ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ NEWSKAMATERO

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

Τραγικό τέλος για τον 61χρονο στα Χανιά που είχε χαθεί σε χείμαρρο

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ,
Τραγικός ο επίλογος των ερευνών για τον εντοπισμό του 61χρονου που είχε χαθεί σε χείμαρρο στον Αποκόρωνα καθώς σήμερα ένα τέταρτο πριν τη μια το μεσημέρι, τα σωστικά συνεργεία εντόπισαν το άψυχο σώμα του άνδρα που αγνοείτο για περίπου 24 ώρες.

Του ανταποκριτή μας από το flashnews.gr στην Κρήτη

Η σορός του βρέθηκε στην ξηρά μεταξύ Γεωργιούπολης και Βρυσών περίπου 3-4 χλμ από το σημείο από το οποίο είχε χαθεί.

Από το πρωί της Τρίτης ξεκίνησε νέα συντονισμένη επιχείρηση, με τη συνδρομή πυροσβεστών, λιμενικών, εθελοντών αλλά και βατραχανθρώπων, για τον εντοπισμό του άτυχου άντρα, ενώ το απόγευμα αναμένεται κλιμάκιο με δύτες από την Αθήνα,

Ο αγνοούμενος,  χάθηκε στην προσπάθειά του να περάσει από σημείο που είχε πλημμυρίσει, μεταξύ Εμπρόσνερου και Βατουδιάρη, ενώ λίγες ώρες αργότερα εντοπίστηκε το αυτοκίνητό του, όχι όμως και ο ίδιος.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags

Pinterest και Youtube παίρνουν μέτρα για τα μηνύματα κατά των εμβολίων

Κόσμος ,
Υπό πίεση, αμερικανικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Pinterest και το YouTube ανακοίνωσαν, τις τελευταίες ημέρες, λεπτομερή μέτρα που λαμβάνουν για να αντιμετωπίσουν τα μηνύματα παραπληροφόρησης σχετικά με τα εμβόλια, τα οποία κατηγορούνται ότι προωθούν.
Το Pinterest επιβεβαίωσε σήμερα στο Γαλλικό Πρακτορείο αυτό που η Wall Street Journal είχε αποκαλύψει την περασμένη εβδομάδα: το κοινωνικό αυτό δίκτυο είχε αλλάξει πολιτική από το περασμένο φθινόπωρο, χωρίς να το γνωστοποιήσει, και είχε λογοκρίνει ορισμένα αποτελέσματα αναζήτησης.


«Θέλουμε το Pinterest να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον κόσμο και δεν υπάρχει τίποτα που να εμπνέει λιγότερο από την παραπληροφόρηση. Για αυτό ακριβώς συνεχίζουμε να αναζητούμε νέους τρόπους για να εμποδίζουμε να εμφανίζονται στην πλατφόρμα μας ή μεταξύ των προτάσεών μας παραπλανητικά περιεχόμενα» επισήμανε ένας εκπρόσωπος τύπου.
Το Pinterest διαβεβαίωσε ότι ξεκίνησε τον περασμένο χρόνο να μπλοκάρει τα αποτελέσματα αναζήτησης σχετικά με τον εμβολιασμό και για τις μη εγκεκριμένες θεραπείες κατά του καρκίνου. Ο ιστότοπος λέει επίσης ότι μπλόκαρε λογαριασμούς και κατήργησε τα «pins» που εμπεριέχουν περιεχόμενα που παραβιάζουν τους κανόνες του ιστότοπου σχετικά με την ιατρική παραπληροφόρηση.
Από την πλευρά του, ο κολοσσός των βίντεο YouTube υπενθύμισε την Παρασκευή ότι οι κανονισμοί που ισχύουν στην πλατφόρμα δεν επιτρέπουν την προβολή βίντεο, όπου προωθούνται μηνύματα κατά των εμβολίων να προβάλουν διαφημίσεις στο εσωτερικό τους κι επομένως να κερδίζουν χρήματα.
Νωρίτερα, ο ενημερωτικός ιστότοπος Buzzfeed είχε καταδείξει ότι στη μηχανή προτάσεων της πλατφόρμας περιλαμβάνονταν βίντεο κατά του εμβολιασμού.
«Εφαρμόζουμε μια αυστηρή πολιτική ώστε να καθορίσουμε ποια βίντεο έχουν δικαίωμα να φέρουν διαφημίσεις και τα βίντεο που προωθούν περιεχόμενα κατά των εμβολίων παραβίασαν την μακροχρόνια πολιτική μας κατά των επιβλαβών κι επικίνδυνων διαφημίσεων» σημείωσε σήμερα σε ένα δελτίο τύπου στο AFP μια εκπρόσωπος τύπου.
Στην περίπτωση παραβίασης, «ενεργούμε αμέσως και καταργούμε τις διαφημίσεις».
Στις ΗΠΑ, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, τα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα δέχονται επικρίσεις ότι επιτρέπουν την ανάπτυξη του κινήματος κατά του εμβολιασμού.
Πολλά κρούσματα ιλαράς καταγράφηκαν στις ΗΠΑ, με 159 ασθενείς από την 1η Ιανουαρίου, οι μισοί εκ των οποίων σε μια μονάχα κομητεία στο βορειοδυτικό τμήμα. Η πλειονότητα ήταν παιδιά που δεν είχαν εμβολιαστεί.
Σύμφωνα με τις υγειονομικές αρχές των ΗΠΑ, το ποσοστό των παιδιών που φθάνει στην ηλικία των 2 ετών χωρίς κανένα εμβόλιο αυξήθηκε από το 0,9% των παιδιών που γεννήθηκαν το 2011 στο 1,3% εκείνων που γεννήθηκαν το 2015.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags

550 λεωφορεία του ΟΑΣΑ προς επισκευή, 366 σε απόσυρση και πολίτες σε… απόγνωση

Ελλάδα ,
Ολα αυτά μάλιστα συμβαίνουν όταν ο ΟΑΣΑ έχει ήδη «παρκάρει» μόνιμα από το προηγούμενο καλοκαίρι, που έκλεισε το αμαξοστάσιο Ελληνικού, στο Θριάσιο 366 λεωφορεία – τα οποία δεν λειτουργούν και ούτε αναμένεται να τεθούν εκ νέου σε κυκλοφορία
Ένα ακόμη λεωφορείο και συγκεκριμένα το 7ο σε διάστημα 15 μηνών πήρε φωτιά εν κινήσει. Πρόκειται για τη λεωφορειακή γραμμή 250 που εξυπηρετεί κυρίως φοιτητές από τον «Ευαγγελισμό» στο Πανεπιστήμιο (κυκλική διαδρομή), χωρίς ωστόσο τη στιγμή που εκδηλώθηκε (7:20) να έχει μέσα επιβάτες.
Την ώρα του περιστατικού βρισκόταν στην κάθοδο της Μεσογείων, στο ύψος της πλατείας της Αγίας Παρασκευής με κατεύθυνση προς το Κέντρο, για να «πιάσει» βάρδια. Ο οδηγός, αφού αντιλήφθηκε τους καπνούς, σταμάτησε στην άκρη και κατέβηκε να δει τι συμβαίνει – όταν σε κλάσματα του δευτερολέπτου έπιασε φωτιά. Με τον εφεδρικό πυροσβεστήρα και τη συνδρομή ενός άλλου οδηγού που περνούσε από το σημείο, προσπάθησαν να περιορίσουν τη ζημιά. Αμεσα επιχείρησαν 2 πυροσβεστικά οχήματα και 6 πυροσβέστες.
Ως ένα «συχνό φαινόμενο τέτοιου είδους περιστατικά» περιγράφουν οι εργαζόμενοι την υπάρχουσα κατάσταση, σε μια εποχή που τα οικονομικά του ΟΑΣΑ σημειώνουν πτώση, τα νέα 92 λεωφορεία δεν έχουν έρθει ακόμα και τα ανταλλακτικά αποτελούν είδος προς εξαφάνιση.
Ολα αυτά μάλιστα συμβαίνουν όταν ο ΟΑΣΑ έχει ήδη «παρκάρει» μόνιμα από το προηγούμενο καλοκαίρι, που έκλεισε το αμαξοστάσιο Ελληνικού, στο Θριάσιο 366 λεωφορεία – τα οποία δεν λειτουργούν και ούτε αναμένεται να τεθούν εκ νέου σε κυκλοφορία.
Αυτή τη στιγμή, ο στόλος της ΟΣΥ αριθμεί 1.657 λεωφορεία, ενώ μέχρι πριν από μερικούς μήνες ήταν 2.023. Καθημερινά κυκλοφορούν στους δρόμους 950 λεωφορεία, ενώ πέρσι τέτοια περίοδο 1.100 λεωφορεία εξυπηρετούσαν τους επιβάτες. Αντίστοιχα, ο προγραμματισμός προβλέπει να γίνονται 11.000 δρομολόγια, ενώ μόνο 9.000 πραγματοποιούνται τελικά κάθε μέρα.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΑ, περίπου 550 από τα συνολικά 1.657 βρίσκονται στα αμαξοστάσια χωρίς να κινούνται. Μάλιστα, αρκετά εξ αυτών έχουν σηκώσει μόνιμα χειρόφρενο, αφού βρίσκονται είτε σε συντήρηση είτε δεν έχουν ακόμα προμηθευτεί τα απαραίτητα ανταλλακτικά για να μπορέσουν να κινηθούν.
«Ηταν δίκαιο αλλά δεν έγινε πράξη», τονίζει ο πρόεδρος των εργαζομένων του ΟΑΣΑ Κώστας Σιορίκης στον Ελεύθερο Τύπο, σε μια προσπάθεια να περιγράψει την τραγελαφική κατάσταση που βιώνουν. Ελλειψη προσωπικού και ανταλλακτικών είναι οι λόγοι που οι επιβάτες αναμένουν σε πολλές των περιπτώσεων τα λεωφορεία στις στάσεις. «Κάθε φορά μας τάζουν κάτι και κάθε φορά περιμένουμε να γίνει», λέει με εμφανή ενόχληση και συμπληρώνει ότι για το χθεσινό περιστατικό ότι «θα μπορούσε να κινδυνεύσει ο οδηγός, οι επιβάτες (αν υπήρχαν) και δεν λαμβάνονται ακόμα μέτρα. Ο στόλος είναι παλιός, δεν ανανεώνεται, και το πρόβλημα παραμένει», καταλήγει.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Ελεύθερου Τύπου, η τελευταία προληπτική συντήρηση στο συγκεκριμένο λεωφορείο έγινε στις 17 Ιανουαρίου και η τελευταία νυχτερινή επιθεώρηση πραγματοποιήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου. Το κοντέρ του έχει γράψει 1,1 εκατ. χιλ. χιλιόμετρα και είναι γενιάς 1998-2000, ενώ είναι επισκευάσιμο καθώς πρόλαβαν να καούν μόλις 4 καθίσματα – όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες που έχει στη διάθεσή του ο Ελεύθερος Τύπος.
Το τελευταίο διάστημα έχουν σημειωθεί και εκρήξεις, με την πρώτη να καταγράφεται στου Ζωγράφου τον Νοέμβριο του 2017, ενώ το λεωφορείο ήταν γεμάτο επιβάτες, οι οποίοι πανικοβλήθηκαν από το περιστατικό. Η δεύτερη περίπτωση σημειώθηκε στην ίδια λεωφορειακή γραμμή (608) στην Πατησίων τον Ιανουάριο του 2018, με τον κινητήρα να εκρήγνυται.

Αριθμοί

2.023 λεωφορεία ήταν ο στόλος μέχρι το περασμένο καλοκαίρι
366 εκτός λειτουργίας
1.657 σημερινός στόλος
550 στα αμαξοστάσια προς επισκευή
9.000 αντί για 11.000 δρομολόγια καθημερινά
950 λεωφορεία καθημερινά στους δρόμους
7ο περιστατικό φωτιάς

 Ελεύθερου Τύπου
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags

Η διάσωση Έλληνα καπετάνιου υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες στον Ατλαντικό

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ,
Την επιτυχή προσπάθεια διάσωσης και αεροκομιδής του 47χρόνου Έλληνα πλοιάρχου του τάνκερ «Minerva Gloria» κατέγραψαν οι κάμερες των σωστικών συνεργείων της Πολεμικής Αεροπορίας της Πορτογαλίας, που έδωσαν και το βίντεο από το όλο εγχείρημα στη δημοσιότητα.

