ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Στην τελική ευθεία για τη διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό φαίνεται ότι μπαίνουν Αθήνα και Σκόπια, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις δηλώσεις των δύο πρωθυπουργών Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ, χθες από τη Σόφια. 

Τσίπρας και Ζάεφ παρουσίασαν τον «οδικό χάρτη» για τις δύο περίπου εβδομάδες που θα μεσολαβήσουν μέχρι τον Ιούνιο που θεωρείται μήνας-«ορόσημο» για την επίτευξη συμφωνίας και τα νέα δεδομένα. 

Και οι δυο πλευρές, όπως προκύπτει από τα λεγόμενά τους, εργάζονατι πλέον ξεκάθαρα με ορίζοντα την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνιο.

Στην Αθήνα, στο κυβερνητικό επιτελείο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, δεν θεωρούν ότι απέχουμε πολύ από την οριστικοποίηση μιας συμφωνίας. 

«Έχουμε μπροστά μας ένα κρίσιμο εικοσαήμερο» δηλώνει στο iefimerida κυβερνητική πηγή σχολιάζοντας ότι «προοιωνίζεται λύση» όπως φάνηκε από τον τρόπο που τοποθετήθηκαν Τσίπρας-Ζάεφ.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός έκανε λόγο για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις και πρόοδο τονίζοντας βέβαια ότι «υπάρχει ακόμα πολύ δρόμος να διανύσουν οι δύο πλευρές για να υπάρξει οριστική συμφωνία». Αρκούντως διαφωτιστικός βέβαια δεν υπήρξε, αφού αρνήθηκε εμφατικά να μπει σε λεπτομέρειες. «Ή συμφωνείς σε όλα ή σε τίποτα» υπογράμμισε, για να διευκρινίσει ότι δεν πρόκειται να μπει σε κατηγοριοποιήσεις, ενώ ακόμα και για τη σύνθετη ονομασία (την οποία αποδέχεται η ελληνική πλευρά) σημείωσε ότι «τίποτα δεν έχει κλειδώσει». 

Εκτο όνομα κατέθεσε ο Νίμιτς

Ετσι, οι δυο πλευρές πρέπει το επόμενο διάστημα να συζητήσουν την ονομασία, το erga omnes και τη συνταγματική αναθεώρηση που συνεπάγεται. 

Σε ότι αφορά στο όνομα, κατά ορισμένες πληροφορίες πλέον, εκτός από το Gorna Makedonija στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βρίσκεται και το Nova Macedonija.

Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών, ωστόσο, όπως αναφέρει η Εφημερίδα των Συντακτών, με απόλυτη μυστικότητα έχει πέσει στο τραπέζι και μαι ακόμη πρόταση για το όνομα των Σκοπίων. 

Οπως αναφέρει η ίδια πηγή έπεσε στο τραπέζι ως ιδέα του ειδικού διαπραγματευτή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς και ήταν μια πρόταση που μεταφέρθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τον Πρωθυπουργό των Σκοπίων. Πρόκειται ουσιαστικά για την έκτη πρόταση του Μάθιου Νίμιτς, αφού να θυμήσουμε, σε αρχικό στάδιο της διαπραγμάτευσεης είχε προτείνει τα εξής πεντε ονόματα: 

Republika Nova Makedonija (Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας)

Republika Severna Makedonija (Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας)

Republika Gorna Makedonija (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας)

Republika Vardarska Makedonija (Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη)

Republika Makedonija (Skopje) [Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)]

Από τη νέα αυτή, έκτη πρόταση, δεν έχει διαρρεύσει ακόμη κάτι, το ποια δηλαδή είναι, ωστόσο το γεγονός ότι μεταφέρθηκε από τη σκοπιανή πλευρά, δείχνει ότι μάλλον, από εκείνη την πλευρά, φαίνεται να είναι αποδεκτή. .

Η Αθήνα αξιώνει δικλείδες

Ενδεικτικές των πιέσεων που ασκεί η Αθήνα για το erga omnes (που προϋποθέτει τη Συνταγματική Αναθεώρηση) ήταν οι διαβεβαιώσεις Τσίπρα ότι δεν επιδιώκουμε συμφωνία εύθραυστη που θα χαθεί, αλλά μια συμφωνία που θα αντέξει στο χρόνο και θα υιοθετηθεί από τους λαούς μας. Όπως είπε οι συζητήσεις έχουν φτάσει σε κρίσιμο σημείο, αλλά τα τελευταία μέτρα είναι δύσκολα. 

Στο μεταξύ, κυβερνητικός παράγοντας τόνιζε στο ίδιο μήκος κύματος ότι η ελληνική πλευρά αξιώνει «δικλείδες ασφαλείας που θα εγγυώνται την τήρηση της δέσμευσης για το erga omnes».

