ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Σήμερα, σύμφωνα με το εορτολόγιο, δεν υπάρχει κάποιο όνομα που να έχει γιορτή σήμερα γιορτή.

Άγιος Θαδδαίος ο Απόστολος

Ο Θαδδαίος, γνωστός και ως Ιούδας Θαδδαίος, Λεββαίος, ή και ως Ιούδας του Ιακώβου, ήταν ένας από τους Δώδεκα Αποστόλους του Ιησού Χριστού και άγιος της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ταυτίζεται κάποτε, ιδίως στη Δύση, με τον Ιούδα τον αδελφόθεο, αλλά διακρίνεται απολύτως από τον Ιούδα Ισκαριώτη, τον Απόστολο που πρόδωσε τον Ιησού.

Δεν πρέπει επίσης να συγχέεται με τον Θαδδαίο τον εκ των Δώδεκα ο Απόστολος Θαδδαίος ο εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων.

Η Αρμενική Αποστολική Εκκλησία τιμά τους Αποστόλους Θαδδαίο και Βαρθολομαίο ως τους ιδρυτές και προστάτες αγίους της.

Σε πολλές απεικονίσεις του στη Δύση ο Θαδδαίος παριστάνεται να κρατά μία εικόνα του Ιησού Χριστού, που είναι γνωστή ως Άγιο Μανδήλιο ή «Εικών της Εδέσσης». Στην αγιογράφηση της Ανατολής απεικονίζεται συχνότερα με έναν κύλινδρο κειμένου , την Επιστολή του.

Ο Άγιος Ιούδας Θαδδαίος ήταν ένας θρησκευτικά μορφωμένος Ιουδαίος, που είχε μεταβεί στην Ιερουσαλήμ για προσκύνημα την εποχή του Ιωάννου του Βαπτιστού.

Ακούγοντας το κήρυγμα του και βλέποντας την αγγελική του ζωή, εντυπωσιάστηκε τόσο, ώστε επεδίωξε και βαπτίστηκε από αυτόν. Μετά όμως, όταν άκουσε τη διδασκαλία και είδε τα θαύματα του Χριστού, έγινε μαθητής του και τον ακολούθησε μέχρι το Πάθος.

Στη συνέχεια κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στη Σαμάρεια, στην Ιδουμαία, στη Συρία, στη Μεσοποταμία και στη Λιβύη.

Λέγεται επίσης πως επισκέφθηκε και κήρυξε στη Βηρυτό και στην Έδεσσα Μεσοποταμίας, τη σημερινή Σανλιούρφα της Τουρκίας, αν και στο σημείο αυτό υπάρχει σύγχυση με τον Θαδδαίο τον εκ των Εβδομήκοντα ή «Αδδάι», ο οποίος καταγόταν από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας όπως πιθανώς και ο Θαδδαίος των 12, αλλά δεν ήταν Ιουδαίος.

Ο συγγραφέας του 14ου αιώνα Νικηφόρος Κάλλιστος γράφει ότι ο Ιούδας Θαδδαίος ήταν ο γαμπρός στον Γάμο στην Κανά. Περισσότερες λεπτομέρειες αφηγείται ένας θρύλος, κατά τον οποίο ο Ιούδας Θαδδαίος γεννήθηκε σε οικογένεια Εβραίων στην Πανειάδα, μία κώμη της Γαλιλαίας που αργότερα ξαναχτίστηκε κατά τη ρωμαϊκή εποχή και με το νέο όνομα Καισάρεια του Φιλίππου.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Ιούδας Θαδδαίος υπέστη μαρτυρικό θάνατο περί το 65 μ.Χ., είτε στη Βηρυτό (τότε στη ρωμαϊκή Επαρχία της Συρίας) μαζί με τον Απόστολο Σίμωνα τον Ζηλωτή, με τον οποίο συνήθως συνδέεται, είτε στη Μεσοποταμία. Ο πέλεκυς με τον οποίο κάποτε αγιογραφείται ήταν το όργανο της θανατώσεώς του. Οι πράξεις και το μαρτύριο του Θαδδαίου και του Σίμωνος καταγράφηκαν στο έργο Πράξεις του Σίμωνος και του Ιούδα, που συγκαταλέγεται στη συλλογή παθών και θρύλων που συνδέονται παραδοσιακά με τον θρυλικό Επίσκοπο Οβαδία (ή Αβδία) της Βαβυλώνος.

