Όπως η φύση, έτσι και τα πολιτικά κόμματα απεχθάνονται τα κενά. Η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, όπου μία ημέρα μετά το τέλος εποχής με την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα η κούρσα της διαδοχής ζεσταίνεται, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.
Μέχρι στιγμής κανείς και καμία δεν έχουν εκδηλώσει πρόθεση διαδοχής, αλλά είναι βέβαιο ότι αυτό θα συμβεί τις επόμενες ημέρες, ιδίως από τη στιγμή που οριστικοποιηθεί ο οδικός χάρτης μέχρι την εκλογή και το συνέδριο.
Είναι, επίσης, παρακινδυνευμένο να «χριστούν» κάποια «φαβορί» από τη στιγμή που είναι άγνωστο το εκλογικό σώμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αριθμεί σήμερα περί τα 172.000 μέλη, αρκετά ωστόσο έχουν αδρανοποιηθεί είτε από δική τους επιλογή είτε λόγω του αυστηρού όσο κι άτυπου «face control» αρκετών Οργανώσεων Μελών.
Ούτε, άλλωστε, η περυσινή σταυροδοσία για την Κεντρική Επιτροπή, όπου πρώτευσαν Έφη Αχτσιόγλου, Ρένα Δούρου και Διονύσης Τεμπονέρας, μπορεί να αποτελέσει οδηγό, αφού στη συγκεκριμένη ψηφοφορία συμμετείχαν μόνο τα 40.000 μέλη που είχαν εγγραφεί στο κόμμα τρεις μήνες πριν τη διαδικασία, δηλαδή στην ουσία ο παλιός κι όχι ο «κοινωνικός» ΣΥΡΙΖΑ.
Συνεπώς τα ερωτήματα είναι εύλογα: Πόσα από τα 172.000 μέλη θα ψηφίσουν; Θα είναι λιγότερα, θα προστεθούν νέα;
Πολλά θα εξαρτηθούν και από το χρόνο διεξαγωγής της εκλογής κι από την εκλογική κόπωση που θα δείξουν οι πιθανοί ψηφοφόροι.
Από τη στιγμή, εξάλλου, που κανείς δεν εκδηλώνει δημοσίως ή υπογείως βούληση προεδροποίησης, η ονοματολογία σχετίζεται περισσότερο με εικασίες με βάση τη δημοφιλία ορισμένων στελεχών και τη δυνατότητα διείσδυσής τους στις περισσότερες, αν όχι σε όλες τις τάσεις.
Υπό αυτή την άποψη ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Διονύσης Τεμπονέρας- αν και ανήκει στη ΡΕΝΕ, η οποία προήλθε από «διάσπαση» της προεδρικής Κίνησης Μελών-, ο Παύλος Πολάκης, αλλά και η Έφη Αχτσιόγλου και η Ρένα Δούρου θα μπορούσαν να προσελκύσουν πολλούς από τους «αφισιονάδος» του Αλέξη Τσίπρα.
Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι τους εξάλλου, διατηρούν καλή σχέση και με αρκετούς από την εσωκομματική αντιπολίτευση της Ομπρέλας η οποία είτε θα στηρίξει την κυρία Αχτσιόγλου είτε θα διεκδικήσει καθαρότερη καταγραφή της δύναμής της στηρίζοντας πιο «σκληρές» υποψηφιότητες όπως αυτή του Ευκλείδη Τσακαλώτου ή του «πουλέν» του και πρώην συνεργάτη του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.
Το πιθανότερο είναι, πάντως, πως οι υποψηφιότητες δεν θα είναι ευάριθμες προκειμένου και να μην διακωμωδηθεί η διαδικασία από τους πολιτικούς αντιπάλους και τους άσπονδους φίλους.
Όπως, επίσης, δεν μπορούν να αποκλειστούν κι άλλες υποψηφιότητες ανθρώπων που δεν ανήκουν στον κομματικό σωλήνα αλλά έχουν αποκτήσει και κομματική δημοφιλία.