Πρόβλημα η αντιπολίτευση του Ζάεφ 

Το πώς θα καταφέρει να περάσει ο Ζόραν Ζάεφ τη συμφωνία στη βουλή του είναι το μεγάλο πρόβλημα και εμπόδιο, μαζί με τη δέσμευσή του για δημοψήφισμα πριν την υπογραφή συμφωνίας. 

Ενημερώνει κόμμα και κυβέρνηση ο Τσίπρας

Όλα όσα συζητήθηκαν επί διήμερο στη Σόφια, βέβαια, από σήμερα μπαίνουν στο…μικροσκόπιο Μαξίμου και Κουμουνδούρου. 

Ο κ. Τσίπρας αναμένεται να έχει συσκέψεις με στενούς του συνεργάτες στο Μέγαρο Μαξίμου, ενώ αύριο το πρωί επίκειται συνεδρίαση- εξπρές της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τείνει χείρα…συναίνεσης στο εσωτερικό

Δύσκολες είναι και οι ισορροπίες στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Η κυβέρνηση – με δεδομένη τη διαφωνία του Πάνου Καμμένου- επιδιώκει την μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση στη Βουλή. Εξ’ αυτού του λόγου, ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να απευθύνει προσκλητήριο για τη διαμόρφωση κλίματος συνεννόησης, που όπως είπε μόνο θετικά αποτελέσματα θα έχει. Καλωσόρισε μάλιστα και τη στάση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (μετά τις δηλώσεις Μητσοτάκη στο ΕΛΚ), χαρακτηρίζοντάς την καλοδεχούμενη. Σε περίπτωση που του ζητηθεί ενημέρωση από τους πολιτικούς αρχηγούς, δήλωσε οτι θα βρίσκεται στη διάθεσή τους. Αν και όπως είπε «δεν βρισκόμαστε σε καμπή για να προχωρήσει σε συγκλίσεις πολιτικών αρχηγών».

Καθησυχάζουν όσους διαφωνούν

Σύμφωνα με πληροφορίες του iefimerida, το Μαξίμου μη μπορώντας να αγνοήσει όσους τηνμεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης που έχει αντιρρήσεις για το όνομα και το πολιτικό κόστος που μπορεί να έχει μια ενδεχόμενη συμφωνία, προτάσσει την εθνική γραμμή, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται για λογαριασμό...όλων των Ελλήνων «συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν διαφωνίες»!

Ρεπορτάζ: Στέλλα Γκαντώνα

Η Δέσποινα Μοίρου σε πρόσφατη συνέντευξη της αποκάλυψε πως το πιο δύσκολο σημείο της καριέρας της, ήταν όταν έκανε τα γυρίσματα της σειράς «Αρχιπέλαγος».

«Το πιο μαύρο κομμάτι στη ζωή μου είναι το ξύλο που είχα δεχτεί από τους μουσουλμάνοι, όταν κάναμε τη σειρά «Αρχιπέλαγος», στην Ξάνθη. Ήταν ό,τι χειρότερο έχω ζήσει», λέει στο περιοδικό Λοιπόν και εξηγεί:

«Μας έδερναν μαζί με τη γυναίκα του Βογιατζή από τις 7 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ. Ήμασταν μες στα αίματα, μας είχαν αφήσει γυμνές, μας έκλεψαν τις τσάντες. Ήμασταν στο δρόμο 5 άτομα με την κάμερα. Ήρθαν δύο τουρκάκια να μας πουν: «Τι κάνετε εσείς εδώ;». Ενώ το προηγούμενο βράδυ μας είχαν φιλοξενήσει στα σπίτια τους κι ένα παλτό μου το είχε δώσει μια μουσουλμάνα γιατί έκανε κρύο. Ήταν «στημένο» όλο αυτό.

Ήρθε ο στρατός και μας πήρε στο τέλος, γιατί οι αστυνομικοί δεν μπορούσαν να τους κοντρολάρουν.Μας είχαν σαπίσει στο ξύλο, μας πήγαν ματωμένες στο νοσοκομείο της Ξάνθης. Μας τραβούσαν τα μαλλιά, κλωτσιές, μπουνιές, ένας έσπασε μια ομπρέλα πάνω στην πλάτη μου, μας πετούσαν πέτρες... Η μάνα μου είναι από την Κομοτηνή, κι έλεγα; «Τώρα θα φοβάμαι να πάω και στη γιαγιά μου;». Ήμουν μέσα στις μελανιές κι έκαναν να φύγουν τα σημάδια ενάμιση μήνα», λέει.

