Εξαιτίας της αδικαιολόγητης καθυστέρησης του Λευτέρη Αυγενάκη να καθυστερήσει την εφαρμογή του αθλητικού νόμου, ο χρυσός ολυμπιονίκης Νίκος Κακλαμανάκης ταλαιπωρήθηκε στα δικαστήρια επειδή το 2019 είχε μιλήσει στη Βουλή για την ΕΙΟ, ωστόσο δεν εφαρμόστηκε ο αθλητικός νόμος.
Μάλιστα, ο Κακλαμανάκης ήρθε αντιμέτωπος με αγωγές χιλιάδων ευρώ από την ΕΙΟ, ενώ πρωτόδικα δικαιώθηκε και πλέον περιμένει το Εφετείο.
Πριν από μερικές ημέρες, ο ολυμπιονίκης εξαπέλυσε πυρά κατά του Λευτέρη Αυγενάκη, μιλώντας στο περιοδικό Downtown: «Η μέχρι σήμερα αδικαιολόγητη καθυστέρηση του υφυπουργού Αθλητισμού στην επιβολή κυρώσεων, όπως ορίζει ο αθλητικός νόμος, έκανε ακριβό έως απαγορευτικό το δικαίωμα στην αλήθεια, οδηγώντας σε μαρασμό την ιστιοπλοΐα»δήλωσε μεταξύ άλλων.
Δηλαδή, η καθυστέρηση του Αυγενάκη για την εκκαθάριση της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, οδήγησε τον Κακλαμανάκη στα δικαστήρια, ενώ όπως καταγγέλλει, όταν δέχτηκε την αγωγή, αθλητικοί παράγοντες του έλεγαν να δηλώσει μεταμέλεια, κάτι που ο ίδιος φυσικά, αρνήθηκε.
Αναλυτικά τα αποσπάσματα της συνέντευξης:
Είσαι ένας άνθρωπος που δε φοβήθηκε ποτέ, μάλιστα κλήθηκες στη Βουλή και μίλησες για τις παθογένειες στον ελληνικό αθλητισμό.
«Κλήθηκα στη Βουλή και κατέθεσα την εμπειρία μου, τις απόψεις και τις κρίσεις μου με ειλικρίνεια, ως όφειλα, από ηθικό καθήκον μου απέναντι στην Πολιτεία και την ελληνική κοινωνία, με σκοπό τη χρηστή διοίκηση των αθλητικών φορέων και της δημόσιας αποστολής τους. Η διαφθορά που έχω βιώσει από το 1988 μέχρι και σήμερα στον αθλητισμό στην Ελλάδα, όμως, φαίνεται ότι αποτελεί προστατευόμενο είδος κι εκείνοι που καταδιώκονται μέχρι εξαφάνισης είναι οι αντίπαλοί της. Μετά την ομιλία μου στη Βουλή, οι παράγοντες της ΕΙΟ αποφάσισαν την άσκηση εκφοβιστικής αγωγής εις βάρος μου, που δημόσια την ανήγγειλαν αναχαιτίζοντας την επιθυμία κάθε τρίτου που θα ήθελε να αναφέρει τις δικές του εμπειρίες. Διεκδικώ το δικαίωμα στην αλήθεια. Δίχως το συγκεκριμένο δικαίωμα δεν υπάρχει και δικαίωμα στην ευκαιρία για τις τωρινές και τις επόμενες γενιές. Γι’ αυτούς μίλησα, δε μίλησα για εμένα, εγώ τον κύκλο μου τον είχα τελειώσει. Δεν αποδέχτηκα να σιωπήσω και να κάνω δήλωση μετάνοιας ή μεταμέλειας, που μου ζήτησαν οι αθλητικοί παράγοντες της διοίκησης της ΕΙΟ πριν από τη συζήτηση της αγωγής, γιατί δε θα ήταν αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησής μου, αλλά φόβου».