Το υλικό της Força Aérea καταγράφει τα κυριότερα σημεία της επιχείρησης, η οποία έγινε κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες στον Ατλαντικό Ωκεανό, καθώς στην περιοχή οι άνεμοι έφταναν τα 74 χλμ./ώρα, με αποτέλεσμα να σηκώνουν και τεράστια σε ύψους κύματα.

Το ελληνικής σημαίας πλοίο βρίσκονταν εκείνη την ώρα στη θαλάσσια περιοχή των Αζορών, 420 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του νησιού Τερσέιρα, με τις πορτογαλικές Αρχές να ενημερώνονται μεσημέρι του Σαββάτου (23/02) για την ανάγκη άμεσης μεταφοράς του καπετάνιου σε νοσοκομείο.

Τα δύο ελικόπτερα που συμμετείχαν έφεραν την αποστολή τους εις πέρας και στη συνέχεια το ένα από αυτά τον μετέφερε στο νοσοκομείο, με το τάνκερ να συνεχίζει την πορεία του προς τον τελικό του προορισμό.

Δείτε την επιχείρηση:
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags

Τι αλλάζει με τα βιβλιάρια υγείας

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ,
Τέλος στα απαρχαιωμένα βιβλιάρια υγείας που προσφάτως ανέκαμψαν για συνταγές φαρμάκων και παραπεμπτικά φαίνεται πως βάζει το υπουργείο Υγείας. Ειδικότερα, τροπολογία με την οποία θα καταργεί το Προεδρικό Διάταγμα που επιβάλλει τη χρήση έντυπου βιβλιαρίου Υγείας προωθεί η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, σύμφωνα με αποκλειστικές πηγές του "Έθνους".
Η τροπολογία αναμένεται να κατατεθεί τις επόμενες ημέρες σε νομοσχέδιο άλλου υπουργείου, ώστε να επισπευσθούν οι διαδικασίες κατάργησης των παλαιών βιβλιαρίων και η μετατροπή όλων των υπηρεσιών σε ψηφιακές μέσω του ατομικού ηλεκτρονικού φακέλου υγείας, ο οποίος θα περιλαμβάνει από τα φάρμακα μέχρι και τα αποτελέσματα των εξετάσεων που θα κάνει ο κάθε ασφαλισμένος.
Είχε προηγηθεί βέβαια αναστάτωση τόσο στον ιατρικό κόσμο όσο και στα νοσοκομεία, από εγκύκλιο που είχε αποστείλει ο ΕΟΠΥΥ στα τέλης Ιανουαρίου με την οποία ζητούσε να ανασυρθούν από τα συρτάρια όλα τα παλιά βιβλιάρια Υγείας, ακόμη κι αυτά που είχαν καταργηθεί, όπως του ΙΚΑ.
Ο ηλεκτρονικός φάκελος θεσμοθετείται πλέον και όλοι οι γιατροί θα είναι υποχρεωμένοι να τον δημιουργούν και να τον ενημερώνουν μετά από κάθε επίσκεψη ασθενούς, Πρόσβαση θα έχουν τόσο οι γιατροί όσο και οι φαρμακοποιοί όσο και οι ίδιοι οι πολίτες με κωδικούς που θα τους δοθούν και έτσι θα μπορούν να μπαίνουν ακόμη και από το σπίτι τους για να βλέπουν τα αποτελέσματα εξετάσεων, τι φάρμακα πήραν , αλλά και να διαπιστώνουν αν παρανόμως έχουν χρεωθεί στον ΑΜΚΑ τους φάρμακα ή άλλες υπηρεσίες.
Με πληροφορίες από το Έθνος
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags

Τι είναι η κήλη, ποια τα συμπτώματα και πως να την αντιμετωπίσετε

Υγεια ,
Κήλη ονομάζουμε την προβολή ενός εσωτερικού οργάνου ή ιστού μέσω ενός φυσικού ή τεχνητού στομίου (άνοιγμα) του σώματος.
Συνήθως είναι εύκολο να αναγνωρίσει κάποιος μία κήλη. Παρουσιάζεται σαν εξόγκωμα κάτω από το δέρμα, το οποίο συνήθως αυξάνεται με το βήχα ή την άρση βάρους.

