Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, ο στρατηγός ε.α. Ιωάννης Μπαλτζώης ανοίγει τα χαρτιά του και αποκαλύπτει το παρασκήνιο του πολέμου στην Ουκρανία.
Ποιος πραγματικά κινεί τα νήματα;
Ποιο είναι το μυστικό “σχέδιο των 28 σημείων” του Τραμπ;
Πώς η Ευρώπη μετατράπηκε σε πιόνι στο γεωπολιτικό παιχνίδι ΗΠΑ – Ρωσίας;
Μια ανάλυση που συνδέει ιστορία, διπλωματία και πόλεμο — από τη Γιάλτα έως το ΝΑΤΟ.
------------------------------
Ο κ. Μπαλτζώης, αποκαλύπτει ένα πολυσύνθετο μωσαϊκό πολιτικών, στρατηγικών και γεωοικονομικών συμφερόντων γύρω από την ουκρανική κρίση. Το αφήγημα που αναδύεται δεν περιορίζεται σε μια σύγκρουση ανάμεσα σε Μόσχα και Κίεβο· είναι ένα περίπλοκο διπλωματικό πόκερ με πρωταγωνιστές τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, και το ΝΑΤΟ — όπου η ειρήνη μοιάζει με “ανεπιθύμητο αποτέλεσμα”.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ουκρανίας συμμετείχε ενεργά χωρίς να έχει ενημερώσει πλήρως τον πρόεδρο Ζελένσκι, γεγονός που υποδηλώνει ότι ακόμα και εντός του Κιέβου υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για το πώς πρέπει να προσεγγιστεί η ειρήνη.
Ο κ. Μπαλτζώης δεν διστάζει να χαρακτηρίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση ως μέρος του “κόμματος του πολέμου”. Επικαλείται ανάλυση του αμερικανικού Quincy Institute, σύμφωνα με την οποία η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία χρησιμοποιεί τον πόλεμο ως εργαλείο:
Για συσπείρωση και εκφοβισμό των πολιτών μέσω του αφηγήματος της “ρωσικής απειλής”.
Για την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας, με τεράστιες δαπάνες σε εξοπλισμούς.
Για τη διατήρηση της πολιτικής εξουσίας όσων ωφελούνται από το κλίμα φόβου και αστάθειας.
“Ο πόλεμος τρέφει τους ηγέτες και τους κρατάει στην εξουσία”, σημειώνει χαρακτηριστικά, υπονοώντας πως η ειρήνη δεν συμφέρει το υπάρχον ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Ο λόγος του στρατηγού γίνεται πιο ανθρώπινος όταν μεταφέρει τις δηλώσεις της πρώην γραμματέως του Ζελένσκι, Λιούλια Μέντελ, η οποία γράφει:
“Η χώρα μου αιμορραγεί. Πολλοί αντιτίθενται στην ειρήνη πιστεύοντας ότι υπερασπίζονται την πατρίδα — αλλά δεν έχουν ιδέα τι πραγματικά συμβαίνει.”
Οι αριθμοί που παραθέτει είναι τρομακτικοί: 1,7 εκατομμύρια νεκροί, εκατομμύρια τραυματίες, λιποτάκτες και αγνοούμενοι. Ένα έθνος εξαντλημένο, όπου, όπως τονίζει, “η νεολαία έχει εξαφανιστεί”, καθιστώντας την Ουκρανία “τελευταία στον κόσμο σε γεννήσεις”.
Ο κ.. Μπαλτζώης εμβαθύνει ιστορικά, ανατρέχοντας στη συμφωνία 2+4 για την επανένωση της Γερμανίας και στις υποσχέσεις του 1990 ότι “το ΝΑΤΟ δεν θα κινηθεί ούτε μία ίντσα προς Ανατολάς”. Επικαλείται δηλώσεις του James Baker, του Μιτεράν, και της Θάτσερ, για να καταδείξει πως η επέκταση του ΝΑΤΟ έως τα ρωσικά σύνορα αποτελεί, κατά τη γνώμη του, αθέτηση συμφωνιών και στρατηγική πρόκληση.
Η ιστορική αναδρομή περιλαμβάνει επίσης τη Διακήρυξη της Άλμα-Άτα (1991), το Μνημόνιο της Βουδαπέστης (1994) και τις Συμφωνίες του Μινσκ, τις οποίες, όπως σημειώνει, παραβίασε η Ουκρανία με την άρνησή της να παραχωρήσει αυτονομία στις περιοχές του Ντονμπάς. Οι συνεχιζόμενοι βομβαρδισμοί (2014–2022) προκάλεσαν πάνω από 14.000 νεκρούς, πολύ πριν τη ρωσική εισβολή.
Σε μια αιχμηρή ανάλυση, ο στρατηγός χαρακτηρίζει “ψευδοερώτημα” το δικαίωμα κάθε χώρας να εντάσσεται όπου θέλει. “Αν η Κούβα είχε δικαίωμα να συμμαχήσει με τη Σοβιετική Ένωση το 1962, γιατί οι ΗΠΑ απείλησαν με πυρηνικό πόλεμο;” διερωτάται. Για εκείνον, η αρχή της ισορροπίας ισχύος επιτρέπει στις μεγάλες δυνάμεις να καθορίζουν τις “κόκκινες γραμμές” τους — και αυτό ισχύει εξίσου για τη Ρωσία σήμερα.