ΕΙΔΗΣΕΙΣ : Ευρωπαϊκή Ένωση

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ NEWSKAMATERO

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025

Καταρρέει η σάπια Δημοκρατία στην Ευρώπη – Με πραξικοπήματα θέτουν εκτός εκλογών, Ρωσόφιλους... σε Γαλλία, Ρουμανία

 

Katarreei i sapia Dimokratia stin Evropi – Me praxikopimata

Με τη Δικαιοσύνη να είναι το απόλυτο υποχείριο, η «δημοκρατική» Ευρώπη καταδικάζει όποιον την ενοχλεί.

Όποιος υψώνει μια διαφορετική φωνή απέναντι σε αυτά που θέλει το σάπιο κατεστημένο των Βρυξελλών και το πολιτικό σύστημα, καταπνίγεται δικαστικά.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρωσόφιλος Ρουμάνος υποψήφιος Πρόεδρος αποκλείστηκε κατά τρόπο απαράδεκτο από τις εκλογές ενώ προηγείτο στις δημοσκοπήσεις...
Έσκασε και δεύτερη βόμβα δικαστήριο στην Γαλλία προέβη σε πολιτική δίωξη της Le Pen η οποία επίσης προηγείται στην Γαλλία για την θέση του Προέδρου με μεγάλη διαφορά. 
Και στην Ρουμανία και στην Γαλλία οι πατριωτικές δυνάμεις έχουν φιλορωσικό προσανατολισμό και αυτό προκαλεί υστερία στις Βρυξέλλες...

Τον Φεβρουάριο, βέβαια, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, J.D. Vance μίλησε στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου, επικρίνοντας ευρωπαϊκές χώρες ότι έχουν «χάσει» τον εαυτό τους.
Αντέδρασαν τότε.
Δεν μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά βέβαια, αφού αυτοί ενορχηστρώνουν το ποιος θα είναι υποψήφιος σε κάθε χώρα.

Προς αποκλεισμό από τις προεδρικές του 2027 η Le Pen

Σήμερα, 31 Μαρτίου, δικαστήριο του Παρισίου έκρινε ένοχη για την κατηγορία της υπεξαίρεσης κονδυλίων της ΕΕ τη Marine Le Pen και όπως όλα δείχνουν, της στερεί το δικαίωμα να είναι υποψήφια για το προεδρικό αξίωμα στις εκλογές του 2027.
Οι πρώτες πληροφορίες από διεθνή ΜΜΕ αναφέρουν πως το δικαστήριο αποφάσισε να αποκλείσει τη Le Pen από το να διεκδικήσει δημόσια αξιώματα.
Επισημαίνεται μάλιστα πως η δικαστική απόφαση έχει άμεση ισχύ.
Το μόνο ερώτημα που μένει να απαντηθεί για το εάν η Le Pen θα είναι υποψήφια για τις προεδρικές εκλογές του 2027, είναι να ανακοινωθεί ποια είναι η ακριβής διάρκεια της απαγόρευσης.

Πρώτη στις δημοσκοπήσεις

Η Marine Le Pen τοποθετείται μακράν στην πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις όσον αφορά τον πρώτο γύρο των προσεχών προεδρικών εκλογών, με ποσοστό 34% έως 37% στην πρόθεση ψήφου.
Αυτό βέβαια δεν συνεπάγεται και τελική εκλογική νίκη.
Σημειώνεται πως ο νυν πρόεδρος Emmanuel Macron δεν μπορεί να είναι ξανά υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα της Γαλλίας.

