Η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχει πάρει πλέον τον χαρακτήρα διαρκούς αντιπαράθεσης. Οι καθημερινές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων που αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν συνιστούν μια ρητορική έξαρση. Εδώ και 3-4 χρόνια έχουμε περάσει σε μια νέα εποχή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά λίγοι τολμούν να το παραδεχθούν. Υπάρχουν δύο κατεστημένες ερμηνείες για την τουρκική επιθετικότητα που βασίζονται σε εσφαλμένες αντιλήψεις:

1. «Η Τουρκία εξάγει την πολιτική της κρίση, μόλις τελειώσουν οι εκλογές θα επανέλθει η ηρεμία». Πρόκειται για μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη που αγνοεί την πολιτική πραγματικότητα: όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Τουρκίας ομονοούν στα ελληνοτουρκικά. Για την ακρίβεια, η αντιπολίτευση έχει σκληρότερες θέσεις για την Ελλάδα και την Κύπρο. Ωστόσο, υπάρχει ένας πυρήνας αλήθειας. Ο Τσαβούσογλου και ο Ακάρ διαγκωνίζονται ποιος θα γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, δηλαδή οι προσωπικές φιλοδοξίες τους ωθούν σε επιθετικές δηλώσεις. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι μια πολιτική αλλαγή θα αλλάξει την τουρκική εξωτερική και αμυντική πολιτική έναντι ημών. Κανείς Τούρκος πολιτικός δεν μπορεί να φανεί διαλλακτικός, αφού η κοινή γνώμη έχει εκπαιδευτεί στον ανθελληνισμό και τον αντιευρωπαϊσμό εδώ και πολλά χρόνια.

2. «Η Άγκυρα θέλει να εμποδίσει τους ελληνικούς σχεδιασμούς για την επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων και την ΑΟΖ και βάζει διαπραγματευτικά το ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών». Πρόκειται για μια υπεραισιόδοξη ερμηνεία των τουρκικών προθέσεων που οδηγεί στον εφησυχασμό και την αδράνεια. Δεν είναι δυνατόν να αγνοηθούν στρατιωτικές απειλές και εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον της χώρας μας. Κανείς δεν μιλάει στην Τουρκία για παραπομπή στη Χάγη. Αντιθέτως, σχεδόν οι πάντες απαιτούν διμερή διάλογο και ελληνικές υποχωρήσεις σε ζητήματα κυριαρχίας (π.χ. γκρίζες ζώνες). Ταυτόχρονα, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις κάνουν ότι μπορούν για να πέσουν οι τόνοι στις διμερείς σχέσεις. Δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση η Αθήνα να κάνει επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο όσο υπάρχει το τουρκικό casus belli. Το γνωρίζουν αυτό οι Τούρκοι.

Η νέα τουρκική επιθετικότητα είναι απόρροια συστημικών αλλαγών που έχουν συντελεστεί στο διεθνές και περιφερειακό σύστημα.

Πρώτον, η αδυναμία της Ουάσινγκτον να διαδραματίσει έναν κυριαρχικό ρόλο στην περιοχή μας ενθαρρύνει τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες της τουρκικής ηγεσίας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν πασχίζει να κρατήσει την Τουρκία στον δυτικό συνασπισμό, έστω και εις βάρος ορισμένων ελληνικών συμφερόντων (π.χ. ακύρωση αγωγού EastMed).

Δεύτερον, η εσωστρέφεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας αφήνει σχεδόν μόνους απέναντι στην Τουρκία. Οι Βρυξέλλες, δηλαδή η Γερμανία, δεν επιθυμούν καν να επιβάλλουν στην Τουρκία τις κυρώσεις που επέβαλαν στη Ρωσία. Η συζήτηση για «δεύτερο Ελσίνκι» είναι ανούσια και αποπροσανατολιστική, όσο η ΕΕ αδυνατεί να λύσει τα του οίκου της. Τρίτον, η σύσφιξη των ρωσοτουρκικών σχέσεων επιτρέπει στην τουρκική ηγεσία να επικεντρώσει την προσοχή της στα δυτικά της σύνορα (δηλαδή Αιγαίο, Δυτική Θράκη και Ανατολική Μεσόγειο). Η Μόσχα ενδιαφέρεται για το δάσος (υπονόμευση του ΝΑΤΟ) και όχι το δέντρο (ελληνοτουρκικές διαφορές).

