Η επιτυχημένη καταδρομική επιχείρηση των Ισραηλινών στο Entebbe το 1976 αποτέλεσε το εφαλτήριο για την ανάδειξη τριών μετέπειτα πρωθυπουργών του Ισραήλ. Ο πρώτος ήταν ο Shimon Peres, υπουργός Άμυνας κατά την περίοδο σχεδίασης και διεξαγωγής της επιχείρησης. Ο δεύτερος ήταν ο Ehud Barak, ο Διοικητής Στρατιωτικών Πληροφοριών κατά τη σχεδίαση και εκτέλεση της Επιχείρησης. Ο τρίτος ήταν ο Ben Nitay ένας φοιτητής αμερικάνικου Πανεπιστημίου που σπούδαζε για να ασχοληθεί με εμπορικές επιχειρήσεις.
Το βαφτιστικό όνομα του τελευταίου ήταν Βενιαμίν Νετανιάχου (Binyamin Netanyahu) και ήταν ο μικρότερος αδελφός του Συνταγματάρχη Yonatan ή Yoni Netanyahu που ήταν ο αρχηγός και ο μοναδικός ένστολος νεκρός της «επιχείρησης Entebbe». Ο Yoni Netanyahu ανακηρύχτηκε εθνικός ήρωας του Ισραήλ και σύμφωνα με τους αναλυτές, άνοιξε τον δρόμο στον Binyamin να ασχοληθεί με την πολιτική. Σε σύντομο σχετικά διάστημα, πέτυχε να ανακηρυχτεί πρωθυπουργός. Σήμερα είναι και πάλι πρωθυπουργός του Ισραήλ, για μία 3η θητεία.
Η γνώση της ιστορίας του Entebbe, θεωρείται από τους αναλυτές ως βασική παράμετρος που επεξηγεί την βιωματική, αποφασιστική και συγκρουσιακή στάση του Netanyahu στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Στο σημείο αυτό, αξίζει να θυμηθούμε πως εξελίχθηκε η περιπέτεια στο Έντεμπε.
Επιχείρηση «Entebbe»
Η δεκαετία του 1970 έχει χαρακτηριστεί ως η εποχή των αεροπειρατειών, που γίνονταν για την δημοσιοποίηση του θέματος της Παλαιστίνης, ενός προβλήματος που και σήμερα είναι εξαιρετικά επίκαιρο.
Στις 27 Ιουνίου του 1976, μία πτήση ρουτίνας, η «Air France 139» απογειώθηκε από το Τελ Αβίβ για το Παρίσι με ενδιάμεση στάση στην Αθήνα, όπου επιβιβάστηκαν τέσσερις τρομοκράτες. Ήταν ένα ζευγάρι Γερμανών αριστεριστών, μέλη της Baader-Meinhof gang (όπως αναφέρεται από τους εκδότες της εγκυκλοπαίδειας Britannica), καθώς και δύο Παλαιστίνιοι. Οι αεροπειρατές επέλεξαν να επιβιβαστούν στο αεροδρόμιο των Αθηνών, επειδή οι Γερμανοί επικεφαλής των αεροπειρατών θεωρούσαν ότι στο αεροδρόμιο αυτό ήταν πιο εύκολα να περάσουν τους ελέγχους επιβίβασης.
Η αεροπειρατεία εκδηλώθηκε λίγα λεπτά μετά την απογείωση από την Αθήνα και με μία σύντομη στάση στη Λιβύη, τελικά το αεροσκάφος προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Entebbe της Ουγκάντα. Εκεί οι αεροπειρατές ενισχύθηκαν με τρεις ακόμα τρομοκράτες και οδήγησαν τους ομήρους στο παλιό κτίριο του αεροδρομίου, το οποίο περιφερειακά το προστάτευαν οι στρατιώτες της Ουγκάντα του Amin Dada.
Οι τρομοκράτες υπέβαλαν αιτήματα προς την κυβέρνηση του Ισραήλ καθώς και σε άλλες κυβερνήσεις, θέτοντας ως χρονικό όριο την Κυριακή 4 Ιουλίου 1976, οπότε και θα άρχιζαν τις εκτελέσεις των ομήρων. Η ισραηλινή κυβέρνηση, εμμένοντας αταλάντευτα στην επιλογή «δεν συνδιαλεγόμαστε με τρομοκράτες», αποφάσισε μία στρατιωτική καταδρομική ενέργεια για την απελευθέρωση των ομήρων, γνωστή ως επιχείρηση Thunderbolt ή ακόμα πιο γνωστή ως Entebbe operation.
Η επιχείρηση στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία αφού από τους περίπου 200 κομάντος σκοτώθηκε μόνο ένας, ο επικεφαλής συνταγματάρχης Νετανιάχου και από του 104 ομήρους μόνο 3. Από το αντίπαλο στρατόπεδο σκοτώθηκαν οι 7 τρομοκράτες, 20 στρατιώτες της Ουγκάντα και επίσης καταστράφηκαν 11 αεροσκάφη MIG που η τότε Σοβιετική Ένωση είχε παραχωρήσει στην Ουγκάντα.
Το Έντεμπε θεωρείται σταθμός που επηρέασε την απόφαση των Παλαιστινίων να σταματήσουν τις αεροπειρατείες ως μέσο διαμαρτυρίας. Δυστυχώς όμως δεν βοήθησε στην επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος, που μετρά εκατόμβες νεκρών μέχρι και σήμερα.