Η περίπτωση της Ρουμανίας

Τρανταχτό παράδειγμα φυσικά, επί ευρωπαϊκού εδάφους, είναι η περίπτωση της Ρουμανίας.
Τα τελευταία γεγονότα στη Ρουμανία, συμπεριλαμβανομένου ενός de facto πραξικοπήματος με τη μορφή της απαγόρευσης του πιο δημοφιλούς υποψηφίου προέδρου, Calin Georgescu, να είναι υποψήφιος στις εκλογές, αποτελούν άμεση απεικόνιση της έννοιας της «παρακμής της Ευρώπης».
Υπενθυμίζεται εδώ ότι τον Νοέμβριο του 2024, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης Calin Georgescu κέρδισε τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Ρουμανίας με συντριπτική πλειοψηφία, αλλά το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας ακύρωσε τα αποτελέσματα με κατηγορίες ότι ο Georgescu είχε υπονομεύσει τη συνταγματική τάξη και τη ρωσική παρέμβαση στις εκλογές.
Επιπλέον, τον Φεβρουάριο του 2025, ο πολιτικός συνελήφθη με την κατηγορία μιας σειράς πλαστών εγκλημάτων που ασκήθηκαν από τη Γενική Εισαγγελία της Ρουμανίας και επί του παρόντος βρίσκεται υπό απαγόρευση ταξιδιού. Παρόλα αυτά, ο Georgescu υπέβαλε έγγραφα για να συμμετάσχει σε νέες εκλογές και το Συνταγματικό Δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημά του.
Ωστόσο, η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Ρουμανίας αρνήθηκε να τον εγγράψει, δηλώνοντας ότι η υποψηφιότητα του Georgescu "δεν πληροί τις προϋποθέσεις νομιμότητας" και ότι "δεν συμμορφώθηκε με τους κανόνες της εκλογικής διαδικασίας", μετά την οποία ξέσπασαν μαζικές διαμαρτυρίες υπέρ του στο Βουκουρέστι.

Ζητούν την απαγόρευση του AfD οι «ηγέτες» του SPD και των Πρασίνων

Οι ηγέτες των παρατάξεων του SPD και του Κόμματος των Πρασίνων θέλουν την απαγόρευση της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος στη χώρα και του κορυφαίου κόμματος της αντιπολίτευσης, πριν από τις επόμενες εκλογές.
Ειδικά οι Πράσινοι καλούν τώρα το κοινοβούλιο να υποβάλει πρόταση για την απαγόρευση του κόμματος το συντομότερο δυνατό.
Το κόμμα των Πρασίνων θέλει η Bundestag να υποβάλει νέα πρόταση στο Συνταγματικό Δικαστήριο, η οποία θα έχει τον τελευταίο λόγο για την απαγόρευση του κόμματος.
Η αρχική πρόταση απαγόρευσης ξεκίνησε από τον βουλευτή του CDU Marco Wanderwitz, ο οποίος αποσύρθηκε από την πολιτική και δεν είναι πλέον στη νέα Bundestag, αλλά εξακολουθεί να προτρέπει ενεργά την απαγόρευση του κόμματος.
Ο επικεφαλής των Πρασίνων, Till Steffen, ασκεί πίεση για να εγκριθεί η πρόταση απαγόρευσης «το συντομότερο δυνατό».
Η τελευταία πρόταση υπογράφηκε από 100 βουλευτές από όλα τα κόμματα, με εξαίρεση το AfD και τους Ελεύθερους Δημοκράτες (FDP).
Στο νέο κοινοβούλιο, το FDP δεν εκπροσωπείται πλέον.

www.bankingnews.gr

Τρίτη 4 Μαρτίου 2025

Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: Ανακοίνωσε 800 δισ. ευρώ για αμυντικές δαπάνες

Oursoula fon nter Laien: Anakoinose 800 dis

 Τα νέα σχέδια της ΕΕ για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και την αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν σχεδόν 800 δισεκατομμύρια ευρώ, δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.


Μιλώντας σήμερα σε συνέντευξη Τύπου, η ίδια δήλωσε ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη να ενισχύσει την Ουκρανία αλλά και τις δικές της αμυντικές ικανότητες, προσθέτοντας ότι η ΕΕ θα προτείνει να δοθεί στα κράτη μέλη περισσότερος δημοσιονομικός χώρος για αμυντικές επενδύσεις, καθώς και δάνεια ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ για τις επενδύσεις αυτές, ενώ θα επιδιώξει να κινητοποιήσει και ιδιωτικά κεφάλαια.

Περιγράφ0ντας τι περιλαμβάνει η επιστολή που έστειλε στους ηγέτες των 27 της Ε.Ε. η φον ντερ Λάιεν ανέφερε ότι θα υπάρξει ενεργοποίηση ρήτρας διαφυγής προκειμένου τα ευρωπαϊκά κράτη να ξοδεύουν για την άμυνα τους χωρίς να κινδυνεύουν να ενεργοποιηθεί η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος.

«Χρειαζόμαστε μια μεγάλη αύξηση της χρηματοδότησης της άμυνας, χωρίς καμία αμφιβολία. Θέλουμε διαρκή ειρήνη, αλλά η διαρκή ειρήνη μπορεί να οικοδομηθεί μόνο πάνω στην ισχύ, και η ισχύς αρχίζει με την ενίσχυση του εαυτού μας.