Αν της πρότειναν να παίξει σε τούρκικο σίριαλ, θα το έκανε;

«Δεν το συζητώ, δεν ξαναπατάω πάνω από τούρκικο έδαφος, ούτε εναέρια. Δεν πάω στην Τουρκία, μακριά, ποτέ, αποκλείεται να ξαναπάω, φοβάμαι. Πηγαίναμε στη Θεσσαλονίκη για τη δίκη που κράτησε 10 χρόνια. Χρόνια μετά αναγνώρισα έναν Τούρκο που είχε ένα τικ με το σαγόνι, θυμόμουν αυτόν που μας έβγαλε τα ρούχα, μας άφησε γυμνές και μας έπιαναν το στήθος. Ο Τούρκος που θυμήθηκα όταν έβαλε το χέρι του στο κοράνι, τα «ξέρασε» όλα. Παραδέχτηκε τα πάντα, είπε: «Ναι, εγώ της έστριψα το στήθος...». Το έκανε αυτό, γιατί, αν πεθάνει, θα πάει στον παράδεισο και θα του χορεύουν 72 παρθένες, έτσι είπε!», καταλήγει.

Γνωστοποιείται από το ΑΣΕΠ ότι εκδόθηκε η 5Κ/2018 προκήρυξη που αφορά στην πλήρωση με σειρά προτεραιότητας τριάντα επτά (37) θέσεων τακτικού προσωπικού Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.) του Υπουργείου Υγείας.

Το ΦΕΚ της προκήρυξης του ΑΣΕΠ, διατίθεται δωρεάν από το Εθνικό Τυπογραφείο (Καποδιστρίου 34, Αθήνα) και από το Γραφείο Εξυπηρέτησης Πολιτών του ΑΣΕΠ (Πουλίου 6, Αθήνα).

Οι υποψήφιοι πρέπει να συμπληρώσουν και να υποβάλουν ηλεκτρονική αίτηση συμμετοχής στο ΑΣΕΠ, ακολουθώντας τις οδηγίες που παρέχονται στην Προκήρυξη (Παράρτημα Ε΄).

Η προθεσμία υποβολής των ηλεκτρονικών αιτήσεων συμμετοχής στη διαδικασία αρχίζει στις 4 Ιουνίου 2018 ημέρα Δευτέρα και λήγει στις 19 Ιουνίου 2018, ημέρα Τρίτη και ώρα 14:00.

Η υπογεγραμμένη εκτυπωμένη μορφή της ηλεκτρονικής αίτησης με τα απαιτούμενα κατά περίπτωση δικαιολογητικά υποβάλλονται στο ΑΣΕΠ ταχυδρομικά με συστημένη επιστολή στη διεύθυνση:

Α.Σ.Ε.Π.
Αίτηση για την Προκήρυξη 5Κ/2018
Τ.Θ. 14308
Αθήνα Τ.Κ. 11510

Η προθεσμία αποστολής της υπογεγραμμένης εκτυπωμένης μορφής της ηλεκτρονικής αίτησης με τα απαιτούμενα, κατά περίπτωση, δικαιολογητικά λήγει με την πάροδο της 22ης Ιουνίου 2018, ημέρας Παρασκευής.

Οι ξένοι καταθέτες τιμωρήθηκαν υπέρμετρα στο κούρεμα καταθέσεων που επέβαλε η κυβέρνηση της Κύπρου σύμφωνα με ένα μνημόνιο που υπογράφηκε με το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Φοβούμενοι την ύφεση στην ελληνική οικονομία αρκετές εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες Έλληνες προσπάθησαν να εξασφαλίσουν τις αποταμιεύσεις τους στην Κύπρο, προτού υπάρξουν έλεγχοι κεφαλαίων στη χώρα. Οι περιουσίες τους, όμως, εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί. Τώρα, περισσότεροι από 900 συμπατριώτες μας αναζητούν αποζημίωση σε διεθνή διαιτησία.

Ανυποψίαστα θύματα

Κατά την περίοδο 2012-2013, ο τραπεζικός τομέας της Κυπριακής Δημοκρατίας αντιμετώπισε κρίση μετά την έκθεση σε υπερχρεωμένες εγχώριες εταιρείες ακινήτων, την ελληνική χρεωστική κρίση και την υποβάθμιση της εθνικής πιστοληπτικής ικανότητας ομολόγων σε “σκουπίδια”. Αυτό οδήγησε σε αδυναμία να επιτύχει χρηματοδότηση από τις αγορές και ενισχύθηκε περαιτέρω από την απροθυμία της Κυπριακής κυβέρνησης να αναχρηματοδοτήσει τις τράπεζες.

Προκειμένου να αναταθεί ο τραπεζικός τομέας και να ενισχυθεί η άσχημη κατάσταση της κυπριακής οικονομίας, συμφωνήθηκε με την τρόικα των δανειστών (την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή), η οποία περιελάμβανε, μεταξύ άλλων μέτρων, την ανακεφαλαιοποίηση ολόκληρου τον χρηματοπιστωτικού τομέα, ενώ αποδέχθηκε κλείσιμο της Λαϊκής τράπεζας, της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας.

