ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Με αφορμή την γυναικοκτονία της Δώρας η οποία δολοφονήθηκε από τον πρώην σύντροφό της, πριν από μερικές ημέρες στη Ρόδο, η 38χρονη περιγράφει, μιλώντας στη “Δημοκρατική” πώς πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει τον σύντροφό της και το νησί, όταν φοβήθηκε για τη ζωή της, έπειτα από έναν άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη. «Είπα ή τώρα θα φύγω όρθια ή την επόμενη φορά θα βγω από το σπίτι μέσα στο φέρετρο…», εξομολογείται.

Η 38χρονη αναφέρει ότι αποφάσισε να μιλήσει για να προτρέψει γυναίκες που υφίστανται οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση, να μην ντρέπονται και να μην φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια. «Ίσως αν δεν φοβόμουν να τον καταγγείλω στις αρχές, να είχε γλιτώσει η επόμενη…», αναφέρει, ενώ χαρακτηρίζει ως «συνενόχους» όσους γνωρίζουν αλλά αδιαφορούν.

Ολόκληρη η συγκλονιστική συνέντευξη της 38χρονης από τη Ρόδο για την κακοποίηση που υπέστη

• Να ξεκινήσουμε την συνέντευξη καταρχάς από το λόγο που αποφάσισες να μας μιλήσεις.
Είδα στην τηλεόραση τη δολοφονία της άτυχης Ντόρας και σοκαρίστηκα. Τις επόμενες ημέρες που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας όσα προηγήθηκαν και οδήγησαν την κοπέλα στην απόφαση να χωρίσει, ήρθαν στο μυαλό μου όλα όσα είχα ζήσει κι εγώ στο νησί με έναν κακοποιητικό σύντροφο εξαιτίας του οποίου αναγκάστηκα να φύγω από τη Ρόδο. Αν δεν έφευγα, μπορεί να είχα την ίδια τύχη.

Ο λόγος που σας μιλάω σήμερα είναι γιατί ακούω πολλές φορές να επιρρίπτονται ευθύνες στις γυναίκες που δεν φεύγουν από κακοποιητικές σχέσεις. Να φύγουν πώς; Και να πάνε πού; Η κριτική είναι εύκολη, αλλά μόνο όποιος έχει ζήσει αυτόν τον εφιάλτη μπορεί να ξέρει για τι πραγματικά μιλάμε.

Ειδικά στις μικρές κοινωνίες που τα στόματα είναι κλειστά γιατί υπάρχει ο φόβος του «στίγματος» που αντί να τον έχει ο θύτης, τον έχει το θύμα. Μήπως εγώ και άλλες τόσες ακόμα κοπέλες δεν θέλαμε να φύγουμε από την πρώτη στιγμή;

• Εσύ πώς πήρες την απόφαση τελικά να φύγεις από τη σχέση;
Εγώ δεν έφυγα μόνο από τη σχέση, αναγκάστηκα να φύγω από το νησί γιατί φοβήθηκα για τη σωματική μου ακεραιότητα, ακόμα και για τη ζωή μου. Όταν έρχομαι στη Ρόδο για να επισκεφθώ τους συγγενείς μου, τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να τον δω μπροστά μου κι ας έχουν περάσει κάποια χρόνια.

• Τι συνέβη στη δική σου περίπτωση;
Στη δική μου περίπτωση τα πρώτα σημάδια ελέγχου και ζήλιας εμφανίστηκαν στους πρώτους μήνες που ήμασταν μαζί αλλά δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Στην αρχή η κακοποίηση ήταν λεκτική και μετά από κάθε επεισόδιο μού ζητούσε συγγνώμη. Κάθε φορά μου υποσχόταν ότι δεν θα το ξανακάνει και κάθε επόμενη φορά το ξέσπασμα ήταν χειρότερο. Βρισιές, χυδαιολογίες και μετά συγγνώμες, κλάματα.