Το λείψανο του Αγίου Θαδδαίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη και τοποθετήθηκε σε μία κρύπτη στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Σήμερα τα οστά του φυλάσσονται στην αριστερή κάθετη πτέρυγα της ίδιας Βασιλικής, κάτω από τον κύριο βωμό του Αγίου Ιωσήφ, στον ίδιο τάφο με το λείψανο του Αποστόλου Σίμωνος του Ζηλωτή. Σύμφωνα όμως με άλλη διαδεδομένη παράδοση, το λείψανο του Θαδδαίου παρέμεινε σε αρμενικό μοναστήρι που βρισκόταν πάνω σε νησί στο βόρειο μέρος της λίμνης Ισσύκ-Κουλ, στη σημερινή Κιργισία, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 15ου αιώνα. Μεταγενέστεροι θρύλοι υποστηρίζουν είτε ότι το λείψανο χάθηκε, είτε ότι μεταφέρθηκε σε ένα πιο απομονωμένο οχυρό μέρος στα όρη Παμίρ.

Σύμφωνα με την παράδοση, μετά το μαρτύριο του Αγίου Θαδδαίου, σμήνη προσκυνητών ήρθαν στον τάφο του για να προσευχηθούν και πολλοί από αυτούς ευεργετήθηκαν από τις ισχυρότατες μεσιτείες του Αγίου προς τον Θεό. Απέκτησε έτσι τον τίτλο του «αγίου των απελπισμένων». Ο Άγιος Βερνάρδος και η Αγία Μπριγκίτα της Σουηδίας είχαν οράματα όπου ο Κύριος τους ζητούσε να αποδεχθούν τον Άγιο Ιούδα Θαδδαίο ως τον «προστάτη του ακατόρθωτου».

Η μνήμη του Αγίου εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 21 Αυγούστου, ενώ από τον Δυτικό Χριστιανισμό στις 28 Οκτωβρίου.

Απολυτίκιον

Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε

Θεοῦ τοῦ ἐν σώματι, ἐπιφανέντος ἠμίν, αὐτόπτης γενόμενος, καὶ ἱερὸς μαθητής, Θαδδαῖε Ἀπόστολε, ἔλαμψας τοὶς ἐν σκότει, τὴν σωτήριον χάριν ὤφθης τῶν ἐν Ἐδέσσῃ, ἰατὴρ λαμπαδοῦχος, διὸ τοὺς προσιόντας σοί, σκέπε ἑκάστοτε.

Σήμερα Τετάρτη 16 Αυγούστου, σύμφωνα με το εορτολόγιο, τιμάται η μνήμη των Αγίου Αλκιβιάδου μάρτυρος, Οσίου Γερασίμου Νέου ασκητού, Αγίου Διομήδου μάρτυρος, Εύρεση Τιμίων Λειψάνων Αγίων Σεραφείμ και Σαράντη, Άγιος Απόστολος ο Νέος (Άγιος Λαυρέντιος Πηλίου), Αγίου Σταματίου από Βόλο

Γιορτάζουν τα εξής ονόματα:

Αλκιβιάδης, Άλκης, Άλτσος
Γεράσιμος, Μάκης, Μικές, Μίκης, Γερασιμούλα *
Διομήδης
Σεραφείμ, Σεραφειμία, Σεραφείμα, Σεραφίνα, Σεραφειμή, Σεραφειμούλα, Σεραφειμίτσα *
Σαράντης, Σαράντος, Σαράντω, Σαραντούλα *
Απόστολος, Τόλης, Αποστόλης, Λάκης, Αποστολία, Λία, Αποστολίνα, Πολίνα, Λίνα *
Σταμάτης, Σταμάτιος, Στάμος, Σταμούλης, Σταμέλος, Σταμέλης, Σταμελάς, Σταματία, Μάτα, Ματούλα, Ματίνα, Σταματίνα, Σταμάτα, Σταμέλα, Σταμούλα, Σταματή, Μάτω, Σταματέλλα *

Επίσης

Ανατολή ήλιου: 06:41

Δύση ήλιου: 20:18

Διάρκεια ημέρας: 13 ώρες 37 λεπτά

Σελήνη 29,5 ημερών

Δημοσίευση στα Social Media

Ο Φώτιος ήταν ανιψιός του Ανίκητου. Κατάγονταν και οι δύο από τη Νικομήδεια. Όταν ο Διοκλητιανός θέλησε να κινήσει διωγμό κατά των χριστιανών, μίλησε μπροστά στη Σύγκλητο με τους πιο υβριστικούς λόγους εναντίον τους.