Ειδήσεις Σήμερα:

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2025

Η Ευρώπη αμήχανη και αδύναμη απέναντι στη διαπραγμάτευση ΗΠΑ και Ρωσίας για την Ουκρανία

I Evropi amichani kai adynami apenanti sti diapragmatefsi

 Λίγα πράγματα μπορούν να αποτυπώσουν καλύτερα την ευρωπαϊκή αμηχανία και ταυτόχρονα αδυναμία χάραξης στρατηγικής από την έκτακτη σύνοδο κορυφής που κάλεσε ο Πρόεδρος Μακρόν προσκαλώντας επιλεκτικά τους ηγέτες χωρών εντός και εκτός ΕΕ (Μεγάλη Βρετανία) με αντικείμενο τις εξελίξεις στην Ουκρανία μετά την έναρξη της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στον Ντοναλντ Τραμπ και τον Βλαντιμίρ Πούτιν.


Και αυτό γιατί αυτή η σύνοδος παρότι οργανώθηκε για να καταγράψει την ευρωπαϊκή αντίδραση στις εξελίξεις, στην πραγματικότητα απλώς αποτυπώνει τη δυσκολία να υπάρξει μια ευρωπαϊκή θέση, δυσκολία που δεν αφορά μόνο την υπαρκτή διχογνωμία σε σχέση με το εάν πρέπει να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλά και την εξίσου υπαρκτή αδυναμία της Ευρώπης να εγγυηθεί τόσο τη συνέχιση του πολέμου όσο και την εξασφάλιση της ειρήνης.

Την αμηχανία και την αδυναμία υπογραμμίζει ακόμη παραπάνω το γεγονός ότι με τρόπο ρητό οι ΗΠΑ ξεκαθάρισαν ότι η Ευρώπη δεν είναι τμήμα της διαπραγμάτευσης για την επόμενη μέρα στην Ουκρανία, αφού αυτές θα γίνουν επί της ουσίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Η Ευρώπη θύμα των επιλογών της

Αυτό, όμως, είναι το αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών που έκανε η Ευρώπη αλλά και ευκαιριών που χάθηκαν πραγματικά. Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μπορεί να ήταν οι ΗΠΑ αυτές που είδαν στην εσωτερική διαίρεση της Ουκρανίας το 2014 την ευκαιρία για μια κρίση που θα πίεζε τη Ρωσία και θα επέτρεπε να φτιαχτεί μια «υγειονομική ζώνη» γύρω της, αλλά ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή που θεώρησε ότι έπρεπε να πάει να παρέμβει στα εσωτερικά της Ουκρανίας και να υποστηρίξει την αντίδραση στη υπαναχώρηση Γιανουκόβιτς παραβλέποντας ότι με αυτό τον τρόπο έσπρωχνε μια χώρα στον εμφύλιο πόλεμο.

Ούτε μπορούμε να ξεχάσουμε ότι η Ευρώπη συστηματικά έχασε την ευκαιρία να παίξει έναν ρόλο προωθητικό της ειρήνης στην Ουκρανία σε διάφορες στιγμές ξεκινώντας από το γεγονός ότι ουσιαστικά περιφρόνησαν το γεγονός ότι οι συμφωνίες του Μινσκ, στις οποίες ρόλο εγγυητή είχαν Γαλλία και Γερμανία, μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια ειρηνική διευθέτηση στο Ντονμπάς και μάλιστα με όρους που θα εξασφάλιζαν ότι θα παρέμενε εντός των ορίων της ουκρανικής επικράτειας.

Ούτε βέβαια και το ότι ακόμη και όταν ξεκίνησε η επιδείνωση της κατάστασης το 2021 δεν πήραν καμία πρωτοβουλία ώστε το πλαίσιο των συμφωνιών του Μινσκ να επανεπιβεβαιωθεί, ούτε έλαβαν σοβαρά υπόψη αυτό που παρουσιάστηκε από τη ρωσική πλευρά και που ακόμη αφορούσε κυρίως εγγυήσεις ασφάλειας και ουδετερότητας της Ουκρανίας.