Ο έλεγχος ήταν ασφυκτικός, πού πάω, με ποιους είμαι, γιατί άργησα να σχολάσω, πότε έφυγα από τη δουλειά, γιατί μιλάω στο τηλέφωνο, έλεγχε τα μηνύματά μου, το facebook… Έπρεπε να απολογούμαι για τα πάντα, ακόμα και για να πάω να δω τη μητέρα μου που ήταν μόνη της, καθώς ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν ακόμα στο σχολείο. Αδέλφια δεν έχω. Ήταν σαν να είχε δύο πρόσωπα αυτός ο άνθρωπος. Το ένα το έκρυβε καλά, τουλάχιστον στην αρχή. Μετά δεν τον ενδιέφερε να το κρύψει.

• Εκτός από τη λεκτική σού ασκούσε και σωματική βία;
Μετά την λεκτική κακοποίηση ήρθε και η σωματική βία, ναι. Στην αρχή ήταν μια σπρωξιά, μετά ένα χαστούκι και μετά τα πράγματα χειροτέρεψαν. Ηταν ένας άνθρωπος χειριστικός. Κάθε φορά μου ζητούσε συγγνώμη με κλάματα και παρακαλετά και κάθε φορά με έπειθε. Μέχρι που δεν μπορούσε να με πείσει άλλο.

• Πότε πήρες την απόφαση να φύγεις;
Ένα απόγευμα που άργησα να επιστρέψω από τη δουλειά, θεώρησε ότι του είπα ψέματα και ότι δεν έκανα υπερωρία αλλά ήμουν κάπου αλλού. Ότι δήθεν κάποιος του έστειλε μήνυμα και του είπε ότι ήμουν με κάποιον άλλον. Του ζήτησα να δω το μήνυμα, να μάθω τον αποστολέα αλλά δεν μου το έδειξε ποτέ. Πιθανότατα δεν υπήρξε ποτέ μήνυμα αλλά ήθελε με κάποιον τρόπο να υποστηρίξει όλα όσα κατέβασε το κεφάλι του.

Θυμάμαι, ότι επέμενα να μου πει ποιός του έστειλε το μήνυμα, αντέδρασα, φώναξα και τότε με έπιασε από το λαιμό, με έριξε στο πάτωμα και άρχισε να με κλωτσάει και να με βρίζει…

Εκλαιγα και τον παρακαλούσα να σταματήσει αλλά δεν έπαιρνε από λόγια, δεν άκουγε τίποτα. Δεν έχω ξεχάσει μέχρι σήμερα ούτε τη μανία του, ούτε το ύφος του ούτε το βλέμμα του. Γυάλιζε στην κυριολεξία το μάτι του. Πραγματικά εκείνο το βράδυ, κατάλαβα τι σημαίνει η φράση «γυάλισε το μάτι του». Το είδα μπροστά μου. Εκείνο το βράδυ πίστεψα ότι θα με σκοτώσει. Δεν σταματούσε μέχρι που σταμάτησα να αντιδρώ διότι μυϊκά ήταν πιο δυνατός από εμένα και ήταν ανώφελο να προσπαθώ να αμυνθώ.

Κάποια στιγμή σταμάτησα να αντιδρώ. Με έσυρε μέχρι την κρεβατοκάμαρα και με κλείδωσε μέχρι το πρωί. Ξήλωσε το καλώδιο του σταθερού τηλεφώνου και μου πήρε το κινητό για να μην μπορώ να ειδοποιήσω κανέναν. Περίμενα να ξημερώσει μέχρι να φύγει για να πάει στη δουλειά. Τον άκουγα να πηγαινοέρχεται όλο το βράδυ μέσα στο σπίτι και έτρεμα μήπως ξεκλειδώσει την πόρτα.

• Και τελικά;
Τελικά, όταν ξημέρωσε άκουσα να γυρνάει το κλειδί στην κλειδαριά. Δεν ήξερα τι με περίμενε. Όταν τον είδα μπροστά μου πάγωσα. Ηρθε αμέσως με αγκάλιασε με κλάματα, έπεσε στα πόδια μου και μου ζητούσε συγγνώμη. Εγώ είχα παραλύσει από το φόβο μου γιατί νόμιζα ότι θα με αποτελειώσει όταν άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα . Με ρωτούσε επίμονα αν τον συγχώρησα για ό,τι έγινε το προηγούμενο βράδυ και μόνο όταν του είπα «ναι» -το οποίο προφανώς και δεν εννοούσα- σηκώθηκε όρθιος.