Για τη συνέχεια Liberal

Μπορεί φαινομενικά η διπλωματία να κερδίζει απέναντι στις αψιμαχίες των αυτονομιστών στο Donbass της Ανατολικής Ουκρανίας αλλά στην πράξη… η κλιμάκωση της έντασης δεν συμφέρει κανένα… ωστόσο η Ρωσία… έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα στο ΝΑΤΟ να σταματήσει η επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη.

Ταυτόχρονα η Ρωσία βρίσκεται στην καλύτερη φάση της ιστορίας της, αφού το εμπορικό πλεόνασμα λόγω φυσικού αερίου και πετρελαίου είναι το υψηλότερο που καταγράφηκε ποτέ…
Η Ρωσία δεν πρόκειται να εισβάλλει στην Ουκρανία, δεν υπήρχε ποτέ σχέδιο εισβολής, ήταν ένα μήνυμα στο ΝΑΤΟ… να οριοθετήσει την επέκταση προς την Ανατολική Ευρώπη, ο Putin ο ρώσος Πρόεδρος θεωρεί ότι το ΝΑΤΟ αθέτησε τις συμφωνίες… και έχει δίκιο, όντως η βορειοατλαντική συμμαχία αθέτησε τις συμφωνίες.

Ο Putin επιμένει το ΝΑΤΟ εξαπάτησε την Ρωσία

Ο Ρώσος Πρόεδρος Putin επιμένει ότι η Δύση εξαπάτησε τη Ρωσία επεκτείνοντας το ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Οι ισχυρισμοί του είναι σωστοί;
Στο ερώτημα αυτό απαντάει το Γερμανικό Spiegel
Τον Σεπτέμβριο του 1993, ο Ρώσος Πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν έγραψε μια μακροσκελή επιστολή προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, διαμαρτυρόμενος κατά της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά σε μια εποχή που η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχική Δημοκρατία ενδιαφέρονταν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Ο Γέλτσιν υποστήριξε ότι η Ρωσία το αντιμετώπιζε «ως ένα είδος νεο-απομόνωσης» της Ρωσίας και ότι η «Συνθήκη Δύο συν Τέσσερα» που συνδέεται με την επανένωση της Γερμανίας το 1990 «αποκλείει την επιλογή επέκτασης της ζώνης του ΝΑΤΟ στην Ανατολή».

Όπως γράφει το Spiegel «δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα άλλο ιστορικό ζήτημα που να έχει δηλητηριάσει τις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης τόσο πολύ τις τελευταίες τρεις δεκαετίες όσο η διαφωνία για το τι ακριβώς συμφωνήθηκε το 1990».

Από την επιστολή του 1990, το ΝΑΤΟ έχει δεχτεί ως μέλη 14 χώρες στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη με την Ρωσία να μιλάει για εξαπάτηση.
Σύμφωνα με τον σημερινό Ρώσο πρόεδρο Putin «μας εξαπατήσατε ξεδιάντροπα» είναι το μήνυμα που στέλνει στο ΝΑΤΟ.
«Μας υποσχεθήκατε τη δεκαετία του 1990 ότι το ΝΑΤΟ δεν θα μετακινηθεί ούτε μια ίντσα προς την Ανατολή», είπε πρόσφατα τονίζοντας ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ.

Στα τέλη Ιανουαρίου 2022, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έγραψε μια ανοιχτή επιστολή στους δυτικούς ομολόγους του.
Ειδικότερα, επικεντρώθηκε στον Χάρτη για την Ευρωπαϊκή Ασφάλεια, που έχει τις ρίζες του στις συμφωνίες που επετεύχθησαν το 1990.
Ανατολή και Δύση είχαν συμφωνήσει τότε ότι κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να επιλέγει ελεύθερα τη συμμαχία στην οποία επιθυμεί να είναι μέρος, ενώ τόνισε επίσης το ” αδιαίρετο της ασφάλειας». Αργότερα, αυτό έγινε «η υποχρέωση κάθε κράτους να μην ενισχύει την ασφάλειά του σε βάρος της ασφάλειας άλλων κρατών», όπως ρητά αναφέρει ο Λαβρόφ στην επιστολή του.