Ακόμη και όταν ξεκίνησε η ρωσική πολεμική επιχείρηση και παρότι ήταν σαφές ότι εξαιτίας των κυρώσεων η Ευρώπη θα είχε πολύ μεγαλύτερο οικονομικό κόστος από ό,τι οι ΗΠΑ, πάλι η Ευρώπη έχασε κάθε ευκαιρία να ευοδωθούν οι αρχικές προσπάθειες για μια εκεχειρία και ειρηνευτική διαδικασία που εκ των πραγμάτων θα σήμαινε και πολύ μικρότερες εδαφικές απώλειες για την Ουκρανία και βεβαίως πολύ μικρότερο φόρο αίματος.

Μια Ευρώπη που συμπαρατάχθηκε με τις πιο φιλοπόλεμες φωνές

Στην πραγματικότητα η Ευρώπη επέλεξε να συμπαραταχθεί με την πιο επιθετική μερίδα του αμερικανικού διπλωματικού και στρατιωτικού κατεστημένου, αυτή που είναι παραδοσιακή συνδεδεμένη με το Δημοκρατικό Κόμμα και που θεωρούσε ότι με κάθε τρόπο χρειαζόταν η Ρωσία να εμπλακεί σε μια πολεμική επιχείρηση που θα είχε μεγάλο κόστος και στον ορίζοντά της θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε ανατροπή του Πούτιν από κάποια – απροσδιόριστη – φιλοδυτική και φιλελεύθερη δυναμική και άρα να αποτρέψει το ενδεχόμενο η οικονομική ισχύς της Κίνας να συνδυαστεί με το γεγονός ότι η Ρωσία είναι ακόμη μια υπερδύναμη ως προς τους στρατιωτικούς όρους, συμπεριλαμβανομένου και ενός αναβαθμιζόμενου πυρηνικού οπλοστασίου.

Και επέλεξε να το κάνει αυτό, παρά το μεγάλο κόστος που εξαρχής είχε ο πόλεμος, εάν αναλογιστούμε την εξάρτηση χωρών όπως η Γερμανία από τις σταθερές ροές φυσικού αερίου και παρά το γεγονός ότι δεν είχε τη δυνατότητα να υποστηρίξει πραγματικά στρατιωτικά την Ουκρανίας, ή πολύ περισσότερο να αναλάβει ενεργό δράση στα ίδια τα πεδία των μαχών. Δεν είναι τυχαίο, ότι η δύναμη με τη μεγαλύτερη εμπλοκή, η Βρετανία, δεν είναι πλέον μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και αυτό κυρίως το έκανε για να επιβεβαιώσει ότι παραμένει αναντικατάστατος σύμμαχος των ΗΠΑ.

Η απεμπόληση της ανάγκης για διακριτή ευρωπαϊκή πολιτική για την ειρήνη

Όλα αυτά αποτυπώθηκαν σε μια συνθήκη όπου η ευρωπαϊκή πολιτική σταδιακά απεμπόλησε αυτό που υποτίθεται ότι ήδη από τη δεκαετία του 1970 ήταν το χνάρι ευρωπαϊκής «ανεξαρτησίας», δηλαδή η προσπάθεια να είναι η Ευρώπη κατεξοχήν ο πόλος της ειρήνης απέναντι στις παγκόσμιες διαιρέσεις και πολώσεις. Γιατί μπορεί η Ευρώπη το 2003 να επέλεξε την ανοιχτή διαφοροποίηση από τον αμερικανικό «αυτοκρατορικό» πολεμικό τυχοδιωκτισμό στο Ιράκ, όμως σταδιακά εγκατέλειψε κάθε σκέψη να διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό πρότυπο συλλογικό ασφάλειας που να μεν περιορίζεται στο ΝΑΤΟ αλλά να μπορεί να συμπεριλάβει και τη Ρωσία, παρότι αυτή υποτίθεται ότι ήταν η βασική ευρωπαϊκή μεταψυχροπολεμική στρατηγική επιδίωξη. Με αποκορύφωμα να ακολουθεί πλήρως τις ΗΠΑ στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 2010 στις μετατοπίσεις της πολιτικής του απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία. Δεν κατάφερε καν να διασώσει τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν όταν αποχώρησαν μονομερώς οι ΗΠΑ από αυτές.