Με πήγε στο μπάνιο, μου έριξε νερό στο πρόσωπο γιατί είχε ματώσει η μύτη μου το βράδυ και έβαλε παγάκια στις μελανιές που είχα στο λαιμό και στο σώμα και συνέχιζε να μου ζητάει συγγνώμη. Δεν είχα δει πώς ήμουν, μέχρι που με πήγε στο μπάνιο. Στο λαιμό μου είχαν μείνει σημάδια από τα χέρια του και στο σώμα μου είχα μελανιές από τις κλωτσιές. Όταν με είδα στον καθρέφτη είπα στον εαυτό μου ότι πρέπει να φύγω πάση θυσία από εκεί μέσα.

• Εκείνη την ημέρα έφυγες;
Όχι. Ξέρω ότι μάλλον δεν είναι αυτή η απάντηση που περίμενες να ακούσεις και σήμερα που το σκέφτομαι, θυμώνω με τον εαυτό μου γιατί έπρεπε να είχα φύγει εκείνη την ημέρα. Αλλά φοβόμουν. Με απειλούσε ότι αν τον εγκαταλείψω θα μου κάνει κακό, θα κάνει κακό στη μητέρα μου. Δεν ήξερα σε ποιον να απευθυνθώ για να με βοηθήσει.

Η μητέρα μου δεν είχε ιδέα, είναι και σε μεγάλη ηλικία, δεν ήθελα να την ανησυχήσω. Εκείνη την ημέρα όμως πήρα την απόφαση ότι έπρεπε να βρω τρόπο να φύγω από εκεί.

• Οι γείτονες δεν αντιλήφθηκαν τίποτα εκείνο το βράδυ;
Δεν ξέρω. Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Αλλά ούτε πόρτα χτύπησε ούτε αστυνομία ήρθε. Τότε αυτό για μένα ήταν ανακουφιστικό. Μπορεί να ακούγεται παράλογο, αλλά δεν ήθελα να μας ακούσουν οι γείτονες, ντρεπόμουν. Ντρεπόμουν για εμένα, για την αδυναμία μου να αντιδράσω και για την αναποφασιστικότητά μου να φύγω από αυτή τη σχέση.

Εκείνη την ημέρα, πήρα τηλέφωνο στο γραφείο και είπα ότι ήμουν άρρωστη. Δεν πήγα στη δουλειά, ούτε τις επόμενες ημέρες. Εμεινα στο σπίτι, δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω έξω με τις μελανιές στο σώμα μου.

Εννοείται ότι δεν πήγα σε γιατρό για να μην αρχίσει να ρωτάει τι έπαθα, πώς το έπαθα… Τι να του έλεγα; Δεν ήθελα να το πω. Εκείνη την ημέρα με καλούσε στο τηλέφωνο κάθε 10 λεπτά για να δει αν χρειάζομαι κάτι, όπως έλεγε. Πιστεύω όμως ότι με καλούσε για να δει αν είμαι ακόμα στο σπίτι, αν είχα ειδοποιήσει τη μητέρα μου, κάποιον φίλο ίσως, αν είχα απευθυνθεί στην αστυνομία…

Όταν βεβαιώθηκε ότι τίποτα από όλα αυτά δεν είχε συμβεί, ηρέμησε και με άφησε κι εμένα στην ησυχία μου. Ηρθε το απόγευμα στο σπίτι και θυμάμαι μου έφερε λουλούδια και μαγείρεψε για να φάμε, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Και προσποιήθηκα κι εγώ ότι το είχα αφήσει πίσω.

• Δεν είχες μιλήσει σε κανέναν για αυτό που πέρασες, για όσα βίωνες;
Όχι. Σκεφτόμουν ότι αν μιλούσα σε κάποιον θα μου έλεγε ότι πρέπει να φύγω. Και θα έπρεπε να απολογηθώ που δεν μπορούσα να φύγω. Ντρεπόμουν που ενώ ήξερα τι έπρεπε να κάνω δεν είχα τη δύναμη να το κάνω.