Τα καλά περιουσιακά στοιχεία και οι καταθέσεις της Λαϊκής Τράπεζας κάτω των € 100.000 θα διασφαλίζονταν και θα μεταφέρονταν στην Τράπεζα Κύπρου (BoC), ενώ θα διαγραφόταν το κεφάλαιο των μετόχων, όπως και οι ανασφάλιστες καταθέσεις άνω των € 100.000.

Η εγγύηση επηρέασε δυσανάλογα τους αλλοδαπούς και μεταξύ αυτών και τους Έλληνες που είχαν καταφύγει για την προστασία των κεφαλαίων τους από την κατακρήμνιση της ελληνικής οικονομίας. Για πολλά από τα ελληνικά θύματα της διάσωσης, αυτή ήταν μια καταστροφή που είχαν επιδιώξει να αποφύγουν εξασφαλίζοντας κεφάλαια στην Κύπρο και τα οποία για πολλούς είχαν καταστροφικές συνέπειες.

Τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ακόμη εφαρμόσει τους ελέγχους κεφαλαίου, η μεταφορά καθαρού νόμιμου κεφαλαίου σε άλλα κράτη της ΕΕ εξακολουθούσε να αποτελεί επιλογή για τους Έλληνες πολίτες.

Για πολλούς Έλληνες καταθέτες στις τράπεζες της Κύπρου αυτό αποδείχθηκε μια απόλυτη καταστροφή. Οι οικονομίες μιας ζωής χάθηκαν, ολόκληρες οικογένειες εξαθλιώθηκαν. Μερικοί υπέστησαν καταστροφές στην υγεία τους.

Άλλοι δεν μπορούσαν να πληρώσουν περίθαλψη και φάρμακα για να διατηρήσουν την υγεία τους ή να πληρώσουν για ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη καθώς το ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης κατέρρευσε. Τα μελλοντικά δίδακτρα για τις σπουδές των παιδιών εξαλείφθηκαν.

Ο κ. Παναγιωτόπουλος και η σύζυγός του που έχασε ένα εκατομμύριο ευρώ υπέστησαν σοβαρές ασθένειες που αποδίδουν στην απώλειά τους. Η σύζυγος υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και ο σύζυγός της εμφάνισε καρδιοπάθεια.

Τώρα ανησυχούν για το πώς θα παρέχουν για τον εαυτό τους αφού χάσουν όλα τα χρήματά τους. Αισθάνονται ότι ήταν μια κακόβουλα ληστεία των αποταμιεύσεων μιας ζωής και ήταν ανήσυχοι να βρουν κάποιο τρόπο για να αποκαταστήσουν τις απώλειες τους.

Το ζευγάρι αισθάνεται ότι απατήθηκε καθώς παρά το γεγονός ότι διατηρούσαν στενή επαφή με τον διαχειριστή του υποκαταστήματος όπου είχαν καταθέσει τα χρήματά τους και ήταν πολύ καθησυχαστικός μέχρι τη μοιραία ημέρα του κουρέματος, μετά κανείς δεν απαντούσε στις κλήσεις τους.

Πολλοί αισθάνονται οργή εξαιτίας αυτού που πιστεύουν ότι ήταν μια αναίσχυντη απάτη. Ένας καταθέτης, που ήθελε να παραμείνει ανώνυμο, πιστεύει ότι εξαπατήθηκε να “επενδύσει” σε εξωχρηματιστηριακά παράγωγα που δημιούργησαν οι τράπεζες, τα οποία επίσης “εξατμίστηκαν” κατά τη διάρκεια της διάσωσης.

Τα συναισθήματά του ήταν ότι όλα έγιναν για να τον πείσουν να αγοράσει το εν λόγω προϊόν που ήταν “ασφαλέστερο και πιο κερδοφόρο” από απλά μια εξοικονόμηση ή άλλου είδους λογαριασμό. Στην πραγματικότητα, αυτά ήταν σχεδόν εκ φύσεως τοξικά, όπως αποδείχθηκε, και όπως τόνισε Ελληνας καθηγητής οικονομικών.

Μία από τις πιο θλιβερές περιπτώσεις ήταν χρήματα που είχαν κερδηθεί σε αγωγή για ιατρική αμέλεια που τοποθετήθηκαν στην Κύπρο για έναν ασθενή που θα χρειαζόταν διαχρονικά φροντίδα, εξαφανίστηκαν και μαζί κάθε ελπίδα για μια αξιοπρεπή ζωή.

Η εγγύηση ήταν κατά πολλούς τρόπους ύπουλη και παρουσιάστηκε παραπλανητικά στο εξωτερικό. Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος ειδικεύεται στη συμπεριφορά των αγορών, εξεπλάγη όταν του αποκαλύφθηκαν οι συνέπειες της διάσωσης για ξένους πελάτες. Είχε πιστέψει ότι οι λογαριασμοί της Λαϊκής, κάτω από 100.000 ευρώ, είχαν μεταφερθεί στην Τράπεζα Κύπρου.