Σε τι σημείο βρίσκεται ο αγώνας αυτός;
«Πριν από τη συζήτηση της αγωγής τους, είχε εκδοθεί πόρισμα ελέγχου της ΕΙΟ από την Εθνική Αρχή Διαφάνειας, όπου διαπιστώθηκαν σοβαρότατες παραβάσεις του αθλητικού νόμου και άλλων νομοθετικών διατάξεων. Η πρωτόδικη απόφαση απέρριψε την αγωγή τους, έχοντας περιλάβει στο σκεπτικό της τις παραβάσεις αυτές, που αναφέρονται στο πόρισμα της ΕΑΔ. Πρόσφατα συζητήθηκε η έφεσή τους. Η διαχρονική κατάχρηση εξουσίας, η διασπάθιση δημοσίου χρήματος, αλλά και η ευκολία των παραγόντων να χρησιμοποιήσουν το νομικό πρόσωπο της ΕΙΟ με κατασκευασμένες κατηγορίες εις βάρος μου, προκειμένου να με δικάσουν, και η μέχρι σήμερα αδικαιολόγητη καθυστέρηση του υφυπουργού Αθλητισμού στην επιβολή κυρώσεων, όπως ορίζει ο αθλητικός νόμος, έκαναν ακριβό έως απαγορευτικό το δικαίωμα στην αλήθεια, οδηγώντας σε μαρασμό την ιστιοπλοΐα. Η κορυφαία ιστιοπλόος μας, Βασιλεία Καραχάλιου, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να αγωνίζεται για την Πορτογαλία. Δεν έχουμε καμία διάκριση πλέον σε ολυμπιακό επίπεδο, κινδυνεύει να μην εκπροσωπηθεί στους Ολυμπιακούς η ελληνική ιστιοπλοΐα το 2024, για πρώτη φορά μετά από 60 χρόνια. Η Πολιτεία οφείλει να αποδεικνύει ότι δεν ανέχεται την παραβατικότητα. Πλήρωσα ένα υψηλό τίμημα, αντιπαλεύοντας το άδικο σύστημα μέχρι και σήμερα. Σε μία Ελλάδα του “ποιον γνωρίζεις” και του “είσαι ό,τι δηλώσεις”, έδωσα φωνή στο “τι αξίζεις”, από τον αποκλεισμό στη Σεούλ στα 19 μου μέχρι και πρόσφατα στη Βουλή».
«Πληρώνω το κόστος του να νοιάζεσαι»
Για ποιον λόγο αποφάσισες να μιλήσεις; Ποιο ήταν το κίνητρο;
«Την εποχή που κλήθηκα στη Βουλή το 2019 και είπα “γκρεμίστε τείχη κατάχρησης εξουσίας, διασπάθισης δημόσιου χρήματος και τείχη περιφρόνησης, γιατί αυτά βιώσαμε” και για τα οποία δικάστηκα, προπονούσα και στήριζα με υλικά όσο μπορούσα ένα παιδάκι 12 ετών, του οποίου ο πατέρας δούλευε στον καθαρισμό του Δήμου και τα έβγαζε πέρα πολύ δύσκολα. Έβλεπα ένα παιδάκι, φοβερό ταλέντο, που δεν είχε τη στήριξη για κάτι παραπάνω. Δεν μπορείς να δολοφονείς το όνειρο ενός μικρού παιδιού, ανεξαρτήτου επιπέδου διάκρισης ή κοινωνικής τάξης. Δεν πιστεύω ότι η ιστιοπλοΐα πρέπει να είναι ένα άθλημα για λίγους, έχουμε τις καλύτερες θάλασσες που είναι έτοιμα “γήπεδα” για όλους. Το κίνητρό μου ήταν να παλέψω για τους επόμενους, είδα στο πρόσωπο αυτού του παιδιού την ευκαιρία που δεν είχε ποτέ ο πατέρας μου. Το θεώρησα θεμιτό να παλέψω για τον μικρό Μανολάκη, το κλάμα της Καραχάλιου, που είναι ένα παιδί το οποίο προσπαθεί από τα 6 της και έγινε κορυφαία στον κόσμο μόνο με τη στήριξη της οικογένειάς της και για κάθε αθλητή στη θέση αυτή. Το να νοιάζεσαι είναι παρεξηγήσιμο, γιατί πολλοί κρίνουν εξ’ ιδίων, περιμένοντας ανταλλάγματα. Πληρώνω το κόστος του να νοιάζεσαι».