Ο φόβος που μου δημιούργησε ήταν πιο μεγάλος, με ξεπερνούσε. Φοβόμουν ότι όπου και να πάω θα με βρει και θα με σακατέψει, θα με σκοτώσει. Αλλά εκείνο το βράδυ κατάλαβα ότι είτε έτσι είτε αλλιώς είμαι χαμένη. Ισως αν έφευγα να είχα μια ελπίδα να γλιτώσω.

• Πότε έφυγες τελικά;
Μερικές εβδομάδες αργότερα. Όταν είχαν καταλαγιάσει τα πράγματα στο σπίτι, κι εκείνος πίστεψε ότι το είχα ξεχάσει και είχα ηρεμήσει. Επέστρεψα στο γραφείο, και έκανα ό,τι έκανα και πριν. Αλλά έφτιαχνα το πλάνο μου για να φύγω. Είχα μια θεία που έμενε εκτός Ρόδου, αδελφή της μητέρας μου. Επικοινώνησα μαζί της, της εξήγησα την κατάσταση και με βοήθησε πάρα πολύ.

Εκείνη έβγαλε τα εισιτήρια, τα δικά μου και της μητέρας μου, τάχα ότι ήθελε να δει την αδελφή της και έπρεπε να την συνοδεύσω εγώ μέχρι εκεί. Δεν είπαμε τίποτα στη μητέρα μου, μέχρι που φτάσαμε στο σπίτι της θείας μου. Δήλωσα παραίτηση, ευτυχώς ο εργοδότης μου έδειξε κατανόηση χωρίς να χρειαστεί να του εξηγήσω πολλά πράγματα.

Πιστεύω ότι είχε καταλάβει δηλαδή, δεν ήταν λίγες οι φορές που πήγαινα στο γραφείο με σημάδια. Εφτασα να χρησιμοποιώ αυτές τις αστείες δικαιολογίες που άκουγα από άλλες γυναίκες και σκεφτόμουν «μα καλά, γιατί δεν φεύγει;», μέχρι που έγινα μια από αυτές τις γυναίκες. Ελεγα πότε ότι έπεσα στη σκάλα, πότε ότι χτύπησα στο ντουλάπι, πότε ότι σκόνταψα στο δρόμο. Δεν ξέρω αν με πίστευε και κανείς βέβαια.

• Πώς ξέφυγες από αυτό τον εφιάλτη;
Μόλις μας έκλεισε η θεία μου τα εισιτήρια, είπα ή τώρα θα φύγω όρθια ή την επόμενη φορά θα βγω από το σπίτι μέσα στο φέρετρο. Φοβόμουν να μείνω κι έτρεμα να φύγω. Μέχρι που σκέφτηκα να τα ακυρώσω όλα, να μην κάνω τίποτα. Αλλά είχα στο μυαλό μου εκείνο το βράδυ, που πίστεψα ότι θα πεθάνω. Δεν πήρα τίποτα μαζί μου, λίγα ρούχα, τίποτα άλλο. Δεν είχα το χρόνο αλλά ήταν και το τελευταίο που με απασχολούσε.

Το άγχος μου ήταν να προλάβουμε να μπούμε με τη μητέρα μου στο αεροπλάνο, πριν γυρίσει εκείνος από τη δουλειά. Μου φάνηκε αιώνας μέχρι να φύγω από το σπίτι, να πάρω ταξί, να περάσω να πάρω τη μητέρα μου και να φύγουμε για το αεροδρόμιο για να ταξιδέψουμε με την μεσημεριανή πτήση. Πριν σχολάσει και επιστρέψει στο σπίτι, μόνο αυτό με ένοιαζε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μα ποτέ τη στιγμή που μπήκαμε μέσα στο αεροπλάνο.