Εκεί ήταν παρών και ο Ανίκητος, που όταν άκουσε αυτά τα λόγια του βασιλιά, όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά σηκώθηκε με θάρρος, δήλωσε ότι είναι χριστιανός και είπε στο Διοκλητιανό: «Πλανάσαι, βασιλιά, αν νομίζεις ότι με τα μέτρα κατά των Χριστιανών θα πετύχεις τους ασεβείς σκοπούς σου. Μάθε ότι οι χριστιανοί αποτελούν σήμερα την υγιέστερη μερίδα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Και θα ήταν ανόητοι και αναίσθητοι αν πίστευαν στα είδωλα. Γι' αυτό όποια μέτρα και αν πάρεις εναντίον τους, στο τέλος ζημιωμένος θα είσαι εσύ, ενώ αυτοί ένδοξοι μάρτυρες».

Ο Διοκλητιανός, προσβεβλημένος από την παρατήρηση του Ανίκητου, διέταξε και τον έριξαν τροφή σε ένα τρομερό λιοντάρι. Αλλά το λιοντάρι σταμάτησε την άγρια ορμή του και ημέρεψε σαν πρόβατο.

Τότε έγινε μεγάλος σεισμός και συνετρίβησαν πολλά ειδωλολατρικά αγάλματα. Κατόπιν τον έβαλαν σε τροχό με αναμμένη φωτιά από κάτω. Αλλά ω του θαύματος, ο τροχός σταμάτησε και η φωτιά έσβησε. Τότε έτρεξε και τον αγκάλιασε ο ανεψιός του Φώτιος. Μόλις είδαν αυτό οι ειδωλολάτρες, έδεσαν και τους δύο μέσα στο λεγόμενο λουτρό του Αντωνίου. Και αφού υπερθέρμαναν το νερό, παρέδωσαν και οι δύο ένδοξα το πνεύμα τους.

Αυτό σημαίνει ότι γιορτάζουν οι: Εύπλους, Εύπλος και Εύπλοος.

Ποιός ήταν ο Άγιος Εύπλος ο Διάκονος, ο Μεγαλομάρτυρας

Τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εύπλου του Διακόνου τιμά σήμερα, 11 Αυγούστου, η Εκκλησία μας. Έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός. Γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας, όπου ήταν και διάκονος της εκεί Εκκλησίας.

Θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου ο Εύπλος, προσπαθούσε να στερεώσει την πίστη των διωκόμενων χριστιανών και τους προέτρεπε να προτιμούν τα πιο φρικτά μαρτύρια παρά να αρνηθούν το Χριστό.

Διότι «ει υπομένομεν, και συμβασιλεύσομεν ει αρνούμεθα. Κακείνος αρνήσεται ημάς» (Β’ προς Τιμόθεον, 6 12). Εάν, δηλαδή, δείχνουμε υπομονή, τότε και θα βασιλεύσουμε μαζί μ’ αυτόν (το Χριστό). Εάν, όμως, Τον αρνούμαστε, και Εκείνος θα μας αρνηθεί.

Οι ειδωλολάτρες, βλέποντας αυτή τη δραστηριότητα του Εύπλου, τον κατήγγειλαν στον Έπαρχο Καλβισιανό. Αυτός προσπάθησε με συζήτηση να πείσει τον Εύπλο ότι ήταν μωρία να πιστεύει στον Τριαδικό Θεό και έπρεπε το συντομότερο να Τον αρνηθεί.

Ο Εύπλος ακαταμάχητος συζητητής, διέλυσε ένα προς ένα όλα τα επιχειρήματα του έπαρχου. Ο Καλβισιανός, αφού είδε ότι δεν τα έβγαζε πέρα με τον Εύπλο, διέταξε και του έσχισαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια. Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες με σφυριά και στο τέλος τον αποκεφάλισαν.

Ενώ ο Εύπλος εξακολουθούσε να μην αρνείται το Χριστό, μέχρι και την τελευταία του πνοή.

Σήμερα, Δευτέρα 31 Ιουλίου, σύμφωνα με το εορτολόγιο του 2023 τιμάται η μνήμη του Οσίου Ευδοκίμου του Δικαίου και του Αγίου Ιωσήφ του από Αριμαθαίας.

