τα αθλητικά σωματεία της Θεσσαλονίκης, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι επιχειρηματίες, οι επιστήμονες; Υπογράφηκε μία συμφωνία με την οποία βαφτίζονται ως «Μακεδόνες» κάποιοι άνθρωποι Σλαβικής και Αλβανικής καταγωγής. Όπως προανέφερα, ακόμα και να ξεχάσουμε πως εμείς είμαστε Έλληνες και έχουμε εθνικό ενδιαφέρον για αυτή την υπόθεση, τελείως αντικειμενικά με γνώμονα μόνον την επιστημονική αλήθεια, η συμφωνία αυτή είναι τελείως αντιεπιστημονική και άθλια. Ποιοί όμως βγήκαν στους δρόμους αντιδρώντας σε αυτή την αδικία; Ποιοί πήγαν στο Πισοδέρι και εισέπραξαν ξύλο και χημικά από τα ΜΑΤ;
Οι απλοί Έλληνες πατριώτες. Μπορεί σε όλες αυτές τις δράσεις και τα συλλαλητήρια να παρεισφρέουν και ορισμένοι θερμοκέφαλοι ή ακόμα και προβοκάτορες, όμως αυτό δεν ακυρώνει το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτά είναι απλοί Έλληνες πατριώτες που τους πνίγει το δίκιο. Η επιστημονική και οικονομική ελίτ της χώρας μας; Απλοί παρατηρητές. Δείχνουν να μη νοιάζονται. Δεν πειράζει. Οι αγώνες ξεκινούν από λίγους και ταπεινούς. Ο Παύλος Μελάς όταν ξεκίνησε τον Μακεδονικό αγώνα είχε μαζί του μόνον 35 άνδρες, Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικούς.
Σήμερα, αυτοί που έχουν ενεργοποιηθεί είναι πολλοί περισσότεροι. Είναι χιλιάδες. Οι υπόλοιποι, που δεν θέλουν ούτε να συμμετέχουν αλλά ούτε καν συμφωνούν με τις διαμαρτυρίες κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, ας κάτσουν στα αυγά τους.
Ο Αγώνας δεν τους χρειάζεται.
Και μιας και αναφέρθηκα στον Παύλο Μελά, ας θυμηθούμε τι έγραψε για αυτόν ο Ίων Δραγούμης στον πρόλογο του βιβλίο του«Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα». «Ο Παύλος Μελάς σκοτώθηκε στη Στάτιστα της Μακεδονίας ένα βράδυ το φθινόπορο του 1904. Και οι Έλληνες ξύπνησαν. Γιατί ξύπνησαν τώρα μόνο; Επειδή είναι τυφλοί οι άνθρωποι και οι περισσότεροι γεννήθηκαν για να είναι και μικροί. Σπίθες κοντές είναι οι στιγμές που ξυπνούν και νοιώθουν τη μετριότητα που βαρύνει επάνω τους…
Τέτοια μιά σπίθα τους άναψε ο Παύλος Μελάς. Όσοι συνηθίζουν να συλλογίζονται, ας στοχασθούν πόσο μεγαλύτερος από τους άλλους Έλληνες έπρεπε να είναι ο Παύλος Μελάς για να καταφέρει να τους ανάψει…
Σε σας στρέφομαι, παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω – αν έχετε να ξοδέψετε ενέργεια ας είναι και μέτρια, αν έχετενα κάψετε τίποτε περισσότερο από σπίθες απλές ενθουσιασμού – μη λησμονείτε ποτέ το θάνατο του Παλληκαριού, αλλά προπάντων μη λησμονείτε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονείτε και την ιδέα που για εκείνη δούλεψε και υπέφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθη, γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ήρωες. Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει…
Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε». Προφητικός και διαχρονικός ο Ίων Δραγούμης, «γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ήρωες». Πράγματι, μάλλον θα χρειαστούν και άλλες θυσίες Ελλήνων για την Μακεδονία. Ας είναι. Αξίζει τον κόπο.
Με αίμα και αυτός ο αγώνας. Με αίμα Ελλήνων το οποίο πότισε την Ελληνική σημαία… και έγινε Σύμβολό μας. Στην υπογραφή των Πρεσπών συνέβαλαν τα μέγιστα πολιτικοί που στηρίζουν την κυβέρνηση και ορισμένοι από αυτούςθεωρούνται άνθρωποι με πατριωτική συνείδηση ανεξαρτήτως της ιδεολογικής τους τοποθέτησης.