Κρίση ηγεσίας και στρατηγική αμηχανία

Όλα αυτά συνδυάστηκαν, προφανώς, και με άλλες δυναμικές όπως είναι η συνολικότερη κρίση στρατηγικής και ηγεσίας στην Ευρώπη που αποτυπώνεται και στη δυναμική της ανοιχτής πολιτικής κρίσης σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Και βέβαια αυτό μπορεί να εξηγήσει και το «σοκ» που μπορεί να προκαλεί η ιδεολογική επίθεση του Τζ. Ντ. Βανς στη διάσκεψη του Μονάχου, παρότι στην πραγματικότητα ήδη στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι σε εξέλιξη ανοίγματα στην ακροδεξιά και ενσωμάτωση του πυρήνα της ιδεολογίας της. Όμως, γνωστόν είναι πάντα οδυνηρό να σου υποδεικνύει κάποιος με ωμότητα αυτό που ταυτόχρονα προσπαθείς και να κάνεις και να εξωραΐσεις.

Σε αυτό το φόντο, η Ευρώπη βρίσκεται σε ακόμη μεγαλύτερη αμηχανία τώρα που η εσωτερική συζήτηση και στρατηγική τοποθέτηση στις ΗΠΑ μετατοπίζεται. Γιατί είναι σαφές ότι πλέον στις ΗΠΑ δεν ηγεμονεύει η πτέρυγα που θεωρούσε ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια διαρκής «διαχείριση της αποσταθεροποίησης», μέσα από μια αλυσίδα συγκρούσεων «δι’ αντιπροσώπων», αλλά η πτέρυγα που θεωρεί ότι η διεθνής πολιτική είναι κυρίως υπόθεση συσχετισμών και ότι θα ήταν προτιμότερη μια διευθέτηση των ζητημάτων με τη Ρωσία, εάν αυτό θα επέτρεπε αφενός τη διαμόρφωση ενός καλύτερου συσχετισμού απέναντι στην Κίνα και αφετέρου μια μεγαλύτερη οικονομική ανασυγκρότηση των ίδιων των ΗΠΑ.

Και όλα αυτά την ώρα που εδώ και καιρό και η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε ρητά σχεδόν παραδεχτεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει «ήττα της Ρωσίας» στον πόλεμο παρότι αυτό υποτίθεται ότι αποτελεί την επίσημη τοποθέτηση της «Συλλογικής Δύσης». Με την Ευρώπη προφανώς να μην μπορεί ούτε να προτείνει ένα σχέδιο σε αντίθετη κατεύθυνση, ούτε βεβαίως να επιδείξει τη στρατιωτική ισχύ που θα μπορούσε να το κάνει πράξη.

Και η ευρωπαϊκή αμηχανία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη γιατί η αμερικανική πλευρά δεν προσπαθεί μόνον να επιταχύνει την εκκίνηση μιας ειρηνευτικής διαδικασίας, αντί για την παράταση του πολέμου, αλλά και φέρνει και αντιμέτωπη την Ευρώπη με την ανάγκη να αναλάβει η ίδια το κόστος των επιδιώξεών της, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης να μπορεί όντως να υποστηρίξει ένοπλα τις θέσεις, αυξάνοντας τις αμυντικές της δυνάμεις, αντί να στηρίζει μεν πολεμικές κλιμακώσεις αλλά να επαφίεται στην αμερικανική ισχύ για την υλοποίησή τους.

Δεν είναι τυχαία, η δυσκολία σαφών απαντήσεων στο αμερικανικό «ερωτηματολόγιο» για το είδος των δεσμεύσεων που κάθε χώρα είναι διατεθειμένη να αναλάβει σε σχέση με την άμυνα και την ασφάλεια στην Ευρώπη. Αυτό, άλλωστε, δείχνει και η ανοιχτή διχογνωμία για το εάν θα στείλουν στρατεύματα στο έδαφος της Ουκρανίας ως εγγύηση τυχόν εκεχειρίας. Ούτε φαίνεται να μπορεί να ευοδωθεί κάποια ευρωπαϊκή διαφοροποίηση απέναντι στην αμερικανική πολιτική, εάν κρίνουμε από το ότι η χώρα που κατεξοχήν έχει αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες της, η Πολωνία, ταυτόχρονα επέμεινε στην ανάγκη διατήρησης του συντονισμού με την αμερικανική πολιτική.