Η αντίληψη αυτή διορθώθηκε γρήγορα μέσω μιας συνομιλίας με έναν αναλυτή της κυπριακής αγοράς, ο οποίος τώρα εργάζεται στην Αθήνα για μια μεγάλη διεθνή χρηματιστηριακή εταιρεία. Κατά την άποψή του, η εγγύηση κατασκευάστηκε έτσι, προκειμένου να στερήσει, κυρίως, τους αλλοδαπούς από τα κεφάλαιά τους. Οι αλλοδαποί, φυσικά, δεν επηρεάζουν το ποιος εκλέγεται στην Κύπρο, αλλά οι ντόπιοι ψηφίζουν και αποφασίζουν ποιος θα κυβερνήσει!

Ωστόσο, όπως έχουν τα πράγματα, ακόμη και τα κράτη μπορούν να προσαχθούν ενώπιον του Νόμου. Οι δικηγορικές εταιρείες Grant & Eisenhofer PA (που εδρεύουν στην πόλη της Νέας Υόρκης) και ο η Kyros Law (με έδρα την Αθήνα), μαζί με άλλους συμβούλους, ενημερώθηκαν για την υπόθεση και αναζήτησαν άτομα που αισθάνονταν ότι έπεσαν θύματα αυτού του κουρέματος.

Καθώς η Ελλάδα έχει Διμερή Συμφωνία Εμπορίου με την Κύπρο, αυτή η ακούσια κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη δέουσα αποζημίωση. Οι νομικές εταιρείες εγείρουν τώρα αξιώσεις εναντίον της κυπριακής κυβέρνησης σε διεθνή διαδικασία διαιτησίας ενώπιον του Διεθνούς Κέντρου Διακανονισμού Επενδυτικών Διαφορών της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Ξεδιπλώνοντας το κούρεμα καταθέσεων

Μέχρι το 2011, η Κύπρος δεν μπόρεσε να αντλήσει ρευστότητα από τις αγορές για να στηρίξει τον χρηματοπιστωτικό της τομέα και, κατά συνέπεια, αναζήτησε τη διάσωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό παρά το «περικοπές» της τάξης του 50% το 2011 και ένα δάνειο έκτακτης ανάγκης ύψους € 2,5 δισ. από τη Ρωσία για την κάλυψη του ελλείμματος του προϋπολογισμού και την αναχρηματοδότηση του χρέους.

Ωστόσο, το ρωσικό δάνειο δεν περιείχε κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών. Στις 25 Ιουνίου 2012, η κυβέρνηση της Κύπρου ζήτησε βοήθεια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) ή τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).

Μετά από κάποιες αντεγκλήσεις μεταξύ της λεγόμενης τρόικας δανειστών (ΔΝΤ, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) συμφωνήθηκε και εγκρίθηκε συμφωνία στις 30 Απριλίου 2013 από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία περιελάμβανε, μεταξύ άλλων μέτρων, την ανακεφαλαιοποίηση του συνόλου του χρηματοπιστωτικού τομέα, ενώ δεχόταν κλείσιμο της Λαϊκής τράπεζας, της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας.

Τα εύρωστα περιουσιακά στοιχεία και οι καταθέσεις της Λαϊκής κάτω των € 100.000 θα μεταφέρονταν στην Τράπεζα Κύπρου (BoC), ενώ το κεφάλαιο των μετόχων θα διαγραφόταν και οι ανασφάλιστες καταθέσεις άνω των € 100.000 – μαζί με άλλες αξιώσεις πιστωτών – θα εξαλείφονταν στο βαθμό που θα προκρινόταν από το πόσο η αναγκαστική διαχείριση μπορούσε στη συνέχεια να ανακάμψει από την εκκαθάριση των υπολοίπων “κακών” περιουσιακών στοιχείων.

Η πλειοψηφία των ανασφάλιστων καταθέσεων ήταν αλλοδαπών, κυρίως Ρώσων, αλλά και πολλών Ελλήνων που είχαν καταφύγει για την προστασία των κεφαλαίων τους από την χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στο Μνημόνιο Συνεργασίας με την Τρόικα, η Κυπριακή Κυβέρνηση ισχυρίστηκε και, ίσως, δικαιολογημένα, ότι ένιωσε πιεσμένη. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η Τρόικα ποτέ δεν ανάγκασε την Κυπριακή κυβέρνηση να κάνει διακρίσεις εναντίον των Ελλήνων ή να υιοθετήσει το Σχέδιο Β.