κήλη βουβωνοκήλη
Πως δημιουργείται η κήλη
Κληρονομικοί παράγοντες: κακή σύγκλιση των φυσιολογικών οπών.
Αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση: βήχας, δυσκοιλιότητα, παχυσαρκία, δυσκολία ούρησης (π.χ υπερτροφία προστάτη), πολλαπλές κυήσεις, βαρεία εργασία, ασκίτης.
Τραύματα – Επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα.
Διαταραχές του κολλαγόνου: ηλικιωμένοι, υποσιτισμός, αβιταμίνωση C, κάπνισμα.
Ταξινόμηση της κήλης βάση κλινικής εικόνας
Απλή ή ανατασσόμενη κήλη: η κήλη (διόγκωση) επανέρχεται στη θέση της αυτόματα ή μετά από χειρισμό (ελαφρύ μασάζ ή μάλαξη).
Μη ανατασσόμενη κηλη: η διόγκωση δεν επανέρχεται αυτόματα ή μετά από χειρισμό. Συνήθως είναι μεγάλες χρόνιες κήλες και έχουν αυξημένο κίνδυνο περίσφιξης.
Αποφραγμένη: είναι η κήλη που περιέχει έλικα του εντέρου λεπτού ή παχέος με αποτέλεσμα το έντερο να αποφράσσεται (προσοχή χωρίς να έχει επηρεαστεί η αιμάτωση του εντέρου). Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε συμπτώματα ειλεού.
Περισφιγμένη: είναι η κήλη που το περιεχόμενο της στραγγαλίζεται και εμποδίζεται η αιμάτωση του με κίνδυνο την νέκρωση. Είναι επείγουσα κατάσταση και πρέπει να αντιμετωπιστεί εντός 6 ωρών. Συνήθως είναι χαρακτηριστικά τα συμπτώματα της, πόνος, σκληρία, ερυθρότητα και φυσικά αδυναμία ανάταξης. Ενδεχομένως αν απευθυνθούμε έγκαιρα σε κάποιον έμπειρο χειρουργό να μπορέσει να ανατάξει την κηλη και να αποφύγουμε το επείγον χειρουργείο και έτσι να προγραμματίσουμε την επέμβαση υπό καλύτερες συνθήκες.
Η καθυστερημένη ανάταξη μετά από αρκετές ώρες αντενδείκνυται.
Φλεγμαίνουσα κήλη: όταν το περιεχόμενο της κήλης φλεγμαίνει π.χ σκωληκοειδής, σάλπιγγα
Ταξινόμηση της κήλης βάση θέσης
1) Βουβωνοκήλη
Η βουβωνοκήλη είναι η συχνότερη κήλη. Οι βουβωνοκήλες αποτελούν το 80% των κηλών. Συναντιόνται στο 25% των ανδρών και στο 5% των γυναικών. Οι βουβωνοκήλες διακρίνονται σε ευθείες και λοξές ανάλογα με τη θέση εντόπισης του ανοίγματος (στομίου) στη βουβωνική χώρα. Η λοξή βουβωνοκήλη είναι συχνά συγγενής, εμφανίζεται 20 φορές συχνότερα σε άνδρες, είναι συνήθως ετερόπλευρη και προτιμάει τις νεαρές ηλικίες < 35 ετών. Η ευθεία βουβωνοκήλη είναι επίκτητη, απαντάται σε μεγαλύτερες ηλικίες και είναι συχνά αμφοτερόπλευρη. Υπάρχουν και περιπτώσεις που συνυπάρχουν λοξή με ευθεία βουβωνοκήλη και ονομάζονται κήλες «δίκην παντελονιού». Οι βουβωνοκήλες είναι από τις κήλες που μπορούν να παρουσιάσουν τόσο περίσφιξη όσο και απόφραξη του εντέρου γι΄ αυτό και πρέπει να διορθώνονται χειρουργικά. Η βουβωνοκήλη είναι η κήλη με τις περισσότερες χειρουργικές τεχνικές ανοικτές και λαπαροσκοπικές για τις οποίες θα αναλύσουμε στη συνέχεια τα υπέρ και τα κατά.
κηλη κηλες
2) Μηροκήλη
Αποτελούν το 10% των κηλών της βουβωνικής χώρας. Είναι 5 φορές συχνότερες στις γυναίκες και περισφίγγονται συχνότερα από όλα τα αλλά είδη κήλης. Η μηροκήλη πρέπει να χειρουργείται άμεσα όταν διαγνωστεί λόγω του υψηλού κινδύνου περίσφιξης. Βρίσκεται λίγο χαμηλότερα από τη βουβωνοκήλη.
Η βουβωνοκήλη και οι μηροκήλη μπορεί να μπερδευτούν με υδροκήλη, κύστη σπερματικού τόνου, βουβωνική κρυψορχία, διογκωμένους λεμφαδένες, κιρσό της σαφηνούς φλέβας. Συνεπώς δεν πρέπει να εφησυχάζουμε θεωρώντας ότι μια διόγκωση της περιοχής είναι απλώς κήλη.
3) Ομφαλοκήλη
Είναι αληθείς στα παιδιά διότι βρίσκονται στον ομφαλικό δακτύλιο, στους ενήλικες είναι στην πραγματικότητα παραομφαλικές κήλες διότι εντοπίζονται ελάχιστα πιο κάτω ή πιο πάνω από τον ομφαλικό δακτύλιο. Στην πλειονότητα τους θεραπεύονται αυτόματα μέχρι την ηλικία των 6 ετών. Σπάνια περισφίγγονται και είναι συχνότερες στις γυναίκες έως 5 φορές. Το περιεχόμενο στις κήλες αυτές είναι κατά κύριο λόγο το επίπλουν οπότε ακόμα και αν συμβεί περίσφιξη αυτή δεν αφορά συνήθως το έντερο αλλά μόνο τμήμα του επιπλόου* που είναι λιγότερο επικίνδυνο. Μικρές ομφαλοκήλες διορθώνονται πολύ απλά με μια πολύ μικρή τομή στον ομφαλό, μεγάλες ομφαλοκήλες προτιμάμε τη λαπαροσκοπική διόρθωση.
κήλη ομφαλοκήλη
4) Επιγαστρικές κήλες, κήλη λευκής γραμμής
Εμφανίζονται στην ευθεία μεταξύ της ξιφοειδούς απόφυσης του στέρνου και του ομφαλού και πολύ σπάνια κάτω από το επίπεδο του ομφαλού. Διάσταση λευκής γραμμής ονομάζουμε την αύξηση της απόστασης μεταξύ των δυο ορθών κοιλιακών μυών και εμφανίζεται σε ηλικιωμένους και πολύτοκες γυναίκες, δεν είναι αληθινή κήλη και εμφανίζεται σαν επιμήκης διόγκωση της λευκής γραμμής όταν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση. Δεν προκαλεί συμπτώματα ή επιπλοκές και ο λόγος για να παρέμβουμε χειρουργικά είναι κυρίως αισθητικός (συνήθως δεν συνιστάται η επέμβαση). Η επιγαστρική κήλη δε είναι τόσο συχνή και διορθώνεται συνήθως λαπαροσκοπικά αλλά και ανοικτά.
5) Μετεγχειρητική κήλη, κοιλιοκήλη
Δεύτερες μετά τη βουβωνοκήλη σε συχνότητα. Εμφανίζονται σε θέσεις τομών μετά από επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα και αυξάνει το ποσοστό τους εάν έχει προηγηθεί μόλυνση της τομής μέχρι 30%. Οι μετεγχειρητικές κήλες διορθώνονται τόσο λαπαροσκοπικά όσο και ανοικτά. Η επιλογή της κατάλληλης επέμβασης γίνεται με βάση κυρίως τα προηγούμενα χειρουργεία τα οποία μπορεί λόγω συμφύσεων ή άλλων λόγων να καθιστούν απαγορευτική τη λαπαροσκοπική μέθοδο για την κοιλιοκήλη.
6) Κήλη των αθλητών
Είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από χρόνιο πόνο στη βουβωνική χώρα αθλητών κυρίως ποδοσφαιριστών. Επίσημη ύπαρξη κήλης δεν μπορεί να διαπιστωθεί κατά την εξέταση ούτε ακτινολογικά. Κατά την επέμβαση συνήθως ανευρίσκονται κακώσεις (σχισίματα, θλάσεις) των μυών και των συνδέσμων της βουβωνικής χώρας. Ο όρος “κήλη” χρησιμοποιείται επειδή η χειρουργική θεραπεία είναι παρόμοια της βουβωνοκήλης.
7) Κήλη παρά την στομία, κήλη γύρω από κολοστομίες ή ειλεοστομίες
Πρόκειται για μια ειδική μορφή κήλης σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε επεμβάσεις στο έντερο και έχουν προσωρινή ή συνηθέστερα μόνιμη στομία. Ισχύουν και εδώ τα γενικά συμπτώματα και επιπλοκές όπως σε όλες τις κήλες. Επιπλέον όμως υπάρχει η ιδιαιτερότητα ότι βρίσκεται σε άμεση επαφή με το έντερο και αυτό απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε κατά την επέμβαση να μην γίνει κάποια βλάβη στη στομία. Επίσης είναι πολύ πιο άμεσος ο κίνδυνος επιμόλυνσης, ειδικά σε περίπτωση χρήσης πλέγματος.
κήλη πλέγμα
Συμπτώματα κήλης
Μπορεί να αισθανθείτε πόνο όταν σηκώνετε βαριά αντικείμενα, όταν βήχετε ή κάποιο τράβηγμα κατά την ούρηση ή την αφόδευση ή όταν στέκεστε όρθιοι ή κάθεστε για πολλή ώρα.
Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς ή ήπιος, ο οποίος χειροτερεύει προς το τέλος της ημέρας και μπορεί να συνοδεύεται με αίσθηση “καψίματος” ή “βάρους” στην περιοχή.
Έντονος, συνεχής πόνος, ερυθρότητα και ευαισθησία είναι σημάδια ότι η κήλη μπορεί να έχει περισφιχθεί και θα πρέπει να επικοινωνήσετε επειγόντως με τον γιατρό σας.
Επιπλοκές της κήλης
Πόνος
Περίσφιξη
Νέκρωση
Ειλεός (απόφραξη του εντέρου)
Θεραπεία των κηλών
Οι περισσότερες κήλες απαιτούν χειρουργική επέμβαση, με μια από τις παρακάτω μεθόδους. Αναφέρομαστε κυρίως στην βουβωνοκήλη που είναι και η συχνότερη.
α) Κλασική (ανοικτή) μέθοδος (με ή χωρίς πλέγμα):
Η ανοικτή επέμβαση γίνεται με τομή στην περιοχή της κήλης και επιτρέπει στον χειρουργό να φθάσει στο επίπεδο της βλάβης από την εξωτερική πλευρά. Αφού ανευρεθεί η κήλη γίνεται η αποκατάσταση της είτε μόνο με ράμματα είτε με τη χρήση πλέγματος για να μη δημιουργηθεί τάση στην περιοχή. Η τάση είναι ο κύριος λόγος πόνου και υποτροπής για μια κήλη γι’ αυτό σήμερα η χρήση πλέγματος είναι επιβεβλημένη για να έχουμε εξαιρετικά αποτελέσματα. Η χρήση πλέγματος γίνεται πλέον σε όλες τις κήλες εκτός και αν υπάρχουν αντενδείξεις.
Η μέθοδος αυτή γίνεται με γενική αναισθησία αλλά μπορεί να γίνει επίσης, με επισκληρίδιο ή τοπική αναισθησία.
Κύρια πλεονεκτήματα της μεθόδου:
η συχνότερη μέθοδος διεθνώς
η μεγαλύτερη ασφάλεια
σπάνιες και μικρής βαρύτητας επιπλοκές
μικρότερη διάρκεια χειρουργείου (30-45΄)
μπορεί να εφαρμοσθεί σε όλους τους ασθενείς οποιασδήποτε ηλικίας
μπορεί να εφαρμοσθεί σε ασθενείς με σοβαρά προβλήματα υγείας επειδή γίνεται και με τοπική αναισθησία
Μειονεκτήματα πιθανόν είναι:
  • το αισθητικό αποτέλεσμα (αν και σήμερα οι τομές είναι μικρές 4-5εκ στην περιοχή του μπικίνι και γίνεται πλαστική συρραφή)
  • πιο έντονος μετεγχειρητικός πόνος τις πρώτες μέρες
    κήλη βουβωνοκήλη επέμβαση
β) Λαπαροσκοπική μέθοδος:
Η λαπαροσκοπική μέθοδος γίνεται με 3-4 μικρές τομές και πάλι ανευρίσκεται η κήλη από την εσωτερική της πλευρά και εδώ υποχρεωτικά χρησιμοποιείται πλέγμα που σταθεροποιείται με ράμματα ή κλιπς. Η επέμβαση αυτή γίνεται με γενική αναισθησία. Ειδικά για την βουβωνοκήλη υπάρχουν δύο παραλλαγές η TAPP (TRANSABDOMINAL PREPERITONEAL) και η TEP (TOTALLY EXTRAPERITONEAL), στις υπόλοιπες κήλες ισχύει μόνο η πρώτη μέθοδος.
Κύριο πλεονέκτημα της λαπαροσκοπικής είναι:
  • ο μειωμένος πόνος
  • και το αισθητικό αποτέλεσμα (τομή στον ομφαλό 1-2εκ και 2 τομές 0,5εκ στην κοιλιά)
Μειονεκτήματα είναι
  • λίγο μεγαλύτερο ποσοστό υποτροπής
  • δεν γίνεται με τοπική αναισθησία
  • σχετική αντένδειξη σε πολύ ηλικιωμένους ή με σοβαρά προβλήματα υγείας
  • δεν μπορεί να εφαρμοσθεί αν έχουν προηγηθεί άλλες επεμβάσεις στην περιοχή της κοιλιάς ή σε μεγάλες σύνθετες κήλες
    οι επιπλοκές αν και σπάνιες μπορεί να είναι πολύ σοβαρότερες από την ανοικτή (υπάρχει κίνδυνος για τραυματισμό του εντέρου, των αγγείων, της ουροδόχου κύστης)
  • μπορεί να δυσκολέψει μελλοντική επέμβαση στον προστάτη
  • λίγο μεγαλύτερη διάρκεια χειρουργείου (45-60΄) και μεγαλύτερο κόστος
Μια σημαντική παρατήρηση είναι ότι στην κλασική μέθοδο το πλέγμα τοποθετείται έξω από την κοιλιά ενώ στην λαπαροσκοπική μπαίνει από μέσα. Αυτό συνεπάγεται ότι στην μεν πρώτη τεχνική οι επιπλοκές και η θεραπεία τους γίνεται έξω από την κοιλιακή χώρα και μακριά από τα όργανα της ενώ στη δεύτερη μέθοδο θα πρέπει να αντιμετωπισθούν μέσα από την κοιλιά. Συνεπώς η κάθε μέθοδος πρέπει να χρησιμοποιείται βάση των ενδείξεων της και πάντα προσδοκώντας τα καλύτερα αποτελέσματα για τον συγκεκριμένο ασθενή.
Όσον αφορά λοιπόν την βουβωνοκήλη ανοικτή και λαπαροσκοπική χειρουργική έχουν εξίσου την χρησιμότητα τους και τις ενδείξεις τους. Ως γενικό κανόνα επιλέγουμε τη μέθοδο που θα προσφέρει το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα σε συνδυασμό με το καλύτερο αισθητικό.
Για παράδειγμα στη βουβωνοκήλη που η τομή είναι μικρή και σε σημείο που κρύβεται οι περισσότερες επεμβάσεις διεθνώς γίνονται ανοικτά, εάν η βουβωνοκήλη είναι δεξιά και αριστερά προτιμάμε την λαπαροσκοπική μέθοδο εάν θέλουμε να τις κάνουμε ταυτόχρονα, επίσης εάν είναι υποτροπή μετά από ανοικτή προτιμάμε την λαπαροσκοπική και αντιστρόφως. Αντίθετα στις κοιλιοκήλες όταν είναι εφικτό προτιμάμε την λαπαροσκοπική για να αποφύγουμε μεγάλες εμφανείς τομές.
Γενικές πληροφορίες
Η παραμονή στο νοσοκομείο εξαρτάται από το είδος της κήλης και τα υπόλοιπα προβλήματα του ασθενή. Μικρές βουβωνοκήλες, μηροκήλες, ομφαλοκήλες εξέρχονται την ίδια μέρα, ενώ μεγαλύτερες κήλες νοσηλεύονται από μια έως και περισσότερες ημέρες.
Η επιστροφή στην εργασία είναι εφικτή μετά την πάροδο λίγων ημερών ανάλογα και με το είδος της εργασίας, συνήθως κυμαίνεται από 1-4 εβδομάδες η πλήρης αποκατάσταση.
Η εμφάνιση πυρετού και η αύξηση του πόνου, είναι πιθανές ενδείξεις ότι υπάρχει κάποια επιπλοκή και ο χειρουργός σας πρέπει να ενημερωθεί.
*επίπλουν = λιπώδης μεμβράνη (περιτόναιο) που καλύπτει τα όργανα της κοιλιάς.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019

O ΕΟΦ εφιστά την προσοχή σε προϊόν που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ,
Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων ανακοινώνει ότι το προϊόν «Nutresin-Herbapure Ear, γυάλινο φιαλίδιο χρώματος σκούρου καφέ, χωρητικότητας 15 mL» το οποίο διαφημίζεται διαδικτυακά με σκοπό την αντιμετώπιση προβλημάτων ακοής, δεν έχει αξιολογηθεί ως προς την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του από τον Οργανισμό.
Επί πλέον, όπως αναφέρει ο ΕΟΦ, στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα δεν υπάρχουν στοιχεία επικοινωνίας παρασκευαστή ή και διανομέα του προϊόντος.
Εφιστάται η προσοχή των καταναλωτών, σε περίπτωση που περιέλθει στην κατοχή τους το προϊόν με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά, να μην το χρησιμοποιήσουν και να ενημερώσουν άμεσα τον ΕΟΦ, ο οποίος επισημαίνει ότι η αγορά και χρήση προϊόντων αρμοδιότητάς του από μη εγκεκριμένες και αναξιόπιστες πηγές, όπως είναι το διαδίκτυο, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία του καταναλωτή.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags

Καταγγελία ΠΟΕΔΗΝ: Πέθανε 15χρονη σε Προνοιακή Μονάδα γιατί δεν υπήρχε γιατρός

Ελλάδα , ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Ένα τραγικό περιστατικό φέρνει στο φως η ΠΟΕΔΗΝ, η οποία σύμφωνα με σημερινή της ανακοίνωση καταγγέλλει ότι ο θάνατος μιας 15χρονης στην Προνοιακή Μονάδα της Βούλας, οφείλεται στην έλλειψη ιατρικού προσωπικού.
«Υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις Προσωπικού, ειδικά εξειδικευμένου για να αντιμετωπίσουν τις παθήσεις των παιδιών. Αυτή την έλλειψη Ιατρών πλήρωσε πιθανότατα ένα κοριτσάκι 15 ετών που έχασε τη ζωή του 18/2/2019.
Ξύπνησε το πρωί έκανε εμετό, πόναγε. Κλήθηκε το ΕΚΑΒ. Έως ότου έρθει το ΕΚΑΒ απεβίωσε. Εάν υπήρχε ιατρική παρακολούθηση μπορεί και να ζούσε», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ:
«Πέθανε κοριτσάκι 15 ετών στην Προνοιακή Μονάδα της Βούλας 19/02/2019.
Εάν υπήρχε γιατρός πιθανότατα να ζούσε.
Οι Προνοιακές Μονάδες έχουν καταντήσει αποθήκες ψυχών εξαιτίας της έλλειψης Προσωπικού. Προνοιακές Μονάδες που φιλοξενούν δεκάδες παιδιά είναι χωρίς καθόλου ιατρική κάλυψη.
Η Προνοιακή Μονάδα της Βούλας φιλοξενεί στις εγκαταστάσεις της Βούλας 71 παιδιά ΑΜΕΑ και άλλα 18 παιδιά φιλοξενούνται σε δομές αποϊδρυματοποίησης. Σύνολο 89 παιδιά.
Φιλοξενούνται παιδιά με σύνδρομο down, αυτιστικά και άλλες αναπηρίες. Πολλά παιδιά εξ’ αυτών αντιμετωπίζουν σοβαρά παθολογικά προβλήματα υγείας. Υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις Προσωπικού, ειδικά εξειδικευμένου για να αντιμετωπίσουν τις παθήσεις των παιδιών.
Απαράδεκτο όμως είναι ότι δεν υπηρετεί ούτε ένας γιατρός μόνιμος, αν και η Μονάδα φιλοξενεί 89 παιδιά με πλείστα παθολογικά, ψυχιατρικά και άλλα προβλήματα υγείας. Κάνουν συμβάσεις ενός μήνα με ιδιώτες γιατρούς που έρχονται κάποιες ώρες όποτε μπορούν και φυσικά είναι αδύνατον να καλύψουν τις ανάγκες.
Στην Μονάδα της Βούλας έχουν γίνει συμβάσεις με τρεις Ιδιώτες γιατρούς.
  • Ένας Παιδίατρος ο οποίος έρχεται 3 φορές την εβδομάδα από δύο ώρες όποτε θέλει.
  • Ένας Παθολόγος 1 φορά την εβδομάδα 2 ώρες όποτε θέλει.
  • Ένας Παιδοψυχίατρος 1 ημέρα την εβδομάδα 2 ώρες όποτε θέλει.
Δεν συνταγογραφούν όταν χρειάζονται φάρμακα τα παιδιά, γιατί δεν θέλουν να υπερβούν όπως λένε το πλαφόν του Ιδιωτικού τους Ιατρείου.
Το Σωματείο Εργαζομένων επανειλημμένως έβαλε το ζήτημα στο Υπουργείο Εργασίας την Κα Φωτίου, την Διοίκηση αλλά η απάντηση που έλαβε είναι ότι δεν έχουμε χρήματα να προσλάβουμε μόνιμους Ιατρούς.
Αυτή την έλλειψη Ιατρών πλήρωσε πιθανότατα ένα κοριτσάκι 15 ετών που έχασε τη ζωή του 18/2/2019.
Ξύπνησε το πρωί έκανε εμετό, πόναγε. Κλήθηκε το ΕΚΑΒ. Έως ότου έρθει το ΕΚΑΒ απεβίωσε. Εάν υπήρχε ιατρική παρακολούθηση μπορεί και να ζούσε.
Δεν μπορούμε να ανεχθούμε οι Προνοιακές Μονάδες που αποτελούν τον πυρήνα του Κοινωνικού Κράτους να μετατρέπονται σε Αποθήκες ψυχών.
Σας κοινοποιούμε έγγραφο του Σωματείου Εργαζομένων του Π.Α.Α.Π.Α. ΒΟΥΛΑΣ».
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags ,

«Τσάμηδες αυτή είναι η ιστορία σας»: Μία αποκαλυπτική μελέτη

Ελλάδα ,
Μία ανάλυση για την ιστορία των τσάμηδων που νομίζουμε ότι καλό είναι να διαβάσουμε όλοι μας. Το παραμύθι των τσάμηδων θα μας απασχολήσει απ΄ ότι φαίνεται για πολύ και καλό είναι να ξέρουμε ποιοι πραγματικά ήταν.
Το κείμενο-μελέτη του Όθωνα Κ. Κυπριωτάκη* που ακολουθεί είναι αναλυτικό, κατατοπιστικό, διαφωτιστικό.

Γεωγραφία
«Τσαμουριά» (Cameria) είναι το ανεπίσημο όνομα μίας ευρύτερης περιοχής του γεωγραφικού διαμερίσματος της Ηπείρου. Έχει σχήμα αχιβάδας με δυτικό προσανατολισμό. Οριοθετείται ανατολικά από Βορρά προς Νότο από τους ορεινούς όγκους Μακρύκαμπου, Τσαμαντά (Μουργκάνας), Κασιδιάρη και Κουρέντων, τις προσβάσεις του όρους Τόμαρου (Ολύτσικα) και τα όρη του Σουλίου, της Παραμυθιάς και των Θεσπρωτικών (Ζάλογγο).
Δυτικά βρέχεται από το Ιόνιο πέλαγος, από το νότιο άκρο του Δέλτα του ποταμού Αχέροντα στο Νότο (Ελλάδα) και μέχρι τη λιμνοθάλασσα «Βουθρωτού» (Butrint) στην περιοχή Αγίων Σαράντα (Sarandë) στο Βορρά (Αλβανία) απέναντι από την Κέρκυρα.
Ονοματοδοσία
Όσον αφορά στο όνομα, υπάρχουν πολλές εκδοχές: η πιο πειστική θέλει να προέρχεται από παραφθορά του αρχαίου ονόματος «Θύαμις» του ποταμού Καλαμά, που διασχίζει το κέντρο της γεωγραφικής περιοχής. Έτσι, η λέξη «Θυαμουρία» κατέληξε να προφέρεται στην Ελληνική «Τσαμουριά» και στην Αλβανική «Τσαμερία» (Cameria).

Πληθυσμιακή προέλευση
Είναι γνωστό ότι το τιμαριακό (φεουδαλικό) καθεστώς, που υπήρχε κατά την περίοδο της αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως, δεν άλλαξε μετά την Άλωση. Οι Οθωμανοί δυνάστες, για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο επί των πληθυσμών που κατέκτησαν, εκτός από την καταπίεση και τους εκβιασμούς, συνεργάσθηκαν με ορισμένους κυρίους τιμαρίων της πρώην Αυτοκρατορίας, οι οποίοι για να διατηρήσουν τα προνόμιά τους προσηλυτίσθηκαν στο Ισλάμ μαζύ με τους υπηκόους τους.
Οι Μουσουλμάνοι ή αλβανόφωνοι Τσάμηδες προέρχονται από τοπικό χριστιανικό ελληνικό και αλβανικό στοιχείο, που εξισλαμίσθηκε μετά την οθωμανική κατάκτηση (15ο αιώνα) και κυρίως με τη βία το 17ο αιώνα, μετά την εξέγερση και το μαρτυρικό θάνατο του επισκόπου Τρίκκης Διονυσίου του Φιλοσόφου (1611), που οι Τουρκαλβανοί αποκάλεσαν ειρωνικά «Σκυλόσοφο».
Οι προσπάθειες για προσηλυτισμό εντάθηκαν την περίοδο 1740-80, όταν πολλοί των Ελλήνων εξισλαμίσθηκαν για να μην αρπάξουν τις περιουσίες τους Αλβανοί «κύριοι» (μπέηδες/bey). Με εντολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο κήρυκας και εθνομάρτυρας Κοσμάς ο Αιτωλός ξεκίνησε περιοδείες ενίσχυσης του χριστιανικού στοιχείου, χάρις στις οποίες αποφεύχθηκε ο πλήρης εξισλαμισμός. Γι’ αυτό, το 1779 κατηγορήθηκε και μαρτύρησε στο Καλικόντασι (Kolkondas) μεταξύ Φιέρι (Fier) και Αντιπάτρειας (Berat) της σημερινής Αλβανίας.
Την πρώτη περίοδο μέχρι τον 19ο αιώνα, η συντριπτική πλειονότητα των εξισλαμισμένων κατοίκων της Θεσπρωτίας μιλούσε μόνο την ελληνική γλώσσα.
Λόγω των συναλλαγών τους, όμως, με Αλβανούς μπέηδες, υιοθέτησαν σταδιακά την Αλβανική. «Τσάμηδες» (Cami) ήταν αρχικά γεωγραφικός προσδιορισμός όλων των κατοίκων της Θεσπρωτίας. Επειδή οι Έλληνες Χριστιανοί κάτοικοι προτιμούσαν τον όρο «Έλληνας» ή «Χριστιανός», σταδιακά οι λέξεις «Τσαμουριά» και «Τσάμης» κατέληξαν να περιλαμβάνουν μόνο τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι ήσαν επίσης γνωστοί ως «Τουρκαλβανοί».
Στην ευρύτερη αυτή περιοχή ανήκε και η ομάδα των χωριών του Σουλίου (Σούλι, Αβαρίκος, Σαμονίβα, Κιάφα), όπου κατοικούσαν αδούλωτοι αλβανόφωνοι Έλληνες μέχρι την καταστροφή του 1802, μια απόδειξη ότι οι περισσότεροι αλβανόφωνοι είχαν ακραιφνή ελληνική συνείδηση.
Διοικητική υπαγωγή
Η πολιτική ιστορία της Ηπείρου έγινε περίπλοκη μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Το μεγαλύτερο μέρος της καταλήφθηκε από τον Ελληνικό Στρατό το 1912-13, δυνάμεις του οποίου έφθασαν μέχρι τη Χειμάρα (Himarë). Ατυχώς, σύμφωνα με το άρθρο 4 της Συνθήκης Ειρήνης των Αθηνών (1/14 Νοεμβρίου 1913) μεταξύ Ελλάδος και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η απελευθερωμένη Ήπειρος δεν εκχωρήθηκε ολόκληρη στην Ελλάδα.
Αρχικά, οι περιοχές της Τσαμουριάς εντός της Ελλάδος μοιράσθηκαν σε δύο διαφορετικούς νομούς: στο νομό Ιωαννίνων περιλήφθηκαν οι επαρχίες Φιλιατών (Θυάμιδος από το 1928) και Παραμυθίας, και στο νομό Πρεβέζης η επαρχία Μαργαριτίου. Το 1937 ιδρύθηκε ο νομός Παραμυθίας, στον οποίο περιλήφθηκαν:
1) η επαρχία Θυάμιδος, που διαιρέθηκε σε δύο: Φιλιατών και Θυάμιδος,
2) η επαρχία Σουλίου (πρώην επαρχία Παραμυθίας), με εξαίρεση τις κοινότητες Βαλανιδιά, Βερενίκη, Βροσίνα, Γρανίτσα, Δοβλά, Ζάλογγο, Ζαραβούτσι (Άγιος Νικόλαος από το 1955), Ζωτικό, Καταμάχη, Κεράσοβο,Κόπρα (Ανθοχώρι από το 1955), Παρδαλίτσα, Πολύδωρο, Ραδοβίζι και Σενίκο που παρέμειναν στην επαρχία Δωδώνης του νομού Ιωαννίνων, και
3) η επαρχία Μαργαριτίου, με εξαίρεση τα χωριά Αχερουσία, Βαλανιδοράχη, Βουβοπόταμος, Καναλάκι, Μουζακαίικα και Νάρκισσος, που παρέμειναν στην επαρχία Νικοπόλεως του νομού Πρεβέζης. Στον ίδιο νομό ανήκει και η περιοχή Πάργας, που ενώ ανήκει γεωγραφικά στη Θεσπρωτία,ιστορικά διατήρησε μια αυτονομία και συνδεόταν με τα Ιόνια Νησιά, όπως και η Πρέβεζα. Και οι δύο παράλιες πόλεις κατελήφθησαν από τον Αλή Πασά, η Πρέβεζα το 1798 και η Πάργα το 1819.