Θολά νερά

Ωστόσο, η επέκταση του ΝΑΤΟ μετά το 1990 δεν ήταν η πλέον ενδεδειγμένη, σύμφωνα με το Spiegel αλλά έχει αρκετές σκιές.
Δεν λείπουν πληροφορίες για τις διάφορες συζητήσεις μεταξύ Δύσης και Ρωσίας μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Το 1990, ένας πραγματικός στρατός πολιτικών και υψηλόβαθμων αξιωματούχων από τη Ρωσία, ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία και το Ανατολικό Βερολίνο συναντήθηκαν για συζητήσεις σχετικά με την επανένωση της Γερμανίας, τον αφοπλισμό τόσο του ΝΑΤΟ όσο και του Συμφώνου της Βαρσοβίας και για έναν νέο χάρτη στην Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (CSCE) – η οποία μετατράπηκε σε Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) το 1995.

Για παράδειγμα – ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Ρολάν Ντούμας, είπε ότι δεσμεύτηκε ότι τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ δεν θα προχωρήσουν πιο κοντά στο έδαφος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ το αρνήθηκε – λέγοντας ότι δεν δόθηκε ποτέ τέτοια υπόσχεση. Ωστόσο, αρκετοί διπλωμάτες υπό τον Μπέικερ τον έχουν αντικρούσει.
Ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ρωσία, Τζακ Μάτλοκ, είπε ότι δόθηκαν «κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις» στη Σοβιετική Ένωση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα συνεχίσει να επεκτείνεται προς τα ανατολικά.
Εν τω μεταξύ, ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, είχε αναφέρει ότι ο γερμανός καγκελάριος Χέλμουτ Κολ τον είχε διαβεβαιώσει ότι το ΝΑΤΟ «δεν θα μετακινηθεί ούτε ένα εκατοστό ανατολικότερα».
Ο Γκορμπατσόφ είπε ότι «το θέμα της επέκτασης του ΝΑΤΟ δεν συζητήθηκε ποτέ», ενώ είπε ότι η Δύση είχε παραβιάσει το πνεύμα διαφόρων συμφωνιών ανεξάρτητα από αυτό.

Επιπλέον, έγγραφα της κυβέρνησης των ΗΠΑ που αποχαρακτηρίστηκαν το 2017 φαίνεται να επιβεβαιώνουν ότι δόθηκαν διαβεβαιώσεις.

Υπάρχουν πολλά διαθέσιμα έγγραφα και σύμφωνα με αυτά οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία είχαν διαβεβαιώσει την Ρωσία ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ χωρών όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχική Δημοκρατία ήταν εκτός συζήτησης.
Τον Μάρτιο του 1991, ο Βρετανός πρωθυπουργός Τζον Μέιτζορ υποσχέθηκε κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στη Ρωσία ότι «τίποτα τέτοιο δεν θα συμβεί ».
Ο Γέλτσιν εξέφρασε την δυσαρέσκεια όταν έγινε τελικά το βήμα. Έδωσε την έγκρισή του για την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά το 1997, αλλά τόνισε ότι το έκανε μόνο επειδή τον είχε αναγκάσει η Δύση.
Το Der Spiegel δημοσίευσε επίσης ένα έγγραφο από τον Μάρτιο του 1991 που δείχνει Αμερικανούς, Γάλλους, Βρετανούς και Γερμανούς αξιωματούχους να συζητούν τη δέσμευση να μην επεκταθούν στην Πολωνία και πέρα από αυτήν.
Το έγγραφο περιέχει πολλαπλές αναφορές σε συνομιλίες «2+4» σχετικά με την ενοποίηση της Γερμανίας – γεγονός που καθιστά σαφές ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ανατολικά της Γερμανίας.

Ένας βρετανός αξιωματούχος ανέφερε την ύπαρξη μιας «γενικής συμφωνίας» που θεωρούσε την ένταξη των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στο ΝΑΤΟ ως «απαράδεκτη».

«Είχαμε καταστήσει σαφές κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων 2+4 ότι δεν θα επεκτείναμε το ΝΑΤΟ πέρα από τον ποταμό Έλβα στην Πολωνία».