Το Σχέδιο Α (το οποίο επέβαλε την ίδια εισφορά σε όλους και όχι κυρίως σε αλλοδαπούς) θα μπορούσε εύκολα να έχει κάνει τη δουλειά ή με το Μνημόνιο του Νοεμβρίου 2012 της συμφωνίας, η οποία δεν θα ενείχε καθόλου κούρεμα. Η τρόικα ήθελε η Κύπρος να πουλήσει τις ελληνικές θυγατρικές επιχειρήσεις των κυπριακών τραπεζών. Αλλά ποτέ δεν ανάγκασαν την Κύπρο να τις πουλήσει με απώλεια 3,4 δισ. Ευρώ.

Ωστόσο, ο τότε κυβερνήτης της Τράπεζας Κύπρου, Πανίκος Δημητριάδης, αργότερα σημείωσε ότι οι Κύπριοι πολιτικοί είχαν υποστηρίξει ότι «εάν δείξουμε την ετοιμότητά μας να απορρίψουμε την προσφορά τους, το Eurogroup θα έρθει στα συγκαλά του και θα μας προσφέρει μια καλύτερη συμφωνία, καθώς δεν θα ήθελαν να αντιμετωπίσουν μια άτακτη ανατροπή του ευρώ”.

Η τρόικα φαίνεται να έχει ευνοήσει τη διάσωση, έτσι ώστε όλοι οι πιστωτές να συνεισφέρουν στη διάσωση του τραπεζικού τομέα. Αλλά ποτέ δεν ανάγκασαν την Κύπρο να αφήσει στους πελάτες της Τράπεζας Κύπρου να αποπληρώσουν τα 9,6 δισεκατομμύρια ευρώ που η Λαϊκή Τράπεζα χρωστάει το κράτος. Ούτε η Τρόικα ποτέ ενημέρωσε την Κύπρο για να αποζημιώσει τους κυπρίους συνταξιούχους της, αφήνοντας τους Έλληνες συνταξιούχους στο κρύο.

Μπορεί να χρειαστούν μερικές φορές επιστροφές χρημάτων. Η προτιμησιακή μεταχείριση όπως αυτή της ένωσης τραπεζών ETYK που απαιτούσε από τον φορολογούμενο να τις αποζημιώσει για τις ζημίες που υπέστησαν τα συνταξιοδοτικά ταμεία τους, δείχνει σαφώς διπλά πρότυπα από την πλευρά της κυβέρνησης.

Στην ουσία, η εγγύηση εισήγαγε διακρίσεις, επηρεάζοντας τους μη Κυπρίους πολύ περισσότερο από τους Κύπριους, και αναγκάζοντάς τους να πληρώσουν για λάθη που είχε κάνει η κυβέρνηση της Κύπρου. Αν και τα κράτη αναγκάζονται μερικές φορές σε έκτακτες καταστάσεις να κατασχέσουν περιουσιακά στοιχεία ή χρήματα, στην περίπτωση αυτή η εγγύηση, πρέπει σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο να αποδίδουν δίκαιη αποζημίωση.

Σε έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο Journal of Financial Regulation, οι Emilios Avgouleas και Charles Goodhart υποστηρίζουν ότι ο στόχος της επιβολής κυρώσεων στους Ρώσους πιστωτές των κυπριακών τραπεζών μπορεί να διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο δομήθηκε η «διάσωση». Αναπόφευκτα, αυτό επηρέασε και όλους τους ξένους επενδυτές.

Ο George Friedman σημειώνει ότι “ισχυριζόμενη ανεπίσημα ότι οι κυπριακές τράπεζες περιείχαν πρωτίστως ρωσικά χρήματα για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η Γερμανία επέμεινε ότι θα έπρεπε να επικρατήσει η διαδικασία κουρέματος”.

Η εγγύηση δυσανάλογα επηρέασε τους μη Κυπρίους και τους υποχρέωσε να πληρώσουν δισεκατομμύρια από τις ελλείψεις και τις οικονομικές υποχρεώσεις της κυβέρνησης. Και σε αυτό υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα.

Το όλο σύστημα συμμετοχής των ξένων πιστωτών στη διάσωση έρχεται σε σύγκρουση με τις Διμερείς επενδυτικές συνθήκες (BIT) που είχε η Κύπρος με άλλες 26 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ελλάδας και της Ρωσίας, καθώς και των συνθηκών DTT με 50 άλλες πολιτείες. Οι ρήτρες στις εν λόγω Συνθήκες θα δημιουργούσαν προβλήματα, καθώς η εγγύηση θα αποτελούσε απαλλοτρίωση και συνεπώς θα απαιτούσε «δίκαιη και δίκαιη αποζημίωση».

Ωστόσο, φαίνεται ότι η Κυπριακή κυβέρνηση γνώριζε καλά ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα. Ο Δρ Κωνσταντίνος Λυκούργος, επικεφαλής του τμήματος Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας , στο Νομικό Γραφείο της Κυπριακής Δημοκρατίας, σημείωσε τα τεράστια προβλήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από “Επιβολή εισφοράς σε καταθέσεις” λόγω αυτών των συνθηκών, όπως δήλωσε σε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στους αντιπροσώπους της τρόικας στις 22 Μαρτίου 2013, μετά την απόρριψη του Σχεδίου Α στις 19 Μαρτίου 2013.