Δεν μπορείς να φανταστείς τι ανακούφιση ένιωσα, νόμιζα ότι εκείνη την ώρα ξαναγεννιόμουν. Η μητέρα μου νόμιζε ότι πήρα λίγα ρούχα μαζί γιατί απλώς την συνόδευα και θα ξαναγυρνούσα, εγώ όμως ήξερα ότι εκείνη την ώρα που μπήκα στο αεροπλάνο η ζωή μού έδινε μια δεύτερη ευκαιρία.

• Μάλλον εσύ η ίδια έδωσες μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό σου που βρήκες τη δύναμη για να φύγεις.
Σήμερα που σας μιλάω, μετανιώνω που δεν έφυγα νωρίτερα. Ισως αν είχα μιλήσει σε κάποιον να με είχε βοηθήσει, να είχα ένα στήριγμα να μην χρειαζόταν να το περάσω μόνη μου. Αλλά να ξέρετε ότι είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς ειδικά σε μικρές κοινωνίες.

Πολλές φορές επιρρίπτουν ευθύνες στη γυναίκα γιατί δεν έφευγε, τι έκανε, τι δεν έκανε… Ανθρωποι που δεν έχουν ιδέα πώς είναι να ζεις με έναν τύραννο και πόσο αυτό διαβρώνει την ψυχή σου και σε αποδυναμώνει μέρα με την ημέρα.

Σίγουρα είχα ανθρώπους που θα μπορούσα να εμπιστευτώ και θα ήταν δίπλα μου, αλλά τότε δεν μπορούσα να το δω αυτό. Γι΄αυτό θέλω να πω στις κοπέλες που ίσως βρίσκονται στη θέση που ήμουν εγώ πριν από μερικά χρόνια, να μιλήσουν γι αυτό που αντιμετωπίζουν.

Να ζητήσουν βοήθεια, δεν είναι ντροπή, ούτε ευθύνονται γι’ αυτό ούτε το προκάλεσαν οι ίδιες. Καμία γυναίκα δεν αξίζει τέτοια αντιμετώπιση και καμία γυναίκα δεν πρέπει να υπομένει την κακοποίηση είτε λεκτική είτε σωματική. Πρέπει να μιλήσουν, ίσως αυτό να τους σώσει τη ζωή.

Αλλά θέλω να πω και σε όσους γνωρίζουν, ακούνε ή υποψιάζονται ότι μια γυναίκα δίπλα τους, αντιμετωπίζει τέτοιου είδους προβλήματα να της απλώσουν το χέρι. Ισως αυτό το χέρι να είναι που χρειάζεται για να σταθεί στα πόδια της.

Οσοι ξέρουν και δεν μιλάνε, κουκουλώνουν το πρόβλημα, αδιαφορούν, κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους, είναι σαν να συναινούν στην κακοποίηση, να επιδοκιμάζουν την συμπεριφορά του κακοποιητή, είναι συνένοχοι. Ισως αν κάποιος που με είχε ακούσει, είχε ενδιαφερθεί, μου έδειχνε λίγο φως, να μην χρειαζόταν να εγκαταλείψω το νησί μου. Ισως…

• Η ζωή σου πώς είναι σήμερα;
Είμαι καλά, πολύ καλά. Δεν επέστρεψα στη Ρόδο τελικά, βρήκα δουλειά εδώ κοντά στη θεία μου και ζω μια φυσιολογική ζωή. Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού μου και δεν φοβάμαι, κοιμάμαι ήρεμη, ξυπνάω ευδιάθετη… Ξαναγεννήθηκα. Είναι λυτρωτικό να μπορείς να αφήνεις πίσω σου το παρελθόν σου.

• Ο σύντροφός σου σε έψαξε;
Ναι, πολλές φορές. Με καλούσε επίμονα στο τηλέφωνο για μέρες μέχρι που άλλαξα αριθμό, πήγε στο σπίτι της μητέρας μου, πέρασε από το γραφείο όπου εργαζόμουν. Εγώ όμως ήμουν ήδη μακριά και το σπουδαιότερο δεν ήμουν μόνη. Είχα ανθρώπους δίπλα μου που με στήριξαν, ένιωθα ασφάλεια, ήξερα ότι δεν μπορεί να σηκώσει πια το χέρι του πάνω μου, ούτε να με τρομοκρατήσει. Δεν φοβόμουν. Μου πήρε λίγο χρόνο για να ξαναβρώ τα πατήματά μου, αλλά τα βρήκα. Στάθηκα στα πόδια μου, βρήκα δουλειά και τελικά επέλεξα να μείνω εδώ που είμαι σήμερα.