Το Der Spiegel αναφέρεται μια πρωτοβουλία τον Ιανουάριο του 1990 από τον Γερμανό Υπουργό Εξωτερικών Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ, ο οποίος είπε σε μια ομιλία του στις 31 Ιανουαρίου 1990 ότι το ΝΑΤΟ θα πρέπει να εκδώσει μια δήλωση λέγοντας: «Ότι και να γίνει με το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, δεν θα υπάρξει επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά και πιο κοντά στα σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης».

Ο Αμερικανός ομόλογός του Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ, Τζέιμς Μπέικερ, είπε ότι «δεν ήταν ακριβώς ενθουσιασμένος» με την ιδέα, αλλά παραδέχτηκε ότι ήταν «ό,τι καλύτερο είχαμε αυτή τη στιγμή».

Στις αρχές Φεβρουαρίου 1990, ο Γκένσερ και ο Μπέικερ παρουσίασαν την ιδέα στην Ρωσία.
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών διαβεβαίωσε την Ρωσία ότι: “Για εμάς, είναι βέβαιο ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς τα ανατολικά. Και αυτό ισχύει γενικά” , εννοώντας ξεκάθαρα πέρα από την Ανατολική Γερμανία.
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, από την πλευρά του, πρόσφερε «ατσάλινες εγγυήσεις ότι η δικαιοδοσία ή οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ δεν θα κινηθούν προς τα ανατολικά».
Όταν ο Γκορμπατσόφ είπε ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ ήταν «απαράδεκτη», ο Μπέικερ απάντησε: «Συμφωνούμε με αυτό». –
Ο Μπέικερ και ο Γκένσερ έκτοτε υποβάθμισαν τα γεγονότα, με τον Μπέικερ να λέει ότι η αποκλειστική εστίασή του ήταν στη Γερμανία και ο Γκένσερ αργότερα επισήμανε ότι ήθελε απλώς να «μετρήσει» τη σοβιετική απάντηση.

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο.
Εάν ο Γκορμπατσόφ συναινούσε στην επανένωση της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, η Δύση θα στόχευε στην εγκαθίδρυση μιας δυτικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας που θα λάμβανε υπόψη τα συμφέροντα της Ρωσίας.

Το ΝΑΤΟ διαφωνεί

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ωστόσο, είπε ότι η συμμαχία «δεν υποσχέθηκε ποτέ να μην επεκταθεί» και είπε στο Spiegel ότι «δεν υπήρξε ποτέ τέτοια υπόσχεση, ποτέ δεν υπήρξε τέτοια παρασκηνιακή συμφωνία, όλα αυτά δεν είναι αλήθεια.
Η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Τσεχική Δημοκρατία έγιναν δεκτές στο ΝΑΤΟ το 1999, ακριβώς πριν από την έναρξη του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας που τοποθέτησε τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ κατά μήκος των ρωσικών συνόρων για πρώτη φορά.
Το 2004, οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Λετονίας, της Λιθουανίας και της Εσθονίας εντάχθηκαν στον Οργανισμό, φέρνοντας το ΝΑΤΟ ακόμη πιο κοντά στην Ρωσία.

Τώρα, η Ρωσία απαιτεί από το ΝΑΤΟ να αποκηρύξει δημόσια την επέκταση στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Γεωργίας και της Ουκρανίας και να ανακαλέσει τις αμερικανικές δυνάμεις στα όρια του μπλοκ του 1997.

Η Ουκρανία θέλει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, ενώ η απειλή που συνεπάγεται η συγκέντρωση ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρη.

Ρεκόρ στο εμπορικό πλεόνασμα της Ρωσίας

Εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας και Δύσης, οι εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ρωσίας ανέκαμψαν εντυπωσιακά το 2021.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ρωσίας, οι εξαγωγές αργού πετρελαίου αυξήθηκαν στα 32 δισεκατομμύρια δολάρια το τέταρτο τρίμηνο του 2021, το υψηλότερο επίπεδο από το 2014.