Περίοδος Βαλκανικών-Α’ Παγκοσμίου Πολέμου
Στην διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, σημειώθηκαν δολοφονικές επιθέσεις ατάκτων συμμοριών Τσάμηδων στα μετόπισθεν των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων, που απελευθέρωσαν την Ήπειρο, ιδίως κατά τις επιχειρήσεις εναντίον του οχυρού Μπιζανίου και προς το Αργυρόκαστρο. Ο σκοπός τους ήταν μάλλος εγκληματικός παρά στρατιωτικός. Η κατάληψη της λεγόμενης Τσαμουριάς ολοκληρώθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου 1913.
Η ανεξαρτησία της Αλβανίας αποφασίσθηκε την 29 Ιουλίου 1913 κατά τη Διάσκεψη του Λονδίνου, που οριστικοποίησε τα σύνορα και δημιούργησε το αλβανικό κράτος. Οι Τσάμηδες, σύμφωνα με τη συνθήκη Ειρήνης των Αθηνών, έγιναν Έλληνες υπήκοοι «ως κάτοικοι των οθωμανικών χωρών που περιήλθαν στην κυριαρχία της Ελλάδος». Ως Μουσουλμάνοι σύμφωνα με την ίδια συνθήκη, είχαν το δικαίωμα να διατηρήσουν την οθωμανική υπηκοότητα και εντός διαστήματος τριών ετών να μεταναστεύσουν σε οθωμανικά εδάφη.
Άγνωστος αριθμός Μουσουλμάνων Τσάμηδων αναχώρησε τότε, και εγκαταστάθηκε στην ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία.
Τα Τίρανα, ιδίως όσο διαρκούσαν οι προσπάθειες δημιουργίας ελληνικού κρατιδίου στη βόρεια Ήπειρο (1912-14 και 1915-16), διατήρησαν τη ρητορική ότι οι Τσάμηδες ήσαν Αλβανοί και ότι η περιοχή της Ελλάδος, όπου κατοικούσαν, έπρεπε να περιληφθεί στο αλβανικό κράτος. Σε αυτό τους επικουρούσαν οι Ιταλοί, ιδίως μετά την ήττα των Σέρβων κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1915) και την εγκατάσταση ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο. Τα στρατεύματα αυτά παρέμειναν στην περιοχή της Αυλώνας (Vlorë) και τη νήσο Σάσωνα (Sazan) ακόμη και μετά την λήξη του πολέμου για περίπου δύο χρόνια. Σε πολιτικό επίπεδο, υπήρξε μια σύντομη ελληνο-ιταλική προσέγγιση, που οδήγησε την 29 Ιουλίου 1919 σε μυστική συμφωνία μεταξύ του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών Τομάσο Τιτόνι για τα ζητήματα μεταξύ των δύο χωρών, με την οποία η Ιταλία θα αναγνώριζε την παραχώρηση και της βορείας Ηπείρου στην Ελλάδα.
Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή
Η Ελλάδα εξουσιοδοτήθηκε αλλά δεν πραγματοποίησε την άμεση κατάληψη της βόρειας Ηπείρου σε εφαρμογή της απόφασης της 14 Ιανουαρίου 1920 του Ανωτάτου Συμβουλίου της Συνδιασκέψεως Ειρήνης, επειδή ο Στρατός της ήταν δεσμευμένος στη Μικρά Ασία. Εν τω μεταξύ, η χάραξη της οριστικής οριογραμμής μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας παρέμενε σε εκκρεμότητα, γεγονός που εκμεταλλεύθηκαν τόσο η Αλβανία, όσο και η Ιταλία.
Την ίδια εποχή, η Ιταλία άλλαξε πολιτική και ευνόησε τη δημιουργία μίας μεγάλης Αλβανίας υπό την στρατιωτική και πολιτιστική της επιρροή. Ο νέος Ιταλός υπουργός Εξωτερικών κόμης Κάρολος Σφόρτσα κατήγγειλε τη συμφωνία Βενιζέλου-Τιτόνι. Στην πολιτική αυτή εντάχθηκε η υπογραφή της ιταλο-αλβανικής συμφωνίας των Τιράνων την 2 Αυγούστου 1920, σύμφωνα με την οποία η Ιταλία εκκένωσε τα στρατεύματά της από την Αλβανία και διατήρησε τη νήσο Σάσωνα.
Το πολιτικό σκηνικό επιδεινώθηκε για την Ελλάδα μετά την ήττα του Βενιζέλου κατά τις εκλογές της 1 Νοεμβρίου 1920, την ανάδειξη βασιλικής κυβέρνησης και το δημοψήφισμα για το βασιλέα Κωνσταντίνο Α’. Η επάνοδος του μονάρχη προκάλεσε δυσμενείς αντιδράσεις από τις κυβερνήσεις των νικητριών Δυνάμεων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παράλληλα, το λεγόμενο «Αδριατικό» ζήτημα μεταξύ Ιταλίας και του βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων έληξε με τη συνθήκη του Ραπάλλο την 30 Νοεμβρίου 1920, κατά τρόπο που δεν ευνοούσε τα συμφέροντα της Ελλάδας. Η Ιταλία βρήκε το πρόσχημα, που ζητούσε, και υποστήριξε την εισδοχή της Αλβανίας στην Κοινωνία των Εθνών (ΚΤΕ) την 17 Δεκεμβρίου 1920, καθώς και το αίτημά της προς το διεθνή οργανισμό για την παραχώρηση σε αυτήν πρόσθετων εδαφών.
Η οριστική χάραξη των συνόρων τυπικά έγινε την 9 Νοεμβρίου 1921 από την πρεσβευτική Διάσκεψη. Ως σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας προσδιορίσθηκαν αυτά που είχαν προταθεί με το πρωτόκολλο της Κερκύρας της 17 Μαΐου 1914. Η συμφωνία Βενιζέλου-Τιτόνι και η απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου της Συνδιασκέψεως αγνοήθηκαν εντελώς. Η εφαρμογή της συμφωνίας στο έδαφος ανατέθηκε σε επιτροπή υπό την προεδρία Ιταλού αξιωματικού. Η Ήπειρος και η Τσαμουριά διαιρέθηκαν έκτοτε στα δύο μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Η γεωγραφική περιοχή «Τσαμουριάς» ανήκει εν μέρει στην Ελλάδα (σημερινές πρώην επαρχίες Θυάμιδος με την Ηγουμενίτσα,Μαργαριτίου, Σουλίου με την Παραμυθιά και Φιλιατών του νομού Θεσπρωτίας,και περιοχή Αχέροντα του νομού Πρεβέζης), και εν μέρει στην Αλβανία (περιοχές Δελβίνου-Delvinë και Αγίων Σαράντα).
Μέχρι το χρονικό εκείνο σημείο, κύκλοι των Τσάμηδων εντός της Ελλάδος έδειχναν μια αίσθηση ικανοποίησης για την ελληνική διοίκηση και δεν είχαν εκδηλώσει ανοικτά θέληση να ενωθούν με το νέο αλβανικό κράτος.

Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης
Η ήττα της Ελλάδος κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή υπήρξε καταλυτική για τις σχέσεις των Τσάμηδων με τους Έλληνες. Με σύμβαση, που επίσης υπογράφηκε στη Λωζάνη την 30 Ιανουαρίου 1923, αποφασίσθηκε ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και του νέου τουρκικού κράτους με βάση το θρήσκευμα.
Τα Τίρανα με την υποστήριξη της Ρώμης, όπου είχε επικρατήσει το φασιστικό καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι, κατέβαλαν κάθε προσπάθεια ώστε οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες να εξαιρεθούν από την ανταλλαγή, που είχε αποφασίσει η Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής της ΚΤΕ. Σε αντίθετη περίπτωση, η αλβανική κυβέρνηση θα λάμβανε μέτρα κατά των Ελλήνων της βόρειας Ηπείρου. Έτσι, η πλειονότητα των Τσάμηδων εξαιρέθηκε από την ανταλλαγή και συμπαγείς ομάδες Ελλήνων Χριστιανών προσφύγων από τη Μικρά Ασία, που προορίζονταν να εγκατασταθούν στη Θεσπρωτία, υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στη Μακεδονία, με εξαίρεση όσους εγκαταστάθηκαν στην κοινότητα Νέας Σελευκείας.
Η εξέλιξη αυτή υπήρξε η αρχή του προβλήματος, που είναι πλέον γνωστό ως των «Τσάμηδων» και που αφορά αποκλειστικά σε αλβανόφωνους Μουσουλμάνους κατοίκους της «Τσαμουριάς».
Η δολοφονία των μελών της επιτροπής Τελλίνι
Ενώ η ανταλλαγή των πληθυσμών βρισκόταν σε εξέλιξη, την 27 Αυγούστου 1923 έλαβε χώρα επεισόδιο, στημένο από τη φασιστική Ιταλία. Στο δρόμο των Ιωαννίνων προς την Κακαβιά, σε ελληνικό έδαφος, βρέθηκαν δολοφονημένοι, ο στρατηγός Ερρίκος Τελλίνι, ο επίατρος Λουίτζι Κόρτι, ο υπολοχαγός Μάριο Μπονατσίνι, ο οδηγός του αυτοκίνητου και ένας διερμηνέας, όλοι μέλη της επιτροπής για την εφαρμογή της χάραξης της ελληνο-αλβανικής μεθορίου.
Ο σκηνοθέτης του επεισοδίου, Μουσολίνι, χωρίς να περιμένει το αποτέλεσμα των ανακρίσεων που διατάχθηκαν, επέδωσε στην ελληνική κυβέρνηση τελεσίγραφο με 24ωρη προθεσμία. Η κυβέρνηση Στυλιανού Γονατά δέχθηκε να ικανοποιήσει μέρος των ιταλικών απαιτήσεων και πρότεινε στην Ιταλία την επίλυση της διαφοράς από ειδική επιτροπή της ΚΤΕ, η οποία θα έπρεπε να επεκτείνει τις ανακρίσεις στο αλβανικό έδαφος. Την 31 Αυγούστου 1923, η πρεσβευτική Διάσκεψη κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να ενεργήσει για να βρεθούν οι ένοχοι.
Την ίδια ημέρα, όμως, ο Μουσολίνι παρασπόνδησε, βομβάρδισε και κατέλαβε την Κέρκυρα για να υποχρεώσει την κυβέρνηση της Αθήνας να δεχθεί το τελεσίγραφο. Πιθανώς, απώτερος στόχος του ήταν να προσαρτήσει τη νήσο εκβιάζοντας την ηττημένη Ελλάδα. Όμως, λόγω της διεθνούς αντίδρασης, η φασιστική Ιταλία δέχθηκε χρηματική αποζημίωση και μια τελετή στη μνήμη των νεκρών της επιτροπής Τελλίνι, και εκκένωσε την Κέρκυρα στα τέλη Σεπτεμβρίου 1923.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος ενημέρωσε την ιταλική κυβέρνηση ότι οι δολοφόνοι της επιτροπής υπό το στρατηγό Τελλίνι δεν ήσαν Έλληνες, αλλά Τσάμηδες (αλβανόφωνοι) ληστές. Η πράξη αυτή των Τσάμηδων τους κατέστησε πλέον άμεσα ύποπτους στο ελληνικό κράτος όχι μόνο ως εγκληματίες αλλά και ως ενεργούς πράκτορες ξένης δύναμης, που δρούσαν σε βάρος των συμφερόντων και της ασφάλειας της Ελλάδος.

