Τουλάχιστον 1.800 κτίρια παρατημένα στη φθορά του χρόνου βρίσκονται μόνο στην περιοχή του Δήμου Αθηναίων και δεκάδες από αυτά κρίνονται επικίνδυνα να σωριαστούν, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή περαστικών αλλά και συχνά των αστέγων που βρίσκουν προσωρινό καταφύγιο μέσα τους. Με αφορμή τη χθεσινή κατάρρευση στην οδό Ιουλίου Σμιθ, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Δημαράς ξαναμίλησε χθες για «μεγάλο κίνδυνο» και την ανάγκη καταγραφής των επικίνδυνων κτιρίων από τους δήμους.
Από την πλευρά του πάντως ο Δήμος Αθηναίων, ο μεγαλύτερος της χώρας, που χρειάστηκε τρία ολόκληρα χρόνια για να κατεδαφίσει ετοιμόρροπο κτίριο, εξέδωσε χθες ανακοίνωση ρίχνοντας όλες τις ευθύνες στην κυβέρνηση Τσίπρα που πάγωσε όσα είχαν σχεδιαστεί το 2014 σε σχέση με τα εγκαταλελειμμένα ακίνητα. Το σπίτι που κατέρρευσε χθες το πρωί ήταν χτισμένο το 1886 και έδειχνε εδώ και καιρό τα σημάδια του χρόνου, ενώ λίγη ώρα πριν πέσει κομμάτια του τοίχου είχαν ήδη αρχίσει να παραμορφώνονται.
Το πρόβλημα των σπιτιών που αφήνονται επί χρόνια χωρίς συντήρηση δεν είναι καθόλου καινούργιο. Ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1980 με τις μεγάλες μετακινήσεις κατοίκων του κέντρου προς τα προάστια της Αθήνας. Ενώ μέχρι το 2014 γινόταν αναφορά στα εγκαταλελειμμένα κτίρια ως ανθυγιεινές εστίες, ως πηγές ανασφάλειας, καθώς ευνοούσαν τη στέγαση περιθωριακών στοιχείων, και ως πολεοδομικές «μαύρες τρύπες» που υποβάθμιζαν ολόκληρες περιοχές, η συζήτηση τώρα μοιάζει να αλλάζει. «Εάν ένα κτίριο πέφτει λόγω έντονων βροχοπτώσεων, φανταστείτε τι θα συμβεί σε έναν μεγάλο σεισμό» ήταν η χαρακτηριστική φράση του υφυπουργού Περιβάλλοντος, που μίλησε χθες στο ραδιόφωνο News24/7 και επανέλαβε την ανάγκη να ελεγχθεί η αντοχή όλων των κτιρίων. Ο αριθμός των εγκαταλελειμμένων κτιρίων στον Δήμο Αθηναίων έχει μετρηθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, χωρίς οι αριθμοί να συμπί - πτουν μεταξύ τους.
Το 2005, ο τότε αντιδήμαρχος και μηχανικός στο επάγγελμα Χρόνης Ακριτίδης τα ανέβαζε σε 2.000, η Νομαρχία Αθηνών πριν από το 2010 τα υπολόγιζε 400, ο δήμαρχος Γ. Καμίνης τα πρώτα χρόνια μιλούσε για 1.000-1.500 και όταν άρχισε να σχεδιάζει με το υπουργείο Περιβάλλοντος της κυβέρνησης Σαμαρά είχε καταλήξει στα 1.800. Τα πιο επικίνδυνα υπολογίζονται σήμερα σε 70-80, αλλά για ένα από αυτά, στην οδό Ελευσινίων, χρειάστηκε να γίνουν και να ξαναγίνουν συζητήσεις από το 2013, που διαπιστώθηκε το πρόβλημα, μέχρι το 2016 που ο Δήμος Αθηναίων κατάφερε να το κατεδαφίσει. Ενα ακόμη κατεδαφίστηκε πρόσφατα και αυτές είναι οι μοναδικές δύο κατεδαφίσεις που υλοποιήθηκαν. Η δήλωση του Δήμου Στη χθεσινή ανακοίνωσή του, πάντως, ο Δήμος Αθηναίων δείχνει κάπως επηρεασμένος και από την προεκλογική περίοδο. Λέει ότι η σημερινή Αρχή κατέθεσε «μια ολοκληρωμένη πρόταση» που προέβλεπε «την προσωρινή δέσμευσηκαι αξιοποίησητων κτιρίων μέχρι την απόσβεση του κόστους αποκατάστασης, σύμφωνα με τεχνικοοικονομική μελέτη βιωσιμότητας που θα εγκρινόταν από τον Δήμο Αθηναίων και το Μονομελές Πρωτοδικείο (αν δεν υπήρχε η σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών)».
Με βάση την πρόταση, συστάθηκε το 2014 ομάδα εργασίας με απόφαση του τότε υπουργού Περιβάλλοντος Γ. Μανιάτη και ετοιμάστηκε νομοσχέδιο. Ομως, μετά τις εκλογές του 2015 συστάθηκε νέα ομάδα εργασίας και «τον Ιούλιο του 2017 από την κυβέρνηση αποφασίστηκε να εκπονήσει δική της πρόταση, χωρίς πάντως έκτοτε να επανέλθει στο ζήτημα. Αντιθέτως, η κυβέρνηση επέλεξε να εντάξει τη διαχείριση των εγκαταλελειμμένων κτιρίων στο θολό καθεστώς της νεοσύστατης εταιρείας Ανάπλαση Αθήνας ΑΕ, εναντίον της οποίας ο Δήμος Αθηναίων έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας»