Οι συνολικές εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων προϊόντων πετρελαίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου, ξεπέρασαν τα 240 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021, αυξημένα κατά 60% από 150 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020, όταν οι τιμές της ενέργειας είχαν υποχωρήσει με την έναρξη της πανδημίας του Covid-19.
Σύμφωνα με στοιχεία του ρωσικού υπουργείου Οικονομικών, η μέση τιμή του πετρελαίου ήταν 69 δολάρια ανά βαρέλι το 2021, από περίπου 40 δολάρια το 2020.
Η μέση τιμή του φυσικού αερίου που εξήγαγε η Ρωσία έφτασε τα 277 δολάρια ανά 1.000 κυβικά μέτρα το τρίτο τρίμηνο του 2021, από λιγότερο από 100 δολάρια το δεύτερο τρίμηνο του 2020.

Το εμπορικό πλεόνασμα της Ρωσίας ανήλθε σε υψηλό ρεκόρ των 67,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων το τέταρτο τρίμηνο του 2021, παρά το γεγονός ότι οι εισαγωγές της χώρας έφθασαν επίσης στο υψηλότερο επίπεδο από το 2013.
Η Ρωσία είναι ένας σημαντικός προμηθευτής πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθιστώντας την τρέχουσα κατάσταση ακόμη πιο περίπλοκη.
Το εμπορικό πλεόνασμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέρρευσε ενόψει της αύξησης των τιμών της ενέργειας τους τελευταίους μήνες, καθώς οι εισαγωγές ενέργειας του μπλοκ αυξήθηκαν περισσότερο από 70% στα 381 δισεκατομμύρια ευρώ το 2021. Σύμφωνα με τη Eurostat , το εμπορικό έλλειμμα της ΕΕ με τη Ρωσία διευρύνθηκε από 15,7 δισ ευρώ σε 69,2 δισ. ευρώ καθώς οι εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσική Ομοσπονδία αυξήθηκαν από 60 δισ. ευρώ το 2020 σε 99 δισ. ευρώ το 2021.

Οι φίλοι και οι εχθροί της Ρωσίας

Με βάση έρευνες στην Ρωσία θεωρούν την Λευκορωσία ως την καλύτερη φίλη χώρα με ποσοστό 58% και τις ΗΠΑ ως την πιο εχθρική σε ποσοστό 66%.
Το 40% θεωρεί την Ουκρανία εχθρό της Ρωσίας και η Λετονία και η Πολωνία κατατάσσονται στην τέταρτη υψηλότερη θέση, παρά το γεγονός ότι μόνο το 21% δήλωσε ότι είναι εχθρικές χώρες.
Η Κίνα κατατάσσεται στη δεύτερη θέση ως φιλική χώρα με ποσοστό 38% ακολουθούμενη από το Καζακστάν με 34%. Η Αρμενία βρίσκεται στην τέταρτη θέση με μόλις 16%.

Διαβάστε ακόμα

Πρωταθλητές στο ακριβό ρεύμα παρά την πτώση!

Ο άνδρας, σύμφωνα με τις πληροφορίες, αρνήθηκε να βγει από το σπίτι και δεν άνοιγε στον δικαστικό επιμελητή. Στη συνέχεια ακολουθήθηκε η διαδικασία της αλλαγής της κλειδαριάς του σπιτιού, ως είθισται.

Τότε ο άνδρας, βγήκε στο μπαλκόνι του σπιτιού και πήδηξε.

Διαβάστε ακόμα

Αμετανόητος Ο Πλεύρης «Εισήγηση να τεθούν οριστικά εκτός ΕΣΥ και οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί»

Εχουν βγάλει υπερκέρδη οι φαρμακοβιομηχανίες από τα εμβόλια ή μήπως όχι;

Πώς γίνεται περισσότερες από 190 κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να καταλήγουν να αντιμετωπίζουν τη πανδημία covid σχεδόν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, με lockdowns, εντάλματα για μάσκα και δελτία εμβολιασμού που είναι πλέον συνηθισμένα παντού;
.
Ίσως η απάντηση βρίσκεται στο Young Global Leaders School, το οποίο δημιουργήθηκε και ηγήθηκε από τον Klaus Schwab του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (“WEF”), και το οποίο πολλοί από τους σημερινούς επιφανείς πολιτικούς και επιχειρηματικούς ηγέτες έχουν περάσει στον δρόμο τους για τη κορυφή.