Μεσοπόλεμος
Με βάση την απογραφή του 1928, το τμήμα της Ηπείρου εντός της Ελλάδος είχε συνολικό πληθυσμό 312.634, από τους οποίους 14.008 αλβανόφωνοι Μουσουλμάνοι (8.593 άνδρες και 5.415 γυναίκες). Οι Μουσουλμάνοι ζούσαν με τους Χριστιανούς μάλλον ειρηνικά. Σε μνημόνιο που είχαν υποβάλει Μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας στην ελληνική κυβέρνηση την 18 Φεβρουαρίου 1926 τόνιζαν: «Πιθανώς είμαστε αλβανόφωνοι και Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, αλλά από το ευτυχές έτος των ενδόξων γεγονότων του 1912-13 είμαστε επίσης πολίτες της Ελλάδος». Και οι δύο κοινότητες υπέστησαν μεγάλη οικονομική ζημία το 1924, όταν επιβλήθηκε απαλλοτρίωση των μεγάλων κλήρων και τιμαρίων για εγκατάσταση μεμονωμένων άκληρων προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Το μέτρο υπήρξε οικονομικά καταστροφικό εξ ίσου και για Χριστιανούς και για Μουσουλμάνους. Από τους τελευταίους, όμως, αφαιρέθηκε πολύ περισσότερη γη, επειδή ιστορικά είχαν στην κατοχή τους μεγαλύτερους και πιο εύφορους γεωργικούς κλήρους. Το αλβανικό κράτος προσέφυγε στο Συμβούλιο της ΚΤΕ το Μάρτιο 1928, με στόχο να επιτύχει υψηλότερες αποζημιώσεις από αυτές που προέβλεπε η ελληνική αγροτική νομοθεσία. Ταυτόχρονα, ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών υπέβαλε αίτημα στο Γενικό Γραμματέα της ΚΤΕ να αναγνωρισθούν οι «Τσάμηδες» της Θεσπρωτίας ως αλβανική μειονότητα εντός της Ελλάδος. Και τα δύο αιτήματα απερρίφθησαν και, τελικά, οι Τσάμηδες έλαβαν αποζημιώσεις ανάλογες με των Χριστιανών. Κατά την οικονομική κρίση του 1933, που έπληξε βαρύτερα τους Μουσουλμάνους, που δύσκολα προσαρμόζονταν σε νέες μεθόδους καλλιεργείας της γης, η Αλβανία διεξήγαγε έντονη προπαγάνδα μέσω των προξενείων Αλβανίας και Ιταλίας σε Ιωάννινα και Κέρκυρα. Αντίστροφα, η δικτατορία Μεταξά παρείχε στους Χριστιανούς δάνεια, σε μια προσπάθεια να αγοράσουν γαίες που ανήκαν σε Μουσουλμάνους Τσάμηδες ιδιοκτήτες, που επιθυμούσαν να μεταναστεύσουν στην Τουρκία. Τελικά, μετανάστευσαν μόνο 10 οικογένειες. Η ιταλοκίνητη αυτή προπαγάνδα πρέσβευε τη «Μεγάλη Αλβανία», που θα έφθανε στα νότια έως την Πρέβεζα. Οι Τσάμηδες άρχισαν να δείχνουν τάσεις ανυπακοής προς τις αρχές και έλλειψης σεβασμού στο Νόμο. Παράλληλα, άρχισε κύμα μαζικής παράνομης μετανάστευσης προς την Αλβανία, κυρίως νέων ανδρών που ήθελαν να αποφύγουν τη στρατιωτική θητεία ή ήσαν υπόδικοι του κοινού ποινικού δικαίου. Με βάση την την τελευταία προπολεμική απογραφή της 16 Οκτωβρίου 1940, στην Ελλάδα κατοικούσαν 16.890 αλβανόφωνοι Μουσουλμάνοι. Εκτός Ηπείρου, απεγράφησαν 612 στο νομό Θεσσαλονίκης, 337 στον Φλωρίνης, 217 στον Κερκύρας και 196 στον Ροδόπης. Κάποια στοιχεία για την απογραφή αυτή δεν υπάρχουν, επειδή το υπουργείο Εσωτερικών δεν πρόλαβε να επεξεργασθεί όλα τα δεδομένα, λόγω της ιταλικής εισβολής. Από άλλες προκαταρκτικές καταγραφές του Αυγούστου 1940, φαίνεται ότι οι Μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας ήσαν λιγότεροι από 12.000 και αντιπροσώπευαν 20% του συνολικού πληθυσμού του νομού, που ανερχόταν σε 56.734. Οι υπόλοιποι Τσάμηδες της Ηπείρου διέμεναν στα προαναφερόμενα χωριά των νομών Ιωαννίνων και Πρεβέζης. Κατά την απογραφή του 1951, ο πληθυσμός του νομού κατέβηκε σε 47.299 (-16,6%). Η μείωση είναι συγκριτικά μικρή, εάν υπολογισθούν τόσο οι απώλειες από πολεμικές ενέργειες (Β’ Παγκόσμιος και Εμφύλιος), η πείνα και οι στερήσεις, οι κακές συνθήκες υγιεινής και η μετανάστευση, μαζύ με τη μαζική αποχώρηση των Τσάμηδων.

Η ανθελληνική δράση των Τσάμηδων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Την 7 Απριλίου 1939, η Ιταλία εισέβαλε στην Αλβανία, την οποία κατέλαβε εντός πέντε ημερών σχεδόν χωρίς αντίσταση. Η χώρα ανακηρύχθηκε σε προτεκτοράτο υπό τον Ιταλό βασιλέα Βιττόριο-Εμμανουέλε Γ’. Η πρώτη κυβέρνηση του Σεφκέτ Βερλάτσι (Shefqet Vërlaci), υπό ιταλικό έλεγχο,εξαπέλυσε κύμα αλυτρωτισμού σε βάρος της Ελλάδος και υπέρ των Τσάμηδων.
Ακόμη περισσότεροι νέοι Τσάμηδες μετανάστευσαν λαθραία στην Αλβανία την περίοδο από τον Ιούνιο 1939 έως τον Ιούλιο 1940, για να πολεμήσουν στο πλευρό των Ιταλών ως εθελοντές. Λόγω των επανειλημμένων επεισοδίων, που προκάλεσε η φασιστική Ιταλία σε βάρος της Ελλάδος, τα ελληνο-αλβανικά σύνορα ουσιαστικά έκλεισαν τον Αύγουστο 1940. Η ελληνική κυβέρνηση,φοβούμενη συνεργασία των Μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας με τους Ιταλούς,πράξη που προετοίμαζε η ιταλική προπαγάνδα μέσω των προξενείων της σε Ιωάννινα και Κέρκυρα, διέταξε τη σύλληψη και την εξορία ορισμένων ηγετών των Τσάμηδων. Από την άλλη, ο Μουσολίνι χρησιμοποίησε για δεύτερη φορά μια «δολοφονία» ως πρόσχημα για την εισβολή στην Ελλάδα, αυτή του Τσάμη Νταούτ Χότζα (Daut Hoxha), η οποία είχε γίνει πριν τέσσερις μήνες στην Κονίσπολη (Konispol) επί αλβανικού και όχι ελληνικού εδάφους,ανακηρύσσοντάς τον μάλιστα σε «πατριώτη».
Κατά την ιταλική εισβολή, που ξεκίνησε την 28 Οκτωβρίου 1940, οι Αλβανοί (περιλαμβανομένων και Τσάμηδων) συμμετείχαν στις επιχειρήσεις με 18 τάγματα Πεζικού πρώτης γραμμής. Όταν οι ιταλικές δυνάμεις, που προέλαυναν μαζύ με αλβανικά τάγματα, κατέλαβαν τη βόρεια Θεσπρωτία,βρήκαν υποστήριξη από ντόπιους Τσάμηδες, που άρχισαν λεηλασίες, διώξεις και τρομοκρατία κατά των Ελλήνων αμάχων, σε μια προσπάθεια να τους εξαφανίσουν από την περιοχή. Η δράση τους, πιθανόν, να εξέφραζε κάποια αισθήματα μίας κοινότητας, που ένιωθε υπό διωγμό, βλέποντας κάθε εισβολέα σαν απελευθερωτή. Μετά την επιτυχή αντεπίθεση του Ελληνικού Στρατού μέσα στο αλβανικό έδαφος το Νοέμβριο 1940, οι περισσότεροι Τσάμηδες της βόρειας Θεσπρωτίας ακολούθησαν τον Ιταλικό Στρατό, που υποχωρούσε,τρομοκρατώντας ελληνικούς πληθυσμούς της βόρειας Ηπείρου.
Η κατάσταση ανατράπηκε μετά τη γερμανική εισβολή της 6 Απριλίου 1941 και την τριπλή κατοχή της Ελλάδος. Την 3 Μαΐου 1941, με οδηγία της αλβανικής κυβέρνησης, ειδική επιτροπή υπέβαλε μνημόνιο στο υπουργείο Εξωτερικών στη Ρώμη με τις αξιώσεις της Αλβανίας κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδος. Σε ότι αφορά στην Ελλάδα, διατυπώθηκε η απαίτηση να προσαρτηθούν στην Αλβανία, εκτός από την Τσαμουριά (Θεσπρωτία), οι νομοί Ιωαννίνων και Πρεβέζης και το τμήμα του νομού Άρτης βορείως του Αράχθου ποταμού, καθώς και τμήματα της δυτικής Μακεδονίας, όπως ακριβώς είχε διατυπωθεί στο αίτημα Αλβανών προς τις Μεγάλες Δυνάμεις κατά τη Συνδιάσκεψη του Βερολίνου (1878).
Παρά ταύτα, η κατοχή της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα δεν κατέληξε στην πραγματοποίηση αυτών των πόθων. Οι Γερμανοί και Ιταλοί θεωρούσαν την Ελλάδα ως ενιαία χώρα υπό κατοχή. Μόνο οι Βούλγαροι προσάρτησαν στο βασίλειό τους τα κατεχόμενα εδάφη στην Ελλάδα (ανατολική Μακεδονία και Θράκη) και τη Γιουγκοσλαβία (νότια Σερβία). Όλες, όμως, οι πράξεις αυτές θα επικυρώνονταν με διεθνείς συνθήκες μετά τον επιτυχή τερματισμό του πολέμου για τον Άξονα.
Τσάμηδες και κατακτητές Ιταλοί και Γερμανοί προσπάθησαν να εξουδετερώσουν την ελληνική ηγεσία στην περιοχή με όλα τα μέσα. Οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης, οι υπάλληλοι του κράτους, οι δάσκαλοι, οι κληρικοί και οι οικογένειές τους διώχθηκαν και πολλοί δολοφονήθηκαν. Ο έως τότε μητροπολίτης Γεώργιος (Μισαηλίδης) μετατέθηκε αναγκαστικά στη Δράμα το Φεβρουάριο 1942, όπου δεν μπόρεσε να μεταβεί πριν το 1944 λόγω αντίδρασης των Βουλγάρων. Οι Ιταλοί, με προτροπή των Τσάμηδων, δεν επέτρεψαν την ενθρόνιση του νέου μητροπολίτη Κυρίλλου (Καραμπαλιώτη).
Τελικώς τον Απρίλιο 1943, μητροπολίτης καταστάθηκε ο Δωρόθεος (Νάσκαρης),ο οποίος υπήρξε ενεργό στέλεχος της Εθνικής Αντίστασης.
Με διάταγμα της φασιστικής Ιταλίας, διορίστηκαν οι αδελφοί Νουρή και Ναζάρ Ντίνο από την Παραμυθιά, ο μεν πρώτος ύπατος αρμοστής Θεσπρωτίας,και ο δεύτερος συνταγματάρχης της «Μιλίτσια» (Milicia), δηλαδή της τσάμικης Πολιτοφυλακής. Αργότερα, με έγκριση των Ιταλών, δημιούργησαν ένα είδος τοπικής κυβερνήσης την οργάνωση «Εθνική Αλβανική Επιτροπή» (στο τοπικό αλβανικό ιδίωμα «Κσίλι Νασιονάλ Σκιπετάρ», που για λόγους συντομίας λεγόταν «Ξίλια»-KSILIA).
Στη διάρκεια της κατοχής, είτε υπό τους Ιταλούς μέχρι το Σεπτέμβριο 1943, είτε υπό τους Γερμανούς μέχρι την αποχώρησή τους το Νοέμβριο 1944, οι Τσάμηδες διέπραξαν τρομακτικά εγκλήματα, υπονομεύοντας κάθε προοπτική μελλοντικής συνύπαρξής τους με Χριστιανούς Έλληνες. Για παράδειγμα, τον Ιούνιο-Αύγουστο 1943 συνέπραξαν στην καταστροφή πολλών χωριών της περιοχής Φαναρίου Πρεβέζης. Την 29 Σεπτεμβρίου 1943, μετά την προσβολή γερμανικής φάλαγγας από Έλληνες αντάρτες, οι Γερμανοί περικύκλωσαν την πόλη της Παραμυθιάς. Κουκουλοφόροι Τσάμηδες, με γερμανικές στολές πολιτοφυλάκων, έλαβαν μέρος στις έρευνες, κτυπώντας ακόμη και γυναικόπαιδα, και υπέδειξαν στους Γερμανούς 50 άτομα που εκτελέσθηκαν.
Οι Τσάμηδες έλαβαν, επίσης, μέρος με την πλευρά των Γερμανών σε μάχες στη Θεσπρωτία εναντίον των ανταρτικών δυνάμεων του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ) του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα στις ακόλουθες τοποθεσίες: Κρυσταλλοπηγή (Σέλλιανη) Παραμυθιάς (15 Δεκεμβρίου 1943), Θεσπρωτικό (30 Μαρτίου 1944), Νικολίτσι Πρέβεζας (24 Μαϊου 1944), απελευθέρωση Πάργας και Παραμυθιάς (Ιούνιος 1944) και Κεφαλόβρυσο Παραμυθιάς (30 Ιουνίου 1944). Ελάχιστοι Τσάμηδες προσχώρησαν στον τοπικό Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ), που είχε περιορισμένη δράση.
Η ελληνική κυβέρνηση από τη Μέση Ανατολή ενέκρινε την εξουδετέρωση των Τσάμηδων. Το κλίμα επιβάρυναν και οι Βρετανοί, που διέδιδαν προς την πλευρά του ΕΔΕΣ ότι έπρεπε να εξουδετερώσει τους αριστερούς «Τουρκαλβανούς Παρτιζάνους» και προς την πλευρά του ΕΛΑΣ ότι ο Ναπολέων Ζέρβας και ο μητροπολίτης Δωρόθεος είχαν διατάξει λεηλασία των περιουσιών των Τσάμηδων. Ατυχώς, πολλοί άμαχοι Τσάμηδες έπεσαν θύματα αντεκδικήσεων από πλευράς Ελλήνων, για όσα είχαν υποστεί επί τρία χρόνια, δημιουργώντας τη φήμη ότι υπήρξε «εθνοκάθαρση» σε βάρος τους. Η ηγεσία τους, όταν κατάλαβε ότι είχε χάσει τον πόλεμο, ιδίως μετά την απελευθέρωση της Παραμυθιάς (26 Ιουνίου 1944) και τη μάχη της Μενίνας (17-18 Αυγούστου 1944), διέταξε μαζική διαφυγή μαζύ με τους Γερμανούς προς την Αλβανία.
Αρχικά, έμειναν σε ελληνικά χωριά της βόρειας Ηπείρου και μετά τους εγκατέστησαν προσωρινά στην πεδιάδα της Μουζακιάς (Myzeqë). Σύμφωνα με την απογραφή του 1951, μετά την οριστική απομάκρυνση του Γερμανικού Στρατού από την Ήπειρο και τη μαζική διαφυγή των Τσάμηδων στην Αλβανία,στην Ελλάδα παρέμειναν μόνο 487 αλβανόφωνοι Μουσουλμάνοι.