Η μητέρα μου γύρισε στο σπίτι της, την επισκέπτομαι όποτε μπορώ. Αλλά κάθε φορά που γυρνάω, με πιάνει ένα σφίξιμο στην καρδιά. Από τότε, τον είδα μια φορά μόνο. Σε μια επίσκεψή μου στη Ρόδο, μπήκα σε ένα μαγαζί για να ψωνίσω και ήταν ήδη εκεί, περίμενε στην ουρά στο ταμείο. Δεν με είδε αλλά εγώ τον αναγνώρισα και σου μιλώ ειλικρινά, άρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου, έφυγα αμέσως. Δεν ήθελα να με δει ούτε να τον δω κατάματα.

Κρατούσε ένα μικρό αγοράκι από το χέρι. Έμαθα ότι παντρεύτηκε και χώρισε πολύ γρήγορα, το αγοράκι ήταν παιδί του. Η γυναίκα του τον χώρισε γιατί κι εκείνη έτρωγε ξύλο, αυτή η κακοποιητική συμπεριφορά είναι επαναλαμβανόμενη. Ισως αν δεν φοβόμουν να τον καταγγείλω στις αρχές, να είχε γλιτώσει η επόμενη…

Πηγή: dimokratiki.gr

Οι αιτήσεις γίνονταν μέχρι και χθες στα γραφεία της Αναπτυξιακής Ηρακλείου (που είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα) αλλά και στους σεισμόπληκτους δήμους.

Αύριο αναμένεται να υπάρξει η διαλογή ώστε να αποφασιστεί ποιες οικογένειες θα μεταφερθούν στα συγκεκριμένα σπίτια σύμφωνα με το cretapost.gr.

«Όπως έχουμε πει στα σπίτια αυτά θα μπουν οικογένειες πολυμελείς, οικογένειες που έχουν μικρά παιδιά και οικογένειες που έχουν προβλήματα υγείας. Σήμερα σε μία κοινή συνάντηση που θα έχουμε με το δήμο θα δούμε πόσα άτομα πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία προκειμένου να εγκατασταθούν οι άνθρωποι στα σπίτια στο Ηράκλειο», επεσήμανε μιλώντας στο cretapost, ο διευθυντής της Αναπτυξιακής Ηρακλείου, Γιώργος Μαυρογιάννης ο οποίος παράλληλα τόνισε ότι «δυστυχώς δεν θα μπορούμε να τους εξυπηρετήσουμε όλους καθώς οι αιτήσεις είναι περισσότερες από τα διαθέσιμα σπίτια. Αυτή τη στιγμή έχουμε διαθέσιμες 40 κατοικίες που τις επόμενες ημέρες θα αυξηθούν σταδιακά και θα γίνουν 65».

Νέα διαμόρφωση στο κλειστό του μπάσκετ που είναι μόνο για… εμβολιασμένους

Σε νέα διαμόρφωση στο κλειστό του  μπάσκετ προχωρά η Αναπτυξιακή Ηρακλείου.

Ο χώρος θα φτιαχτεί με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να διατηρήσουν την ιδιωτικότητά τους.

«Θα προχωρήσουμε να φτιάξουμε το κλειστό ώστε να αποκτήσουν οι άνθρωποι μία ιδιωτικότητα. Μέχρι τη Δευτέρα το μεσημέρι θα βάλουμε πάνελ και κουρτίνες προκειμένου να έχει ο κάθε άνθρωπος τον χώρο του», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Μαυρογιάννης.

Όπως ήδη έχει αναφέρει το cretapost, στο κλειστό του μπάσκετ μπορούν να φιλοξενηθούν μόνο εμβολιασμένοι πολίτες ή άτομα που άμεσα θα προχωρήσουν στον εμβολιασμό τους, γεγονός που έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων.