Μια κρυφή συμμαχία πολιτικών και επιχειρηματικών ηγετών εκμεταλλεύεται τη σκανδημία (απάτη πανδημία) σε μια προσπάθεια να καταρρεύσει τις εθνικές οικονομίες και να εισαγάγει ένα παγκόσμιο ψηφιακό νόμισμα, και αυτοί οι ηγέτες περιλαμβάνουν τον πρόεδρο της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, τον πρωθυπουργό του Καναδά Τζάστιν Τριντό, την πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Άρντερν και τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον.
.
Δεν είναι μυθοπλασία, είναι γεγονός. Φτάνει να ακούστε τον πρόεδρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Klaus Schwab, ο ίδιος λέει τα εξής –
.
«Πρέπει να πω ότι όταν αναφέρω ονόματα όπως η κα Μέρκελ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κ.λπ., ήταν όλοι νέοι παγκόσμιοι ηγέτες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, αλλά αυτό για το οποίο είμαστε πραγματικά υπερήφανοι σήμερα είναι η νεότερη γενιά όπως ο πρωθυπουργός Trudeau, ο πρόεδρος της Αργεντινής και ούτω καθεξής. Οπότε διεισδύουμε στα ντουλάπια.
.
“Έτσι, χθες ήμουν σε μια δεξίωση για τον πρωθυπουργό Τρουντό, και γνωρίζω ότι το μισό υπουργικό του συμβούλιο αποτελείται από νέους παγκόσμιους ηγέτες από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ”.
.

.
Η ιστορία ξεκινά με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), το οποίο είναι μια ΜΚΟ που ιδρύθηκε από τον Klaus Schwab, Γερμανό οικονομολόγο και μηχανολόγο μηχανικό, στην Ελβετία το 1971, όταν ήταν μόλις 32 ετών. Το WEF είναι περισσότερο γνωστό στο κοινό για τα ετήσια συνέδρια που διοργανώνει στο Νταβός της Ελβετίας κάθε Ιανουάριο, τα οποία αποσκοπούν στη συγκέντρωση πολιτικών και επιχειρηματικών ηγετών από όλο τον κόσμο για να συζητήσουν τα προββλήματα της ημέρας.
.
Σήμερα, είναι ένα από τα σημαντικότερα δίκτυα στον κόσμο για την ελίτ της παγκόσμιας εξουσίας, που χρηματοδοτείται από περίπου χίλιες πολυεθνικές εταιρείες.
.
Το WEF, το οποίο αρχικά ονομαζόταν Ευρωπαϊκό Φόρουμ για την Διαχείριση μέχρι το 1987, κατάφερε να συγκεντρώσει 440 στελέχη από 31 έθνη στην πρώτη του συνάντηση τον Φεβρουάριο του 1971, η οποία ήταν ένα απροσδόκητο επίτευγμα για κάποιον όπως ο Schwab, ο οποίος είχε πολύ μικρή διεθνή ή επαγγελματική εμπειρία. εμπειρία πριν από αυτό το γεγονός.
.
Ο λόγος μπορεί να οφείλεται στις επαφές που έκανε ο Schwab κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών σπουδών του, μεταξύ των άλλων με τον πρώην σύμβουλο εθνικής ασφάλειας και υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ, Henry Kissinger.
.
Το Φόρουμ αρχικά συγκέντρωσε μόνο ανθρώπους από τον οικονομικό τομέα, αλλά σύντομα προσέλκυσε πολιτικούς, προσωπικότητες των ΜΜΕ ενημέρωσης (μεταξύ άλλων του BBC  και  του CNN), ακόμη και διασημότητες.
.
Το 1992, ο Schwab ίδρυσε έναν παράλληλο οργανισμό, το Σχολείο Global Leaders for Tomorrow (Παγκόσμιοι Ηγέτες του Αύριο), το οποίο μετονομάστηκε ως Young Global Leaders (Νέοι Παγκόσμιοι Ηγέτες) το 2004. Οι συμμετέχοντες στο σχολείο πρέπει να υποβάλουν αίτηση εισαγωγής και στη συνέχεια υποβάλλονται σε αυστηρή διαδικασία επιλογής.
.
Τα μέλη της πρώτης τάξης του σχολείου το 1992 περιελάμβαναν ήδη πολλές σημαντικές φιλελεύθερες πολιτικές προσωπικότητες, όπως η Άνγκελα Μέρκελ, ο Νικολά Σαρκοζί και ο Τόνι Μπλερ.Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 1.300 απόφοιτοι αυτού του σχολείου, και ο κατάλογος των αποφοίτων περιλαμβάνει αρκετά ονόματα εκείνων που έχουν γίνει επικεφαλής των εγκαταστάσεων υγείας στις αντίστοιχες χώρες τους. Ανάμεσα τους, τέσσερις είναι νυν και πρώην Γερμανοί υπουργοί Υγείας, συμπεριλαμβανομένου του Jens Spahn, ο οποίος είναι ομοσπονδιακός υπουργός Υγείας από το 2018, ο Philipp Rösler, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Υγείας από το 2009 έως το 2011, έπειτα διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος του WEF από τον Schwab το 2014.
.
Άλλα αξιοσημείωτα ονόματα στo kat;alogo του σχολείου είναι…