Εμφύλιος και Ψυχρός Πόλεμος
Οι Τσάμηδες φαίνεται ότι προσπάθησαν να εκμεταλλευθούν τις εμφύλιες συγκρούσεις της περιόδου 1944-49 στην Ελλάδα για να επανέλθουν στη Θεσπρωτία. Όμως, αφ’ ενός οι Έλληνες όλων των παρατάξεων ήσαν επιφυλακτικοί και δεν τους επέτρεψαν να επιστρέψουν και αφ’ ετέρου, λόγω της συνεργασίας τους με τους Ναζί, είχαν καταστεί ύποπτοι στα μάτια του κομμουνιστικού «Απελευθερωτικού Μετώπου της Αλβανίας», που είχε πολεμήσει τους Γερμανούς. Η επικράτηση του κομμουνιστικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα (Emver Hoxha) στην Αλβανία, η ήττα των κομμουνιστών του «Δημοκρατικού Στρατού» στην Ελλάδα, το ουσιαστικό κλείσιμο της μεθορίου Ελλάδος-Αλβανίας και η επίσημη διατήρηση της εμπόλεμης κατάστασης μεταξύ των δύο χωρών έσβησε κάθε διεκδίκηση των Τσάμηδων μέχρι την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων μετά το 1989.
Το αλβανικό καθεστώς οδήγησε τους Τσάμηδες σε μια ζώνη δέκα χιλιομέτρων, κατά μήκος των συνόρων, ώστε να απομονώσει την Ελλάδα από ελληνικά χωριά της βόρειας Ηπείρου. Οι Τσάμηδες εγκαταστάθηκαν οριστικά στην Κονίσπολη και τα χωριά Βέρβα (Vërvë), Γιάνναρι (Janjar), Μαρκάτι (Markat), Νινάτι (Ninat), Ντισάτι (Dishat), Σάλεσι (Shalës) και Βαλαγκάτι (Valagat). Άλλοι εγκαταστάθηκαν βορειότερα στη Γκιάστα (Gjashta) και το Σελεγκάρι (Shelegar) των Αγίων Σαράντα και τον οικισμό Σεγιάνι (Stjar) του Δελβίνου.
Σε βάρος των περισσότερων Τσάμηδων, που αναχώρησαν το 1944-49, εκκρεμούσαν αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις αφ’ ενός των δικαστηρίων Δωσίλογων Ιωαννίνων για προδοσία και αφ’ ετέρου κοινών ποινικών δικαστηρίων, οι οποίες εκδόθηκαν ερήμην για εγκλήματα που διέπραξαν.
Επισήμως, το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Ιωαννίνων τεκμηρίωσε 632 δολοφονίες Ελλήνων, 428 απαγωγές κι εξαφανίσεις προσώπων, 209 βιασμούς γυναικών, 2.332 πυρπολήσεις κατοικιών, 53 λεηλασίες χωριών και εκατοντάδες κλοπές κοπαδιών ζώων. Εκδόθηκαν περίπου 1.700 αποφάσεις, και 1.930
Τσάμηδες καταδικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου και συνεργάτες κατακτητών.
Από τους Τσάμηδες αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια είτε μεμονωμένα για εθνική προδοσία, με αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων ή με διοικητικές πράξεις, επικουρικές σε αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων, είτε συλλογικά,σύμφωνα με την απόφαση υπ’ αριθμό 50862 / 38254, της 16 Ιανουαρίου 1947 του υπουργείου Στρατιωτικών. Στην απόφαση τονίζεται ότι αναχώρησαν οριστικά από τη χώρα, χωρίς πρόθεση να επανέλθουν σε αυτή. Παράλληλα, όλες οι αποφάσεις διέταζαν τη δήμευση των περιουσιών των Τσάμηδων, οι οποίες διαμοιράστηκαν δια κλήρου σε Έλληνες Χριστιανούς κατοίκους.
Στον αριθμό των Τσάμηδων, από τους οποίους αφαιρέθηκε η ιθαγένεια το 1945-47, δεν πρέπει να υπολογίζονται εκείνοι που είχαν διαφύγει στην Αλβανία τη δεκαετία του 1930 και ιδίως μετά την κατάληψή της από την Ιταλία το 1939.
Αυτοί έχασαν την ιθαγένειά τους με αποφάσεις δικαστηρίων και διοικητικές πράξεις πριν την κήρυξη του πολέμου, κυρίως λόγω ανυποταξίας ή ποινικής καταδίκης.

Η ανακίνηση του ζητήματος
Η προβολή του «ζητήματος των Τσάμηδων» εντάθηκε μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας το 1991. Τσάμηδες της Διασποράς,που από την Ελλάδα είχαν διαφύγει κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (ΗΠΑ), χρηματοδότησαν την οργάνωση μίας συνδιάσκεψης στα Τίρανα για να προπαγανδίσουν τα τάχα δικαιώματα του αυτο-αποκαλούμενου «λαού της Τσαμουριάς». Οι ίδιοι προσπαθούν να φέρουν το ζήτημα σε διεθνείς φορείς (fora) με σκοπό να το διεθνοποιήσουν.
Παράλληλα, είναι εμφανής η έλλειψη δημοκρατικής παράδοσης στην Αλβανία. Τα περισσότερα κόμματα είχαν και έχουν την ανάγκη χρηματοδότησης και, γι’ αυτό, είτε γίνονται όργανα ολιγαρχών (όπως ο Σαλί Μπερίσα-Sali Berisha), φυλετικών ομάδων (Τόσκηδες, Γκέγκηδες, Λιάπηδες) παρακρατικών, οργανωμένου εγκλήματος (παράνομων χρηματοδοτικών «πυραμίδων», λαθρεμπόρων, εμπόρων λευκής σάρκας και ναρκωτικών), ή εθνικιστικών ομάδων όπως οι Τσάμηδες. Η ενεργή τους δράση φαίνεται μέσα από την προπαγάνδα, τις ενεργές ιστοσελίδες και τη δημοσίευση βιβλίων.
Ελάχιστοι επιζώντες Τσάμηδες, γεννημένοι στο ελληνικό κράτος, και απόγονοί τους ίδρυσαν στα Τίρανα μια οργάνωση με το όνομα «Πατριωτικός-Πολιτικός Σύλλογος Τσαμουριάς». Παράλληλα, έκτοτε εκδίδουν τη μηνιαία εφημερίδα «Τσαμουριά» (Cameria), η οποία προβάλλει επιτακτικά το ζήτημα στις εκάστοτε αλβανικές κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα. Οι κυριότερες απαιτήσεις των Τσάμηδων είναι:
* Η κατάργηση όλων των ελληνικών νόμων, που απαγορεύουν την επιστροφή / επανεγκατάστασή τους στις ιδιοκτησίες τους και η πληρωμή αποζημίωσης για τις περιουσίες τους.
* Η αναγνώριση και εξασφάλιση μειονοτικών δικαιωμάτων σε αυτούς, σύμφωνα με τη σχετική διεθνή νομοθεσία.
Την 30 Ιουνίου 1994, η αλβανική Βουλή, επιχειρώντας να παραλληλίσει το ζήτημα των Τσάμηδων με το ολοκαύτωμα των Εβραίων, καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου (1944) ως «ημέρα γενοκτονίας των Τσάμηδων». Η ημερομηνία ανταποκρίνεται στην επομένη της απελευθέρωσης της Παραμυθιάς από τον ΕΔΕΣ, ενώ οι κατακτητές δεν είχαν αποχωρήσει από την Ελλάδα και Τσάμηδες πολεμούσαν ακόμη στο πλευρό των Γερμανών.
Το θέμα των «Τσάμηδων» εκμεταλλεύονται το ακραίο εθνικιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης, Ενσωμάτωσης και Ενότητας (PDIU) του Σπετίμ Ιντρίζι (Shpetim Idrizi) και ο Φεστίμ Λάτο (Festim Lato). Μικρές ομάδες «Τσάμηδων» πραγματοποίησαν για πρώτη φορά διαδηλώσεις κατά τις επισκέψεις του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά το 2016 και το 2018, οπότε και συζητήθηκε όλο το φάσμα των ελληνο-αλβανικών σχέσεων.
Ο Ιντρίζι δεν παρουσιάζει πολιτική σταθερότητα. Την περίοδο 1998-2004 είχε σχέσεις με το Σοσιαλιστικό Κόμμα υπό τον Φάτος Νάνο (Fatos Nano) και το 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το ίδιο Κόμμα υπό τον Έντι Ράμα (Edi Rama). Tο 2013 κατέβηκε αυτόνομα και εξέλεξε 4 βουλευτές, στους οποίους προστέθηκε και μια πέμπτη, και συνεργάσθηκε με το Δημοκρατικό Κόμμα του Μπερίσα. Το Μάιο του 2015, συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που επισκεπτόταν την Αλβανία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να λάβει το όνομά του έντονη προβολή. Αμέσως, άλλαξε στρατόπεδο και έγινε πάλι εταίρος του Ράμα. Εκλέχθηκε μάλιστα αντιπρόεδρος της αλβανικής Βουλής.
Στις εκλογές του 2017, το κόμμα εξέλεξε τρεις βουλευτές στο αλβανικό Κοινοβούλιο, αλλά ο Ιντρίζι δεν εκλέχθηκε.
O Φεστίμ Λάτο παρουσιάστηκε έξω από το Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη μάλιστα δύο φορές στις 11 Φεβρουαρίου και στις 17 Μαΐου 2016 ότι τάχα μετέβη να καταθέσει φάκελο για αναγνώριση της γενοκτονίας των «Τσάμηδων», τον επαναπατρισμό των απελαθέντων και την επιστροφή της ακίνητης περιουσίας τους, ενώ επιπλέον έκανε λόγο για διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από τις ελληνικές κυβερνήσεις της περιόδου 1913-1945.
Πολιτικοί και Έλληνες μειονοτικοί στα Τίρανα έκαναν γνωστό ότι στην πραγματικότητα πολύ πιθανόν να μην έχει κατατεθεί καν προσφυγή, αφού δεν έχει γίνει καμία ενέργεια τα τελευταία δύο έτη.

