Φόβους ότι η πολιτική κρίση στην Ιταλία μπορεί να οδηγήσει σε ενδυνάμωση του λαϊκιστικού στρατοπέδου εκφράζουν έξι οικονομικοί αναλυτές στο Reuters, στον απόηχο της απόφασης του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα να μη δεχθεί την τοποθέτηση έναν ευρωσκεπτικιστή στο Υπουργείο Οικονομικών, και να αναθέσει τελικά την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον τεχνοκράτη Κάρλο Κοταρέλι.
Στην πλειονότητά τους οι αναλυτές εκτιμούν επίσης ότι η μη ανάληψη του ιταλικού ΥΠΟΙΚ από ένα στέλεχος που -όπως λέει ένας εξ αυτών- θα μπορούσε να αποτελέσει μία γηραιότερη εκδοχή του Γιάνη Βαρουφάκη προκάλεσε ανακούφιση στις αγορές, η οποία όμως μπορεί να αποδειχθεί προσωρινή.
Χόλγκερ Σμίτινγκ, Επικεφαλής Οικονομλόγος στην ιδιωτική τράπεζα Berenberg
Εκ πρώτης όψεως η τοποθέτηση του Κοταρέλι προσφέρει μία ανακούφιση σε σύγκριση με την εναλλακτική του Σαβόνα για το υπουργείο Οικονομικών που πιθανόν θα αποτελούσε μια (γηραιότερη) εκδοχή του Έλληνα Γιάνη Βαρουφάκη.
Δείχνει ότι το σύστημα ισορροπεί και διασφαλίζει ότι η Ιταλία δουλεύει. Ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Σύνταγμα προσφέρουν εγγυήσεις έναντι πιθανώς καταστροφικών πολιτικών επιλογών. Η προειδοποίηση της Moody’s την τελευταία εβδομάδα για πιθανή υποβάθμιση της Ιταλίας δείχνει την κατεύθυνση που θα μπορούσε να πάρει η Ιταλία υπό μία ριζοσπαστική κυβέρνηση.
Ωστόσο η απόφαση του Ματαρέλα να μην αποδεχθεί τον Σαβόνα αλλά και των δύο ηγετών Σαλβίνι και Ντι Μάιο (...) να μην προσφέρουν ένα υποψήφιο που θα μπορούσε να «ταιριάξει στον Πρόεδρο», εμπεριέχει σημαντικούς κινδύνους (.,..) και οδηγεί την Ιταλία σε μία συνταγματική κρίση με άγνωστο αποτέλεσμα.
Η έκκληση του Ντι Μάιο να κατηγορηθεί ο πρόεδρος για εσχάτη προδοσία δεν έχει ουσία, είναι όμως ενδεικτική της έντασης που έχει προκληθεί.
Στις νέες εκλογές, οι ριζοσπάστες προφανώς θα φωνάζουν ακόμη περισσότερο εναντίον του -φιλικού προς το ευρώ- ιταλικού κατεστημένου και εναντίον της «γερμανικής ηγεμονίας».
Στις νέες εκλογές, οι ριζοσπάστες προφανώς θα φωνάζουν ακόμη περισσότερο εναντίον του -φιλικού προς το ευρώ- ιταλικού κατεστημένου και εναντίον της «γερμανικής ηγεμονίας».
Από μόνο του ένα τέτοιο αδιέξοδο δεν είναι αναγκαστικά αρνητικό για τις προοπτικές της οικονομίας. Καλύτερα μία κυβέρνηση που θα πράττει λίγα, παρά μία που θα κάνει ανόητα πράγματα. Αλλά η πολιτική αβεβαιότητα θα παραμείνει μία μεγάλη ανησυχία για τους επενδυτές στους επιχειρηματίες και τις οικογένειες.
Η Ιταλική πολιτική ποτέ δεν κινείται σε μία ευθεία γραμμή. Αλλά ακόμη και αν ο άμεσος κίνδυνος ενός ευρωσκεπτικιστή υπουργού Οικονομικών αναβλήθηκε, η αβεβαιότητα θα συνεχίσει να βαραίνει την χώρα στους επόμενους μήνες αλλά και, έστω και με λιγότερη ένταση, τις γειτονικές χώρες της ευρωζώνης.