Ο κ. Λυκούργος σημείωσε ότι η εφαρμογή κουρέματος στο Σχέδιο Β “Σε μη κατοίκους” (π.χ. Έλληνες υπήκοοι) θα είναι “νομικά προβληματική με πολλούς τρόπους” και ότι “φαίνεται πολύ πιθανό” ότι παραβιάζει τις Διμερείς Εμπορικές Συμφωνίες της Κύπρου, οι οποίες απαιτούν ότι ένα σχεδιαζόμενο μέτρο απαλλοτριώσεως, θα πρέπει να συνοδεύεται από “άμεση αποτελεσματική και ικανή αποζημίωση”, όπως συγκεκριμένα ορίζει η διμερής συμφωνία με την Ελλάδα.

Τον Φεβρουάριο του 2013, ο επικεφαλής του γραφείου του Κυβερνήτη της Τράπεζας Κύπρου Γιώργος Γεωργίου απαντά σε ερώτηση του Δικηγορικού Συλλόγου και παραδέχεται ότι κάθε κούρεμα είναι αντισυνταγματικό και ότι οποιαδήποτε απόπειρα να αρνηθεί κανείς ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα “δεν μπορεί να αξίζει σοβαρής εκτίμησης” .

Επιπλέον, σε ένα επίσημο έγγραφο θέσης της κυπριακής κυβέρνησης, το Υπουργείο Οικονομικών παραδέχτηκε, τον Σεπτέμβριο του 2013, ότι «δεν είναι δίκαιο» ότι οι ομολογιούχοι της Λαϊκής και της Τράπεζας Κύπρου «θα έπρεπε τώρα να υποστούν κούρεμα λόγω λανθασμένων αποφάσεων» της Κυπριακής κυβέρνησης και πρότεινε να αποζημιώσει τους ομολογιούχους με την αγορά των ομολόγων τους για 1,9 δισ. Ευρώ και να τις ανταλλάξει με κρατικά ομόλογα που θα επιστραφούν το 2018. Επίσης, συμπέρανε ότι πιθανότατα η Κύπρος θα χάσει οποιεσδήποτε επακόλουθες αγωγές εναντίον της ούτως ή άλλως.

Η Έκθεση της Επιτροπής Ερευνών της Κύπρου («Επιτροπή Πική»), 28 Σεπτεμβρίου 2013, ήταν μια άλλη ένδειξη ότι ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Δημητριάδης αναγνώρισε ότι «η Τράπεζα Κύπρου δεν είχε ανάγκη στήριξης» και ότι μέχρι την πώληση των ελληνικών επιχειρήσεων της στην Τράπεζα Πειραιώς στις 26 Μαρτίου 2013 (και συνεπώς μετά την απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, να τεθεί η Τράπεζα Κύπρου σε εκκαθάριση στις 25 Μαρτίου 2013), η Τράπεζα Κύπρου ήταν στην πραγματικότητα βιώσιμη.

Ο κ. Δημητριάδης παραδέχεται στο πρόσφατο βιβλίο του ότι ο ίδιος και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ήξεραν ότι η υγιής Τράπεζα Κύπρου θα τεθεί επίσης σε εκκαθάριση, αλλά εσκεμμένα δεν ενημέρωσαν το Κοινοβούλιο όταν του ζητήθηκε να εγκρίνει επειγόντως τον ψήφισμα που δίνει στην Κεντρική Τράπεζα την εξουσία εκκαθάρισης.

Αναζητώντας δικαιοσύνη

Πολλοί από τους Έλληνες που έβαλαν τις αποταμιεύσεις τους στην Κύπρο θυματοποιήθηκαν δύο φορές: Την μια από την ελληνική κρίση και, αφού τους είχαν πει οι κυπριακές τράπεζες να μεταφέρουν τις αποταμιεύσεις τους στην Κύπρο για να αποφύγουν την ελληνική κρίση, από την Κυπριακή Κρίση.

Για αυτούς, ήταν μια προδοσία της κυπριακής κυβέρνησης. Για πολλούς ήταν μια καταστροφή από την οποία δεν μπορούσαν να ανακάμψουν, καθώς κάποιοι ήταν πλέον πολύ μεγάλοι για να ξαναδημιουργήσουν ποτέ τα κεφάλαια που είχαν αποταμιεύσει.

Οικογένειες έχασαν τις οικονομίες ολόκληρης ζωής, χρήματα για την εκπαίδευση των παιδιών τους ή χρήματα για συνταξιοδότηση καθώς το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα κατέρρευσε και εξακολουθεί να βυθίζεται.