• Η Jacinda Ardern, πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας της οποίας τα αυστηρά μέτρα εγκλεισμού έχουν επαινεθεί από τις παγκόσμιες υγειονομικές αρχές Πηγή
• Ο Εμανουέλ Μακρόν, πρόεδρος της Γαλλίας Πηγή
• Ο Σεμπάστιαν Κουρτς, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν Καγκελάριος της Αυστρίας·
• Ο Viktor Orbán, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας·
• Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·
• H Annalena Baerbock, επικεφαλής των Γερμανών Πράσινων·
• O Vladimir Poutine, πρόεδρος της Ρωσίας·
• O Justin Trudeau, πρωθυπουργός του Καναδά.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, Gavin Newsom, ο οποίος επιλέχθηκε για την τάξη του 2005, καθώς και ο πρώην προεδρικός υποψήφιος και νυν υπουργός Μεταφορών των ΗΠΑ, Peter Buttigieg, ο οποίος είναι πολύ πρόσφατος απόφοιτος, είχαν επιλεγεί για την τάξη του 2019.
.
Όλοι αυτοί οι πολιτικοί που βρίσκονταν στην εξουσία τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ενθαρρύνει σκληρά μέτρα αντίδρασης κατά της πανδημίας της COVID-19 και έχουν επίσης αυξήσει σημαντικά τη δύναμη των αντίστοιχων κυβερνήσεών τους.
.
Αλλά ο κατάλογος των αποφοίτων του σχολείου δεν περιορίζεται στους πολιτικούς ηγέτες. Υπάρχουν επίσης πολλοί καπετάνιοι της ιδιωτικής βιομηχανίας, συμπεριλαμβανομένων του Μπιλ Γκέιτς της Microsoft, του Τζεφ Μπέζος της Amazon, του Ρίτσαρντ Μπράνσον της Virgin, του ιδρυτή της Wikipedia Τζίμι Γουέιλς,  και της Τσέλσι Κλίντον του Ιδρύματος Κλίντον.
.
Και πάλι, όλοι έχουν εκφράσει τη στήριξή τους για την παγκόσμια αντίδραση στην πανδημία και πολλοί έχουν αποκομίσει σημαντικά κέρδη από τα μέτρα που πάρθηκαν.
.
Και αν δεν πιστεύετε τον Μπόρις Τζόνσον, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου δεν είναι στο παιχνίδι με τα συνθήματα του «build back better», οπότε ρίξτε μια ματιά σε αυτή την εικόνα του που τραβήχτηκε σε μια εκδήλωση «Young Global Leaders event» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.Οι ηγέτες που προετοιμάστηκαν από το WEF διείσδυσαν στις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο και συνεργάστηκαν για να εφαρμόσουν γελοίους και δρακόντειους περιορισμούς με το πρόσχημα ενός υποτιθέμενου ιού που σκοτώνει λιγότερο από το 0,2% αυτών που μολύνει.
.
Το κείμενο που ακολουθεί πάρθηκε από ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε από το Ίδρυμα Rockefeller το 2010 με τίτλο «Σενάρια για το μέλλον της τεχνολογίας και της διεθνούς ανάπτυξης». Περιγράφει ένα μελλοντικό σενάριο που εκτυλίσσεται και το οποίο το έγγραφο ονοματίζει «σενάριο Lockstep».   Πηγή (σελίδα 18)Το 2020, η πανδημία που ο κόσμος ανέμενε για χρόνια τελικά χτύπησε. Σε αντίθεση με το Το ξέσπασμα του SARS του 2004, αυτό το νέο στέλεχος κορωνοϊού – άγνωστης προέλευσης – ήταν εξαιρετικά μολυσματικό και θανατηφόρο. Ακόμη και οι χώρες που ήταν καλύτερα προετοιμασμένες για την πανδημία πλημμυρίστηκαν γρήγορα όταν ο ιός εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, μολύνοντας σχεδόν το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού και σκοτώνοντας εκατομμύρια άτομα σε μόλις επτά μήνες.