Μίκαελ Λάιστερ, Commerzbank
«Βλέπουμε μια αρκετά καλή ανάκαμψη στις ευρωπαϊκές αγορές, αρχής γενομένης από το ευρώ, καθώς μειώθηκε ο κίνδυνος να υπάρξει στην Ιταλία ένας υπουργ΄ςο Οικονομικών που θα είναι πολέμιος του κοινού νομίσματος. Δεν νομίζουμε όμως ότι η πορεία αυτή θα είναι διατηρήσιμη. Η Ιταλία κέρδισε απλά λίγο χρόνο.
Νίκολα Νόμπιλε, Oxford Economics
Το πρόβλημα είναι ότι οι θέσεις μεταξύ αυτών που είναι υπέρ και κατά του ευρώ θα πολωθούν , το οποίο θα είναι και το θέμα που θα οι πολιτικές δυνάμεις θα αντιμετωπίσουν στις εκλογές. Αυτό εμπεριέχει το ρίσκο νίκης από το αντιευρωπαϊκό μέτωπο.
Η διαμάχη για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, την οποία έχει αναλάβει πάνω από όλους ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, είναι καταδικασμένη να αργοπορήσει ακόμη περισσότερο, εν αναμονή του σχηματισμού κυβέρνησης με την εντολή να αποφασίσει τι θα γίνει στην Ιταλία».
Η διαμάχη για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, την οποία έχει αναλάβει πάνω από όλους ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, είναι καταδικασμένη να αργοπορήσει ακόμη περισσότερο, εν αναμονή του σχηματισμού κυβέρνησης με την εντολή να αποφασίσει τι θα γίνει στην Ιταλία».
Σίλβια Αρντάνια, Goldman Sachs
«Πιστεύουμε ότι η πολιτική αβεβαιότητα θα παραμείνει υψηλή. Από τη μία πλευρά δεν έχουμε τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό την πιθανή προοπτική ότι οι αγορές θα αμφισβητούσαν τη συμμετοχή της Ιταλίας στην Ε.Ε και την περιοχή του ευρώ. Από την άλλη πλευρά, τουλάχιστον κατά την άποψή μας, νέες εκλογές, πιθανότατα τον Οκτώβριο, δύσκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν ως μία θετική εξέλιξη για την ιταλική οικονομία».
Βολφάνγκο Πίκολι: Teneo Intelligence
Κοιτάζοντας μπροστά, είναι δύσκολο να διακρίνουμε πως η Ιταλία μπορεί να βγει από αυτή την πολιτική και οικονομική κρίση σε καλύτερη κατάσταση. Ο χειρότερος κίνδυνος είναι ότι το αδιέξοδο δυναμώνει περισσότερο το Κίνημα των Πέντε Αστέρων και πάνω από όλα τη Λέγκα, δηλαδή τα δύο λαϊκιστικά κόμματα που κατηγορούν το «κατεστημένο» ότι τους αρνείται το δικαίωμα να κυβερνήσουν. Ένα αφήγημα που θα πολώνει ακόμη περισσότερο την κοινωνία σε μια προεκλογική καμπάνια που οι αντι-ευρώ και ευρωσκεπτικιστικοί τόνοι θα ενισχυθούν.
Aλεσάντρο Τεντόρι, Axa Investment Managers:
«Αυτό που κυριαρχεί σήμερα το πρωί είναι η ανακούφιση, επειδή έστω και την τελευταία στιγμή αποφεύχθηκε μία κυβέρνηση εχθρική προς τις Βρυξέλλες. Έγινε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν κάποιες γωνίες, ακόμη και από τον Σαβόνα, αλλά η αγορά είχε δώσει ξεκάθαρα μηνύματα μεγάλης ανησυχίας. Από την άλλη πιστεύω ότι οι ασυμβατότητες μεταξύ Λέγκας και Πέντε Αστέρων μαζί με αυτή του Σαβόνα, έδωσαν τελικά την πρόφαση για να τιναχτεί στον αέρα η κυβέρνηση (…) Ο Κοταρέλι είναι ένας αξιοσέβαστο πρόσωπο , η επιλογή του είναι ξεκάθαρα θετική (….) αλλά είναι σαφές ότι από δω και στο εξής η αγορά θα προσπαθήσει να αποτιμήσει πόσο υψηλό είναι το ρίσκο.