Σήμερα, σύμφωνα με το εορτολόγιο, έχουν γιορτή οι:

• Ευδόκιμος, Ευδόκιμη
• Ιωσήφ, Σήφης, Ιωσηφίνα, Ζοζεφίνα, Τζέσικα, Τζέσσικα *
• Φρειδερίκος, Φρειδερίκη

* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.

Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας

Ο Ιωσήφ της Αριμαθείας ή Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας ήταν μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου της Ιερουσαλήμ, πλούσιος και μυστικός μαθητής του Ιησού, που φέρεται να αντιτάχθηκε στη καταδίκη του και ο οποίος, σύμφωνα με το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (27:57-60), μετά τον θάνατο του Ιησού ζήτησε από τον Πόντιο Πιλάτο την άδεια να αποκαθηλώσει το νεκρό σώμα του Ιησού από τον Σταυρό, προκειμένου να το προετοιμάσει για τον ενταφιασμό (κηδέψει) στον παραχωρούμενο, από τον ίδιο τον Ιωσήφ, λαξευτό τάφο, πιθανώς οικογενειακό.

“Ο Ιωσήφ πήγε στον Πιλάτο και του ζήτησε να κηδέψει το σώμα του Ιησού Χριστού. Αφού έλαβε την άδεια του, μαζί με τον Νικόδημο το κατέβασαν από το σταυρό το σώμα του Κυρίου, το περιέβαλαν σε σινδόνια μαζί με εκλεκτά αρώματα, το τοποθέτησαν σε λαξευτό μνημείο κι’ έβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στη θύρα του μνημείου” (Ματθ. κζ’ 57 – 60, Μαρ. ιε’ 42 – 46, Λουκ. κγ’ 50 – 53 και Ιω. ιθ’ 38 – 42).

Πράγματι η άδεια αυτή του παραχωρήθηκε και με βοηθό του τον (ελληνοφανή) Νικόδημο “το Άχραντον Σώμα σινδόνι καθαρά ειλήσας και αρώμασι εν μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο”, έως την ανάστασή Του. Ο Ιωσήφ αναφέρεται και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές, αλλά επί της ουσίας τίποτα περαιτέρω δε γνωστοποιείται για τις μεταγενέστερες δραστηριότητές του.

Όσιος Ευδόκιμος

Ο Όσιος Ευδόκιμος γεννήθηκε στη Καππαδοκία και έδρασε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Θεόφιλου (829 – 842 μ.Χ.). Οι γονείς του Βασίλειος και Ευδοκία ήταν άνθρωποι πλούσιοι και ευσεβείς. Η ορθόδοξη οικογένειά του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου και γρήγορα ο Ευδόκιμος διακρίθηκε για το ήθος και τις αρετές του.

Ο ηθικός βίος του και η φιλάνθρωπη δράση του εκτιμήθηκαν από τον αυτοκράτορα Θεόφιλο, ο οποίος τον διόρισε στρατοπεδάρχη της Καππαδοκίας αρχικά και αργότερα όλης της αυτοκρατορίας. Κατά την τέλεση των καθηκόντων του ο Ευδόκιμος ήταν πάντα δίκαιος και ταπεινόφρων, ενώ δεν σταμάτησε στιγμή να επιδίδεται στο φιλάνθρωπο έργο του.

Ενώ βρισκόταν στο 33ο έτος της ηλικίας του ο Ευδόκιμος προσβλήθηκε από βαριά σωματική ασθένεια. Όταν παρέδωσε το πνεύμα του στο Κύριο, η χριστιανική κοινότητα βυθίστηκε σε θλίψη και ενταφίασε το τίμιο σώμα του ευλαβώς.

Κατά την Ανακομιδή το Ιερό Λείψανο του Οσίου Ευδοκίμου βρέθηκε «φαιδρόν καί ἀνθηρόν, χαριέστατον μέ ὅλους τούς χαρακτῆρας, μέ τά ἐνδύματα ἀνέπαφα» και μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, την 6η Ιουλίου 831 μ.Χ. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες το Λείψανο διαλύθηκε.

Απολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε, πρὸς αἰωνίους μονάς, τηρεῖ καὶ μετὰ θάνατον ἀδιαλώβητον, τὸ σῶμά σου, Ἅγιε, σὺ γὰρ ἐν σωφροσύνῃ, καὶ σεμνῇ πολιτείᾳ, μάκαρ ἐπολιτεύσω, μὴ μολύνας τὴν σάρκα· διὸ ἐν παῤῥησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.