Η πολιτική πραγματικότητα
Οι αλβανικές κυβερνήσεις μετά το 1945, ακόμη και μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1991, δεν διατύπωσαν ποτέ επίσημα «ζήτημα Τσάμηδων». Μόλις πρόσφατα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα σε συνέντευξή του δήλωσε ότι εδαφικό θέμα Τσαμουριάς δεν υπάρχει, αλλά ότι πρέπει να εξετασθεί το ότι οι Τσάμηδες έχουν το δικαίωμα να ταξιδέψουν και να επισκεφθούν την Ελλάδα, όπου γεννήθηκαν κάποιοι από αυτούς ή πρόγονοί τους, ή το ότι αυτοί και τα παιδιά τους πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν περιουσιακά δικαιώματα δια της δικαστικής οδού. Η ελληνική πλευρά έχει ξεκαθαρίσει σε όλα τα επίπεδα ότι «ζήτημα Τσάμηδων» δεν υφίσταται. Ο ισχυρισμός ότι από την Ελλάδα εκδιώχθηκαν 30-35.000 «Τσάμηδων» καταρρέει από τα δεδομένα των απογραφών του 1928 και του 1940, αφού ο αριθμός των αλβανοφώνων στην Ελλάδα δεν υπερέβη συνολικά ποτέ τις 17.000.
Καταπίπτει, επίσης, εάν εξετασθεί σε συνδυασμό με την άλλη δήλωσή τους ότι το 1944 «δολοφονήθηκαν 4.000 Τσάμηδες» από τους Έλληνες. Εξετάζοντας τα συγκριτικά στοιχεία του πληθυσμού, μεταξύ 1945 και 2011, ο πληθυσμός της Αλβανίας αυξήθηκε τρεις φορές και, σύμφωνα με τη Διεθνή Τράπεζα, το 2016 υπολογιζόταν σε 2,876 εκατομμύρια. Εάν το 1944 αποχώρησαν περίπου 10-15.000 Τσάμηδες, δεν μπορεί το σύνολο των περίπου 70.000 ψήφων, που το κόμμα PDIU του Ιντρίζι έλαβε στις εκλογές του 2017 και αντιπροσωπεύει 4% του πληθυσμού της χώρας, να είναι απόγονοί τους, γιατί τότε οι Τσάμηδες αυξήθηκαν κατά 5-6 φορές. Απλά, λόγω των μικτών γάμων είναι αδύνατο να ελεγχθεί σε ποιο αριθμό ανέρχονται οι πραγματικοί απόγονοι των Τσάμηδων, που διέφυγαν το 1944. Η αναγνώριση της Ελλάδος από ελληνικά ή ξένα δικαστήρια ως τόπου γέννησης ορισμένων Αλβανών πολιτών δεν έχει κάποια συνέπεια για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από τους ίδιους ή τους απογόνους τους.
Η απόδοση και αφαίρεση της ιθαγένειας είναι αποκλειστικό δικαίωμα της Ελλάδος, σύμφωνα με τον Κώδικα περί Ιθαγενείας, και κανένας δεν μπορεί να της το επιβάλλει, ιδίως όταν το δικαίωμα αφορά σε πρόσωπα, που έχουν χάσει την ιδιότητα με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, ή απογόνους τους. Η διεθνής νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα εμποδίζει μόνο την αυθαίρετη αφαίρεση της ιθαγένειας, πράγμα που δεν συνέβη στην περίπτωση των Τσάμηδων, οι οποίοι τη στερήθηκαν μετά από αποφάσεις δικαστηρίων, γιατί παρέβησαν τους νόμους που ίσχυαν τότε στην Ελλάδα. Κατά τον ίδιο τρόπο οι Τσάμηδες στερήθηκαν και των περιουσιών τους, οι οποίες δημεύθηκαν αφού έφυγαν εκούσια από την Ελλάδα και δεν είχαν πρόθεση να επιστρέψουν σε αυτή. Ομοίως, δεν τίθεται θέμα προστασίας κάποιας «μειονότητας Τσάμηδων», αφού κατά τα έτη που ήσαν στην ελληνική επικράτεια (1912-44) δεν τους είχε αναγνωρισθεί τέτοιο δικαίωμα με διεθνή συνθήκη, ούτε υφίσταται πλέον τέτοια οργανωμένη κοινότητα στην Ελλάδα. Ειδικότερα όσον αφορά στις κατηγορίες κατά της Εκκλησίας, θα πρέπει να σημειωθεί η μεγάλη θυσία των κληρικών της μητρόπολης Παραμυθίας.
Στη διάρκεια της κατοχής ιερές μονές, ναοί και ιδρύματα είχαν καταστραφεί, κατασχεθεί ή καταληφθεί. Ο μητροπολίτης Δωρόθεος παρέλαβε το 1943 ένα χάος, καθώς ο πραγματικός προκάτοχός του Γεώργιος είχε εκδιωχθεί το 1942 και στον εκλεγμένο μητροπολίτη Κύριλλο δεν είχε επιτραπεί η μετάβαση στην έδρα του από Ιταλούς και Τσάμηδες. Και είναι αισχρό να χρησιμοποιούνται εναντίον του Δωροθέου, που έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν αργότερα οι Απριλιανοί δικτάτορες για να αλώσουν την Εκκλησία, όπως το θέμα του μεταθετού. Το θέμα της ψευδούς κατηγορίας από ένα Βρεταννό ότι ο μητροπολίτης Δωρόθεος έλαβε μέρος στη λεηλασία περιουσιών των Τσάμηδων, υποκρύπτει μια άλλη αλήθεια: ότι αντάρτες άρπαξαν τα μουλάρια με εκκλησιαστικά είδη από κατεστραμένα μοναστήρια και εκκλησίες, που μεταφέρονταν για ασφάλεια στην Παραμυθιά. Τέλος, η υπάρχουσα παραφιλολογία για τη δήθεν «γενοκτονία», που υποστηρίζεται από τους Τσάμηδες αλλά και επιγόνους των πολιτικών αντιπάλων του Ναπολέοντα Ζέρβα δεν έχει ούτε περιεχόμενο ούτε ουσία, γιατί βασίζεται σε παραπληροφόρηση, εξ αιτίας του Εμφυλίου Πολέμου. Ενώ εξαίρεται ο τοπικός ΕΛΑΣ για την παρουσία αριστερών Μουσουλμάνων στις τάξεις του και τη μικρή δράση του, λησμονείται ότι η παρουσία του ΕΔΕΣ απέτρεψε την πραγματική γενοκτονία σε βάρος των Ελλήνων Χριστιανών. Το δυστύχημα είναι ότι οι Έλληνες αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ συγκρούσθηκαν μεταξύ τους, γιατί οι πολιτικοί καθοδηγητές τους αγωνίζονταν και για το ποιος θα επικρατούσε την επόμενη μέρα της απελευθέρωσης.
Η «Σύμβαση για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας» του ΟΗΕ της 9 Δεκεμβρίου 1948 τέθηκε σε ισχύ την 12 Ιανουαρίου 1951. Γενοκτονίες που έλαβαν χώρα πριν την ισχύ της, όπως οι πραγματικές γενοκτονίες των Ελλήνων και Αρμενίων της Μικράς Ασίας και των Εβραίων κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν εκδικάσθηκαν σύμφωνα με αυτήν. Δεν ισχύει επίσης για την ανύπαρκτη «γενοκτονία των Τσάμηδων» του 1944 και οι όποιες διακηρύξεις τους είναι για λόγους εντυπώσεων και μόνο. Σημειώνεται ότι οι Γερμανοί, Ιταλοί και Ιάπωνες εγκληματίες πολέμου δικάσθηκαν και καταδικάσθηκαν από διεθνή δικαστήρια, επειδή, διαρκούντος του πολέμου, οι ηγέτες των Συμμάχων είχαν θέσει το νομικό πλαίσιο των εγκλημάτων (διακηρύξεις Ατλαντικού 9-10 Αυγούστου 1941, Καζαμπλάνκας 14-24 Ιανουαρίου 1943 και Τεχεράνης 28 Νοεμβρίου-1 Δεκεμβρίου 1943), περιλαμβανομένης της εθνικής εκκαθάρισης και, συνεπώς, οι εγκληματίες ήσαν ενήμεροι για την τιμωρία, που τους ανέμενε, και δεν παραβιάσθηκε το θέσφατο του ρωμαϊκού δικαίου «nullum crimen, nulla poena sine lege-δεν υφίσταται αδίκημα, δεν επιβάλλεται ποινή χωρίς νόμο».
Με μια τελική νηφάλια προσέγγιση των γεγονότων, διαπιστώνεται ότι οι Τσάμηδες δεν έπεσαν θύματα ούτε του ΕΔΕΣ, ούτε της Ελλάδος, ούτε της Χριστιανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έλαβαν μέρος στον πόλεμο από λάθος πλευρά, συμμετείχαν σε εκτεταμένες βιαιότητες σε βάρος της πλειονότητας του ελληνικού πληθυσμού στη διάρκεια της κατοχής και, εμπρός στον κίνδυνο να βρεθούν κυκλωμένοι και χωρίς ελπίδα ειρηνικής συμβίωσης με τους Έλληνες, αποχώρησαν μαζύ με τα γερμανικά στρατεύματα, τα οποία υποχωρούσαν και με τα οποία είχαν συμπολεμήσει. Το ίδιο ακριβώς συνέβη με Γερμανούς της ανατολικής Βαλτικής και της Τσεχίας, Ουνίτες της Ουκρανίας, Ρώσους του Καρλοβικίου της Σερβίας και άλλους που είδαν τους Γερμανούς ως απελευθερωτές. Όλες αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες ουδέποτε επέστρεψαν στις αρχικές τους πατρίδες και στερήθηκαν οριστικά των περιουσιακών τους στοιχείων, τα οποία δεν τους αποδόθηκαν ούτε μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στις χώρες αυτές τη δεκαετία του 1990.

*Ταξίαρχος Διερμηνέας εα Πτυχιούχος του Νομικού Τμήματος της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1981). Παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών του γαλλόφωνου Ελεύθερου Πανεπιστήμιου Βρυξελλών. Υπηρέτησε τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό (1981-83). Στη συνέχεια, σταδιοδρόμησε ως μόνιμος Ανθυπολοχαγός Διερμηνέας. Μεταξύ των ετών 2009- 17, διατέλεσε Διευθυντής Γραμματειακής και Μεταφραστικής Υποστηρίξεως του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ/ΔΓΜΥ). Προήχθη μέχρι το βαθμό του Ταξιάρχου. Αποστρατεύθηκε την 19 Μαρτίου 2017. Έχει συμμετάσχει σε αποστολές στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αλβανία και την Ουκρανία, και υπό συνθήκες εκστρατείας στη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο και το Αφγανιστάν. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και δημοσίευσε άρθρα σε στρατιωτικά περιοδικά. Ομιλεί τις γλώσσες Αγγλική, Γαλλική και Ιταλική.

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ’ την Βόρειο Ήπειρο / αναδημοσίευση από militaire.gr
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
By at
Tags
Από το Blogger.