Σε αυτό το φόντο, μπορεί πολύ δύσκολα μπορεί η Ευρώπη να κατοχυρώσει μια θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, παρότι βέβαια οι ΗΠΑ κάνουν κάποιες κατευναστικές δηλώσεις σε αυτή την κατεύθυνση. Σε τελική ανάλυση η πραγματική δυσκολία της διαπραγμάτευσης δεν θα είναι η ευρωπαϊκή βούληση, ούτε καν το πώς θα μπορούσε να αποδεχτεί την όποια διαρρύθμιση ο ίδιος ο Ζελένσκι, όσο το πώς θα μπορούσε να πειστεί η Ρωσία σε σημαντικές υποχωρήσεις, δεδομένου ότι συνεχίζει να έχει ευνοϊκό συσχετισμό στο έδαφος και αντοχή στις κυρώσεις.

Όλα αυτά αποτυπώνουν ότι το πραγματικό πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ αλλά η ίδια η δική της αδυναμία να μπορεί να χαράξει στρατηγική και ταυτόχρονα να μπορεί με κάποιο τρόπο να την εγγυηθεί.


ΠΗΓΗ  in.gr

Eurostat: Γεννημένος στο εξωτερικό – Πώς η μετανάστευση διαμορφώνει τον πληθυσμό της ΕΕ

 

Eurostat: Gennimenos sto exoteriko – Pos i metanastefsi diamorfonei

Μετανάστευση: Περίπου 44,7 εκατομμύρια άτομα που έχουν γεννηθεί εκτός της ΕΕ ζούσαν σε κράτος μέλος της Ένωσης στις αρχές του 2024. Ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει το 9,9% του πληθυσμού της ΕΕ. Πόσοι ήρθαν και πόσοι έφυγαν από την Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Με το το προσδόκιμο ζωής στην Ευρώπη να βρίσκεται σε ύφεση, η γήρανση του πληθυσμού να έχει αυξητική τάση και τα συνταξιοδοτικά συστήματα να πιέζονται αφόρητα εξαιτίας των δημογραφικών η μετανάστευση αποτελεί ένα κρίσιμο παράγοντα που λαμβάνουν υπόψη όλες οι κυβερνήσεις.


Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat στις αρχές του 2024, περίπου 44,7 εκατομμύρια άτομα που έχουν γεννηθεί εκτός ΕΕ ζούσαν σε κράτος – μέλος της Ένωσης. Ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει το 9,9% του πληθυσμού της ΕΕ.


Πώς έχει διαμορφώσει η μετανάστευση τον πληθυσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ο αριθμός των πολιτών εκτός ΕΕ που ζουν στην ΕΕ αυξήθηκε κατά 2,3 εκατομμύρια, με τους Ουκρανούς, τους Τούρκους και τους Μαροκινούς να αποτελούν τις τρεις μεγαλύτερες πληθυσμιακές ομάδες εκτός ΕΕ που ζούσαν στις χώρες μέλη της ΕΕ το 2024.

44,7 εκατομμύρια άτομα που έχουν γεννηθεί εκτός ΕΕ ζούσαν σε κράτος – μέλος της Ένωσης

Οι αριθμοί

Ο μεγαλύτερος αριθμός ατόμων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό και ζουν σε χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε το euronews, εντοπίζεται στη Γερμανία (16,9 εκατομμύρια άτομα), τη Γαλλία (9,3 εκατομμύρια), την Ισπανία (8,8 εκατομμύρια) και την Ιταλία (6,7 εκατομμύρια).

Ωστόσο, το υψηλότερο ποσοστό μεταναστών στο σύνολο του πληθυσμού ήταν στο Λουξεμβούργο με 51% του μόνιμου πληθυσμού. Ακολουθεί η Μάλτα (30,8%), η Κύπρος (26,9%) και η Ιρλανδία (22,6%).

Από την άλλη πλευρά, τα άτομα που γεννήθηκαν στο εξωτερικό αντιπροσώπευαν λιγότερο από το 5% του πληθυσμού στην Πολωνία, με ποσοστό 2,6% του μόνιμου πληθυσμού της. Ακολουθεί η Ρουμανία (3,1%), η Βουλγαρία (3,3%) και η Σλοβακία (3,9%).

Την δεκαετία μεταξύ 2014 και 2024, το ποσοστό των ατόμων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό αυξήθηκε στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Η Λετονία και η Ελλάδα ήταν τα μόνα δύο κράτη – μέλη που κατέγραψαν μείωση του ποσοστού των ατόμων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό.