.
Η πανδημία είχε επίσης θανατηφόρες επιπτώσεις στις οικονομίες: η διεθνής κινητικότητα ανθρώπων και αγαθών σταμάτησε απότομα, αποδυναμώνοντας βιομηχανίες όπως ο τουρισμός και σπάζοντας τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, τα κανονικά πολυσύχναστα καταστήματα και κτίρια γραφείων παρέμειναν άδεια για μήνες, χωρίς υπαλλήλους και πελάτες. Η πανδημία έχει καλύψει τον πλανήτη, παρόλο που ένας δυσανάλογος αριθμός θανάτων στα Γηροκομεία, όπου ο ιός έχει εξαπλωθεί σαν μπαρούτι ελλείψει επίσημων πρωτοκόλλων περιορισμού.
.
Η αρχική πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου να «αποθαρρύνει έντονα» τους πολίτες από το να πάρουν αεροπλάνο αποδεδείχθηκε θανατηφόρα στην επιείκειά της, επιταχύνοντας την εξάπλωση του ιού όχι μόνο εντός του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και πέρα από τα σύνορα του. Ωστόσο, ορισμένες χώρες τα πήγαν καλύτερα, ιδίως η Κίνα. Η ταχεία επιβολή και εφαρμογή από την κινεζική κυβέρνηση υποχρεωτικής καραντίνας σε όλους τους πολίτες, καθώς και το στιγμιαίο και σχεδόν ερμητικό κλείσιμο όλων των συνόρων, έσωσε εκατομμύρια ζωές, σταματώντας την εξάπλωση του ιού πολύ νωρίτερα από ό, τι σε άλλες χώρες και επιτρέποντας μια μετα-πανδημική ανάκαμψη.
.
Η κινεζική κυβέρνηση δεν ήταν η μόνη που έλαβε ακραία μέτρα για την προστασία των πολιτών της από κινδύνους και την έκθεση. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι εθνικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο επέδειξαν ηγετική ικανότητα. και επέβαλαν ερμητικούς κανόνες και περιορισμούς, από υποχρεωτικές μάσκες προσώπου έως ελέγχους θερμοκρασίας σώματος στις εισόδους στους κοινόχρηστους χώρους, όπως σιδηροδρομικούς σταθμούς και σούπερ μάρκετ.
.
Θα έχετε παρατηρήσει μερικές λέξεις στο άρθρο που έχουμε βάλει με έντονους χαρακτήρες.  Είναι λέξεις που τροποποιήσαμε για να ευθυγραμμίσουμε το έγγραφο με το τρέχον σενάριο που εκτυλίσσεται σε όλο τον κόσμο – τη λεγόμενη πανδημία Covid-19.
.
Ένα συνολικό σύνολο μόνο 9 λέξεων είναι το μόνο που χρειαζόμασταν να αλλάξουμε για να εγγυηθούμε το πλήρες κείμενο· γραμμένο το 2010 από το Ίδρυμα Rockefeller, αντιπροσώπευε πλήρως την υποτιθέμενη πανδημία Covid-19. Μόνο εννέα λέξεις.
.
Είτε ζούμε στην εποχή των συμπτώσεων, είτε βλέπουμε ένα πολύ προσεκτικά μελετημένο σχέδιο να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας.