«Μαύρες» προβλέψεις για την παγκόσμια οικονομία έκανε η Gold Switzerland, η οποία θεωρεί πως ο ακήρυκτος νομισματικός πόλεμος Κίνας-ΗΠΑ και ο εμπορικός ανταγωνισμός μεταξύ Δύσης και Ανατολής θα συνθλίψει τους πολίτες.
Ειδικότερα, όπως επισημαίνει «Γνωρίζουμε μόνο ότι ο γκρεμός 300+ τρισεκατομμυρίων δολαρίων (το παγκόσμιο χρέος) είναι μπροστά μας και τα κράτη τρέχουν προς αυτόν με ταχύτητα ιστορικών διαστάσεων, με εξίσου ιστορικές συνέπειες».
«Σε αυτό το περιβάλλον» λέει η Gold Switzerland, «το ερώτημα δεν θα είναι ποιο νόμισμα κατέχετε, αλλά πόσο από αυτό θα υποστηρίζεται από χρυσό. Εάν τα έθνη δεν υποστηρίξουν αυτό το χαρτονόμισμα με κάτι πολύτιμο, τότε οι επενδυτές θα το κάνουν μόνοι τους κατέχοντας φυσικό χρυσό».
Όσο για την αποδυνάμωση των νομισμάτων γενικά, και την αποδυνάμωση του δολαρίου ειδικότερα, ας δούμε μερικά ακόμη ιστορικά και τρέχοντα γεγονότα.
Ο οικονομικός πόλεμος της Αμερικής με την Ανατολή (δηλαδή την Κίνα) αναμένεται να συνεχιστεί και τις επόμενες γενεές, λέει η Gold Switzerland.
«Δεν είναι μυστικό ούτε για μένα ούτε για πολλούς άλλους ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος δι’ αντιπροσώπων των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας, στον οποίο η Ουκρανία (και οι πολίτες της) είναι απλώς ένας βολικός πολιορκητικός κριός κατά του Vladimir Putin» αναφέρει ο αναλυτής του ελβετικού οίκου.
Από την άλλη, όσον αφορά τους οικονομικούς πολέμους, δεν είναι τίποτε άλλο παρά προέκταση της πολιτικής με άλλο μέσο, με τα διογκούμενα κύματα αποδολαριοποίησης να αυξάνονται σε ταχύτητα και ύψος μετά τις κυρώσεις του 2022 κατά της Ρωσίας.
Τη δεκαετία του 1980, η ανατολή του ήλιου της Ιαπωνίας φαινόταν να μην έχει τέλος, καθώς χρηματοδότες με έδρα το Τόκιο αγόραζαν τα πάντα: από ακίνητα στην Καλιφόρνια μέχρι το Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη.
Αλλά γρήγορα, το 1989 και μετά την κατάρρευση του Nikkei, ο ιαπωνικός ήλιος άρχισε να δύει.
Εν ολίγοις: Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν αρκετά γρήγορα σε .ο άνοδο και την πτώση των οικονομικών αυτοκρατοριών.
Αλλά δεν ήταν μόνο οι πληθωρικές φούσκες της αγοράς που κατέστρεψαν την Ιαπωνία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, οι ΗΠΑ αποδυνάμωσαν σκόπιμα το δολάριο για να μειώσουν την ταχύτητα του ιαπωνικού εμπορίου και της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Στο peak αυτού του κρυφού οικονομικού πολέμου, το γεν είχε ανατιμηθεί 46% έναντι ενός σκόπιμα υποτιμημένου δολαρίου.
Με λίγα λόγια: Ο «θείος Σαμ» έσφιξε την Ιαπωνία.
Η άνοδος της Κίνας…
Η Κίνα είναι ξεκάθαρα ο επόμενος στόχος (ή «Ιαπωνία») για τους Αμερικανούς οικονομικούς παίκτες.
Σύμφωνα με την Gold Switzerland, ανάμεσα στα πολλά πλεονεκτήματα και πραγματικότητες της πτώσης του δολαρίου, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στην Ουάσιγκτον προσθέτουν την επιθυμία να ακρωτηριάσουν την κινεζική ανάπτυξη ως έναν ακόμη λόγο (εκτός από τη διόγκωση του χρέους ή την καταπολέμηση μιας αρνητικής ύφεσης) για να αποδυναμώσουν το δολάριο.
Στη δεκαετία του 1980, για παράδειγμα, κράτη όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία αναδύθηκαν αργά αλλά σταθερά από τη σκόνη της δεκαετίας του 1940, με πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών, και ως εκ τούτου αυξανόμενη εσωτερική ζήτηση, κάτι που σήμαινε αυξανόμενα τοπικά νομίσματα.
Η Fed, εκείνη την εποχή, διείδε την ευκαιρία να τερματίσει το αφήγημά της περί «πολέμου κατά του πληθωρισμού» και να αρχίσει να αποδυναμώνει το δολάριο στο όνομα της «ανάπτυξης», αλλά δεν ήταν τυχαίο ότι τέτοια μέτρα (και αφηγήσεις) σφράγισαν τη μοίρα της ανερχόμενης Ιαπωνίας, της οποίας το γεν έγινε πολύ ισχυρό για να ανταγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή.
«Σήμερα, βλέπω ένα παρόμοιο μοτίβο να αναδύεται μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας» τονίζει ο ελβετικός οίκος.
Παρόλο που η Fed δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει επίσημα τον «πόλεμό» κατά του πληθωρισμού τον οποίο περιέγραφε ως (είτε λανθασμένα είτε ανέντιμα) ως «παροδικό», γνωρίζει ότι το δολάριο είναι και ήταν πολύ ισχυρό για το καλό του.
Επίσης, να ξέρετε ότι η Κίνα και η Ρωσία συνάπτουν συμφωνίες που απειλούν την ανωτερότητα του εμπορίου και των εποικισμών των ΗΠΑ.
Εν ολίγοις: Οι ΗΠΑ πρέπει να πολεμήσουν ξανά, και για να το κάνουν, χρειάζονται ένα ασθενέστερο δολάριο.
Έτσι, τους επόμενους μήνες, τρίμηνα και χρόνια, ενώ οι καθυστερήμενες επιτοκιακές αυξήσεις συνεχίζουν να «σπάνε» πράγματα, το αναπόφευκτο πρόσχημα για την κατά τα άλλα κακή συνήθεια της υποτίμησης, της εκτύπωσης και της αποδυνάμωσης του δολαρίου θα γίνει πολύ δελεαστικό για τους αμερικανούς policy makers.
Mε άλλα λόγια, η στροφή προς το εύκολο χρήμα είναι μόνο θέμα χρόνου, καθώς εκτός από την ανάγκη ενός πληθωριστικού εκτυπωτή χρήματος, η Ουάσιγκτον για να μείνει ζωντανή χρειάζεται επίσης ένα ασθενέστερο δολάριο για να νικήσει μια ανερχόμενη Ανατολή.
Φυσικά, σε έναν τέτοιο πόλεμο, τις μεγαλύτερες απώλειες θα βιώσει η πραγματική οικονομία…
Σε πραγματική βάση, δηλαδή λαμβανομένου υπόψη του πληθωρισμού (ο οποίος θα αυξάνεται και θα πέφτει, αλλά τελικά θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα για τα επόμενα χρόνια), η πραγματικότητα των ΗΠΑ θα περιλαμβάνει θυσία των ομολόγων τους, σε ένα πλαίσιο προσαρμοσμένο στον πληθωρισμό (έναντι του CNY), εάν οι ΗΠΑ σκοπεύουν να εμπλακούν σε οποιοδήποτε είδος εύλογου οικονομικού πολέμου με την Κίνα και άλλους.
Ή δηλωμένο πιο απλά, τα αμερικανικά ομόλογα, έχοντας απολαύσει τον τεχνητό ούριο άνεμο της Fed για πάνω από 40 χρόνια, θα είναι τα πρώτα στρατεύματα (μαζί με επενδυτές, IRA και 401 Ks) που θα θυσιαστούν στον οικονομικό αγώνα κατά των εθνών.
Όταν κάποιος προσθέτει πιο αδύναμα ομόλογα σε ένα υποβαθμισμένο νόμισμα, το καθαρό αποτέλεσμα είναι κακό για τον μέσο πολίτη – ενώ ο θείος Σαμ παίζει τα οικονομικά του πολεμικά παιχνίδια με την Κίνα.
Pronews.gr