10.413.982 άτομα

Ανατρέχοντας στα τελευταία στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ προκύπτουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα για τον εκτιμώμενο μόνιμο πληθυσμό και τις μεταναστευτικές ροές στην Ελλάδα.

Αρχικά, η ελληνική στατιστική αρχή υπολογίζει τον πληθυσμό της χώρας μας για το 2024 σε 10.400.720 άτομα (5.096.893 άνδρες και 5.303.827 γυναίκες), μειωμένο κατά  0,1% σε σχέση με τον αντίστοιχο πληθυσμό της 1ης Ιανουαρίου 2023 που ήταν 10.413.982 άτομα.  Λαμβάνει υπόψη τα ετήσια στοιχεία Φυσικής Κίνησης Πληθυσμού του έτους 2023 (γεννήσεις – θάνατοι) και τις εκτιμήσεις των μεταναστευτικών ροών (εισερχόμενη – εξερχόμενη μετανάστευση).

Μειωμένος ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2024

Η μετανάστευση επηρεάζεται από έναν συνδυασμό οικονομικών, περιβαλλοντικών, πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων. Το δημογραφικό πρόβλημα που απασχολεί τη χώρα μας και επηρεάζει (και) τομείς της οικονομίας θα οδηγούσε λύσεις επιτακτικής ανάγκης αν δεν υπήρχε η είσοδος μεταναστών. Αυτό που συγκρατεί την τάση μείωσης του πληθυσμού είναι η αύξηση της εισερχόμενης μετανάστευσης – η οποία σχεδόν διπλασιάστηκε το 2023 σε σχέση με το 2021.

Κορύφωση της προσφυγικής κρίσης

Συγκεκριμένα, η άνοδος των εισερχόμενων μεταναστευτικών ροών το διάστημα 2016-2019  ταυτίζεται πρακτικά με την κορύφωση της προσφυγικής κρίσης, στον απόηχο του εμφυλίου στη Συρία. Το διάστημα αυτό οι καταγεγραμμένες εισροές πληθυσμού, μεταναστών και προσφύγων-αιτούντων άσυλο που μένουν στη χώρα πάνω από ένα χρόνο – προσεγγίζουν αθροιστικά το μισό εκατομμύριο άτομα. Ακολούθησε σταδιακή  μείωση, ενώ το 2020 έφτασαν στην Ελλάδα μόλις 57.000 μετανάστες από και πρόσφυγες αιτούντες άσυλο, ο χαμηλότερος αριθμός που έχει καταγραφεί από το 1991.

Αντιθέτως, από το 2023 έχουμε επιστρέψει στα επίπεδα της προσφυγικής κρίσης, με 118.816 εισερχόμενα άτομα, συμπεριλαμβανομένων όσων αιτούνται διεθνούς ή προσωρινής προστασίας.

Όσον αφορά την εξωτερική μετανάστευση, μέρος της οποίας είναι και το brain drain, αυτή ανήλθε το 2023 σε 76.158 άτομα. Πρόκειται για πληθυσμό που εγκαταλείπει τον τόπο συνήθους διαμονής του για μια χρονική περίοδο που είναι, δώδεκα μήνες τουλάχιστον. Ο αριθμός βαίνει μειούμενος σε σχέση με την περίοδο της οικονομικής κρίσης, αλλά παραμένει σε σταθερά υψηλά επίπεδα.

Η κορύφωση στην Ελλάδα

Ο πληθυσμός που γεννήθηκε στο εξωτερικό

Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, ο πληθυσμός που γεννήθηκε στο εξωτερικό ήταν νεότερος από τον πληθυσμό που γεννήθηκε στη χώρα του. Η διάμεση ηλικία των ατόμων που γεννήθηκαν στην ΕΕ ήταν 45,1 έτη, ενώ για τους μετανάστες που ζουν στην ΕΕ ήταν 43,1 έτη.

Μόνο στην Εσθονία, τη Γαλλία, την Κροατία, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Σλοβακία το ποσοστό των ατόμων άνω των 65 ετών ήταν υψηλότερο στον πληθυσμό που γεννήθηκε στο εξωτερικό από ό,τι στον πληθυσμό που γεννήθηκε στη χώρα του.