Δύο τέτοια παραδείγματα είναι από την μία πλευρά η ανήκουσα στον Δεξιό πολιτικό χώρο κ. Κόλλια-Τσαρουχά βουλευτής Σερρών των ΑΝΕΛ και Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης και από την άλλη ο Κουμουνιστής και Κρητομακεδών κ. Κώστας Ζουράρις, συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛ. Μεγάλη η ευθύνη τους, βαριά σκιά στο όνομά τους…
Με τον κ. Ζουράρι, μάλιστα, είχα αρκετές τηλεφωνικές επικοινωνίες τις τελευταίες ημέρες και κάποια στιγμή του είπα το εξής: «κ. Ζουράρι, είστε κουμουνιστής και Κρητομακεδόνας, εάν χρειαστεί να επιλέξετεμεταξύ των δύο εύχομαι να επικρατήσει το δεύτερο». Μου απάντησε ότι δεν θα επικρατήσει κανένα, επειδή στον Ελληνικό πολιτισμό υπάρχει το «συναμφότερον», επομένως δεν είναι ανάγκη να επικρατήσει κάποιο από τα δύο.
Μπορεί, όπως μου είπε,να υποστηρίζει και τα δύο ταυτόχρονα. Τότε του θύμισα την φράση που υπάρχει στον Πλάτωνα, Κρίτων 51β: «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσιν». Επομένως του είπα, ο Ελληνικός πολιτισμός μας επιτρέπει να βάζουμε δύο πράγματα στη ζυγαριά και να υπερισχύει το ένα εξ αυτών. Έτσι, όταν υπάρχει η παράμετρος «Πατρίδα» θα υπερισχύσει έναντι των άλλων.
Ο κ. Ζουράρις μου απάντησε «Γιάννη συμφωνώ μαζί σου». Ο κ. Ζουράρις μπορεί να συμφώνησε μαζί μου, όμως αύριο το γειτονικό σλαβικό κρατίδιο θα έχει πετύχει την πρώτη διεθνή του αναγνώριση. Θα έχει πάρει τον Μακεδονισμό από την Ελλάδα και μάλιστα με υπογραφή της Ελληνικής κυβέρνησης. Επίσης ανέφερα στον κ. Ζουράρι ότι κατά την γνώμη μου η συμφωνία των Πρεσπών είναι πρώτα και πάνω από όλα αντιεπιστημονική, επειδή βαφτίζει «Μακεδόνες» ανθρώπους με Σλαβική και Αλβανική καταγωγή.
Του είπα ότι, ακόμα και να ξεχάσουμε το εθνικό μας θέμα και να δούμε την περίπτωση αυτή καθαρά επιστημονικά, η συμφωνία αυτή είναι απαράδεκτη. Πάλι ο κ. Ζουράρις συμφώνησε μαζί μου, όμως από αύριο το γειτονικό σλαβικό κρατίδιο θα έχει πολλούς λόγους να χαίρεται για αυτή την παραχάραξη της ιστορίας που θα έχει πετύχει.
Το να συμφωνείς με μία τοποθέτηση κατά την διάρκεια μιάς συζήτησης δεν βοηθάει στην σωστή εξέλιξη των πραγμάτων εάν δεν κάνεις πράξη αυτό με το οποίο συμφώνησες. Ο λαός αυτό το ονομάζει «να’ χαμε να λέγαμε και να’ χαμε να πούμε». Εάν λοιπόν δεν αντιδρούν, με πράξεις όχι με λόγια, πολιτικοί οι οποίοι φέρονται να έχουν ρίζες μέσα στην παράδοση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, τότε ποιοί θα αντιδράσουν; Αυτοί οι οποίοι θεωρούν ότι δεν υπάρχει συνέχεια στο Ελληνικό έθνος;
Τόσοι και τόσοι αριστεροί οι οποίοι νιώθουν ναυτία και τους δημιουργείται τάση για εμετό στο άκουσμα και μόνον λέξεων όπως Ελλάς, Ορθοδοξία, Έθνος κλπ; Δεν είναι μόνον οι πολιτικοί που θάβουν τη Μακεδονία.