Αυτό ώθησε 953 Έλληνες, μεταξύ των οποίων 7 νομικές οντότητες να προσπαθήσουν να αποκαταστήσουν τις απώλειες τους μέσω νομικών ενεργειών. Η διαδικασία διαιτησίας ασκήθηκε για λογαριασμό των ελλήνων πολιτών που έχασαν κεφάλαια λόγω των καταθέσεων τους στη Λαϊκή Τράπεζα (γνωστή επίσης ως Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα, Marfin Popular Bank ή Marfin Εγνατία Τράπεζα) ή στην Τράπεζα Κύπρου ή ως αποτέλεσμα των ομολόγων που αγόρασαν και τα οποία εκδόθηκαν από τις τράπεζες.

Στις 15 Δεκεμβρίου του 2017, οι συνήγοροι κατέθεσαν ένα υπόμνημα για τα θιχθέντα συμφέροντα των εναγόντων, το οποίο εκθέτει σε 200 περίπου σελίδες, υποστηριζόμενες από περίπου 2.300 στοιχεία, καθώς και από μαρτυρίες, τα αποδεικτικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια των ετών της έρευνας.

Οι νομικοί σύμβουλοι πιστεύουν ότι τα στοιχεία αυτά υποστηρίζουν έντονα τη θέση των εναγόντων ότι η συμμετοχή της κυπριακής κυβέρνησης στην απαλλοτρίωση παραβίασε τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών στο πλαίσιο της Διμερούς Εμπορικής Συμφωνίας Κύπρου-Ελλάδας.

Ωστόσο, η διαδικασία ήταν μακρόχρονη, καθώς οι σύμβουλοι των εναγόντων υποστηρίζουν ότι η κυπριακή πλευρά κωλυσιεργούσε στην επιλογή της ειδικής ομάδας διαιτησίας.

Η ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η Κύπρος παραβίασε τις διατάξεις απαλλοτρίωσης της διμερούς συμφωνίας επειδή το κούρεμα σχεδιάστηκε σκόπιμα για να κάνει διακρίσεις σε βάρος μη Κυπρίων, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι δικοί της πολίτες να πληρώσουν πολύ λιγότερο από το αναλογικό μερίδιο τους. Συγκεκριμένα:

>Η Κύπρος γνώριζε ότι οι περισσότεροι καταθέτες με περισσότερα από 100.000 ευρώ στις τράπεζες ήταν ξένοι και απέρριψαν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις έναντι του κουρέματος, οι οποίες θα είχαν κατανείμει το φόρτο ομοιόμορφα σε ξένους και Κυπρίους.

>Η κυπριακή κυβέρνηση εξασφάλισε ότι τα δάνεια που είχε καταβάλει στις τράπεζες εξοφλήθηκαν πλήρως.

>Από τα μέτρα του κουρέματος απαλλάσσονταν “φιλανθρωπικές οργανώσεις” και άλλα θεσμικά όργανα που ωφέλησαν μόνο κυπριακές οντότητες και πολίτες.

>Το αποτέλεσμα αυτών των διακρίσεων ήταν ότι οι Έλληνες αναγκάστηκαν να αναλάβουν περισσότερο από το διπλάσιο μερίδιό τους από το βάρος των οικονομικών προβλημάτων στην Κύπρο.

Σύμφωνα με τον νομικό σύμβουλο των εναγόντων, η απαλλοτρίωση ήταν επίσης παράνομη για τους ακόλουθους λόγους: οι επενδυτές δεν είχαν κανένα αποτελεσματικό μέσο για να αμφισβητήσουν τη λήψη των κεφαλαίων τους. το κούρεμα ήταν εντελώς δυσανάλογο σε σχέση με τις οικονομικές ανάγκες των Τραπεζών (πράγματι, η Τράπεζα Κύπρου δεν χρειαζόταν να τεθεί σε εκκαθάριση). και δεν δόθηκε ποτέ επαρκής αποζημίωση στα θύματα της απαλλοτρίωσης.

Οι ενάγοντες ισχυρίζονται επίσης ότι η Κύπρος παραβίασε την εγγύηση της διμερούς συμφωνίας για «δίκαιη και ίση μεταχείριση» σε Έλληνες επενδυτές, η οποία απαιτεί ουσιαστικά από την κυπριακή κυβέρνηση να ενεργεί «με καλή πίστη».

Οι συνήγοροι των εναγόντων προσπαθούν τώρα να καταθέσουν μια νέα διαιτησία στο ICSID, βασισμένη στα ίδια αποδεικτικά στοιχεία και ισχυρισμούς, εξ ονόματος των χιλιάδων άλλων ελλήνων πολιτών που έχασαν κεφάλαια στη διάσωσή της Κύπρου. Μάθετε περισσότερα και αν μπορείτε να κάνετε αίτηση εδώ:http://cyprusaction.gr/