ΠΗΓΗ  in.gr

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025

Με το πιστόλι στον κρόταφο η Ευρώπη - Δίνει συμφωνία για Ουκρανία με αντάλλαγμα να επανέλθει το ρωσικό αέριο στους αγωγούς

Me to pistoli ston krotafo i Evropi - Dinei symfonia gia Oukrania me


 Ευρωπαίοι αξιωματούχοι φέρονται να συζητούν το ενδεχόμενο της επανέναρξης των πωλήσεων ρωσικού φυσικού αερίου μέσω αγωγών προς την ΕΕ στο πλαίσιο μιας πιθανής διευθέτησης της σύγκρουσης στην Ουκρανία, αναφέρουν οι Financial Times.

«Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συζητούν το εάν θα επιστρέψουν στην πώληση ρωσικού αερίου μέσω αγωγών στην ΕΕ ως μέρος μιας πιθανής διευθέτησης» επισημαίνουν οι FT.

Οι αγωγοί… στη συμφωνία

Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι αρκετά κράτη – μέλη της ΕΕ έχουν προτείνει να συμπεριληφθεί η επανέναρξη των προμηθειών φυσικού αερίου από τους ρωσικούς αγωγούς στο κείμενο μιας μελλοντικής συμφωνίας για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης.

Στηρίζουν και οι Γερμανοί

Την πρόταση αυτή φαίνεται πως έχουν εγκρίνει αρκετοί αξιωματούχοι από τη Γερμανία, την Ουγγαρία και άλλα κράτη – μέλη που δεν κατονομάζονται στο δημοσίευμα.

Οι αξιωματούχοι αυτοί υποστηρίζουν ότι οι προμήθειες φυσικού αερίου από τη Ρωσία θα μειώσουν τις τιμές της ενέργειας στην ΕΕ και θα «δώσουν και στις δύο πλευρές έναν λόγο να τηρήσουν τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός».

«Τελικά, όλοι θέλουν να μειώσουν το κόστος αγοράς ενέργειας», δήλωσε στο δημοσίευμα ανώτερος Ευρωπαίος αξιωματούχος.

Σοβαρές διαφωνίες

Παρόλο αυτά η εν λόγω πρόταση έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της ΕΕ.
Το δημοσίευμα σημειώνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες στην ΕΕ σχετικά με το ενδεχόμενο επανέναρξης των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου.
«Η συζήτηση εξόργισε αξιωματούχους των Βρυξελλών και διπλωμάτες από ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, πολλοί από τους οποίους έχουν περάσει τα τελευταία τρία χρόνια προσπαθώντας να μειώσουν τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας στο μπλοκ» αναφέρουν οι Financial Times, υποστηρίζοντας πως η ιδέα προκάλεσε «αρνητική αντίδραση μεταξύ των στενότερων συμμάχων της Ουκρανίας στην ΕΕ».

Ανησυχία και στους Αμερικανούς

Επιπλέον, αναφέρεται ότι οι συζητήσεις αυτές έχουν επίσης ανησυχήσει τους Αμερικανούς εξαγωγείς υγροποιημένου φυσικού αερίου, οι οποίοι υπολογίζουν σε νέες συμφωνίες στην Ευρώπη και δεν θέλουν ανταγωνισμό.

Έχει απομείνει ο TurkStream

Σημειώνεται πως σήμερα, η τελευταία ενεργή διαδρομή για τις προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι ο Turkish Stream.
Αποτελείται από δύο γραμμές, η μία από τις οποίες προορίζεται για την παροχή αερίου σε Τούρκους καταναλωτές, η δεύτερη - για την παροχή φυσικού αερίου σε χώρες της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Η συνολική χωρητικότητα του Turkish Stream είναι 31,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Η λειτουργία του άρχισε τον Ιανουάριο του 2020.

Το τέλος των αγωγών

Μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2025, το αέριο από τη Ρωσική Ομοσπονδία μεταφερόταν στην ΕΕ μέσω του εδάφους της Ουκρανίας.
Η διέλευση τερματίστηκε λόγω της άρνησης του Κιέβου να επεκτείνει τη συμφωνία με τη Μόσχα.
Το 2022, οι εκρήξεις απενεργοποίησαν τους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream 1 και Nord Stream 2 που περνούσαν κατά μήκος του πυθμένα της Βαλτικής Θάλασσας, ενώ νωρίτερα, η Πολωνία είχε εμποδίσει τις προμήθειες φυσικού αερίου από τον αγωγό Yamal-Europe, μέσω του οποίου η Γερμανία, μεταξύ άλλων, λάμβανε αέριο από τη Ρωσία.

www.bankingnews.gr
Από το Blogger.