Που είναι οι διάφορες συλλογικότητες να διαμαρτυρηθούν για το έγκλημα που διαπράτεται; Και μιλώ για συλλογικότητες, για μαζικές αντιδράσεις. Που είναι οι συλλογικότητες όπως, οι αγρότες, οι καλλιτέχνες, τα αθλητικά σωματεία της Θεσσαλονίκης, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι επιχειρηματίες, οι επιστήμονες; Υπογράφηκε μία συμφωνία με την οποία βαφτίζονται ως «Μακεδόνες» κάποιοι άνθρωποι Σλαβικής και Αλβανικής καταγωγής. Όπως προανέφερα, ακόμα και να ξεχάσουμε πως εμείς είμαστε Έλληνες και έχουμε εθνικό ενδιαφέρον για αυτή την υπόθεση, τελείως αντικειμενικά με γνώμονα μόνον την επιστημονική αλήθεια, η συμφωνία αυτή είναι τελείως αντιεπιστημονική και άθλια. Ποιοί όμως βγήκαν στους δρόμους αντιδρώντας σε αυτή την αδικία; Ποιοί πήγαν στο Πισοδέρι και εισέπραξαν ξύλο και χημικά από τα ΜΑΤ;
Οι απλοί Έλληνες πατριώτες. Μπορεί σε όλες αυτές τις δράσεις και τα συλλαλητήρια να παρεισφρέουν και ορισμένοι θερμοκέφαλοι ή ακόμα και προβοκάτορες, όμως αυτό δεν ακυρώνει το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτά είναι απλοί Έλληνες πατριώτες που τους πνίγει το δίκιο. Η επιστημονική και οικονομική ελίτ της χώρας μας; Απλοί παρατηρητές. Δείχνουν να μη νοιάζονται. Δεν πειράζει. Οι αγώνες ξεκινούν από λίγους και ταπεινούς. Ο Παύλος Μελάς όταν ξεκίνησε τον Μακεδονικό αγώνα είχε μαζί του μόνον 35 άνδρες, Μακεδόνες, Μανιάτες και Κρητικούς.
Σήμερα, αυτοί που έχουν ενεργοποιηθεί είναι πολλοί περισσότεροι. Είναι χιλιάδες. Οι υπόλοιποι, που δεν θέλουν ούτε να συμμετέχουν αλλά ούτε καν συμφωνούν με τις διαμαρτυρίες κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, ας κάτσουν στα αυγά τους.
Ο Αγώνας δεν τους χρειάζεται.
Και μιας και αναφέρθηκα στον Παύλο Μελά, ας θυμηθούμε τι έγραψε για αυτόν ο Ίων Δραγούμης στον πρόλογο του βιβλίο του«Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα». «Ο Παύλος Μελάς σκοτώθηκε στη Στάτιστα της Μακεδονίας ένα βράδυ το φθινόπορο του 1904. Και οι Έλληνες ξύπνησαν. Γιατί ξύπνησαν τώρα μόνο; Επειδή είναι τυφλοί οι άνθρωποι και οι περισσότεροι γεννήθηκαν για να είναι και μικροί. Σπίθες κοντές είναι οι στιγμές που ξυπνούν και νοιώθουν τη μετριότητα που βαρύνει επάνω τους…
Τέτοια μιά σπίθα τους άναψε ο Παύλος Μελάς. Όσοι συνηθίζουν να συλλογίζονται, ας στοχασθούν πόσο μεγαλύτερος από τους άλλους Έλληνες έπρεπε να είναι ο Παύλος Μελάς για να καταφέρει να τους ανάψει…
Σε σας στρέφομαι, παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω – αν έχετε να ξοδέψετε ενέργεια ας είναι και μέτρια, αν έχετενα κάψετε τίποτε περισσότερο από σπίθες απλές ενθουσιασμού – μη λησμονείτε ποτέ το θάνατο του Παλληκαριού, αλλά προπάντων μη λησμονείτε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονείτε και την ιδέα που για εκείνη δούλεψε και υπέφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθη, γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ήρωες. Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει…
Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε». Προφητικός και διαχρονικός ο Ίων Δραγούμης, «γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ήρωες». Πράγματι, μάλλον θα χρειαστούν και άλλες θυσίες Ελλήνων για την Μακεδονία. Ας είναι. Αξίζει τον κόπο.
άρθρο γνώμης του Ιωάννη Αμπατζόγλου