Προετοιμάζονται νέοι κλειστοί χώροι

Νέοι κλειστοί χώροι αναμένεται να δημιουργηθούν για τους σεισμόπληκτους σε διάφορα σημεία των δήμων.

«Σχεδιάζουμε να φτιάξουμε έναν κλειστό χώρο στο Ίνι με 15 κρεβάτια που γίνεται σε συνεργασία με το δήμο και τον Πολιτιστικό Σύλλογο. Παράλληλα όμως, από Δευτέρα θα προχωρήσουμε και σε σχεδιασμό άλλων κλειστών χώρων σε άλλες περιοχές», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Μαυρογιάννης.

Έρχεται επιπλέον εξοπλισμός από την Ύπατη Αρμοστεία

Επιπλέον εξοπλισμός, αποκλειστικά, για τους σεισμόπληκτους στέλνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Μάλιστα, ο εξοπλισμός αυτός θα παραμείνει στην Κρήτη για να χρησιμοποιηθεί και μελλοντικά σε όποια περίπτωση χρειάζεται.

«Περιμένουμε από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ να μας κατεβάσει εξοπλισμό για τους σεισμοπαθείς της περιοχής. Πρόκειται για εξοπλισμό στέγασης 250 περίπου ατόμων», υπογράμμισε σχετικά ο κ. Μαυρογιάννης και συμπλήρωσε: «Αυτός ο εξοπλισμός στη συνέχεια θα παραμείνει στα χέρια μας ώστε με τη συνεργασία της Περιφέρειας Κρήτης και των δήμων να μοιράζονται σε περιοχές που έχουν έκτακτες ανάγκες».

του Χρήστου Μαζανίτη

Η μεγαλύτερη πολυεθνική άσκηση της Κύπρου ξεκινά αυτή την εβδομάδα. Πρόκειται για την «ΕΥΝΟΜΙΑ». Την άσκηση στην οποία συμμετέχουν η Ελλάδα, η Γαλλία και η Ιταλία κυρίως με ναυτικές δυνάμεις και διεξάγεται εντός κυπριακής ΑΟΖ.

Θα διεξαχθεί στις 4, 5 και 6 Οκτωβρίου και ήδη οι Τούρκοι έχουν αρχίσει και προετοιμάζονται για να αποφύγουν την περυσινή ταπείνωση της αεράμυνας τους.

Πέρυσι, στις 27 Αυγούστου, συνολικά 8 μαχητικά F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας βρέθηκαν για πρώτη φορά στην Κύπρο, σπέρνοντας πανικό στους Τούρκους.

Η τουρκική αεράμυνα πιάστηκε στον ύπνο. Χωρίς να καταλάβουν το παραμικρό, 6 πάνοπλα ελληνικά F-16 πέταξαν μέχρι την Μεγαλόνησο όπου ξαφνικά οι Τούρκοι συνειδητοποίησαν ότι η Πολεμική Αεροπορία κατάφερε το αδιανόητο γι’ αυτούς.

Εκεί συνάντησαν τα δύο ελληνικά F-16 που διανυκτέρευσαν για 2η μέρα στο αεροδρόμιο της Πάφου για πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια, ζωντανεύοντας επί της ουσίας το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα Ελλάδας – Κύπρου. Ήταν η πρώτη φορά που συνολικά 8 ελληνικά F-16 βρέθηκαν ταυτόχρονα στην Κύπρο για ασκήσεις κι αυτό στέλνει δύο μηνύματα.

Το πρώτο ότι “η Κύπρος δεν κείται μακριά” και το δεύτερο ότι η Πολεμική Αεροπορία μπορεί να επιχειρήσει οπουδήποτε στην Ανατολική Μεσόγειο από το αεροπλανοφόρο… Κρήτη.  Βεβαίως όλο αυτό ήταν πρωτοβουλία του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, που έφερε σε πέρας η ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας.

Πέρυσι στην άσκηση «ΕΥΝΟΜΙΑ» συμμετείχαν και 4 γαλλικά Rafale. Ωστόσο, φέτος, σύμφωνα με πληροφορίες του enikos.gr, Γαλλία και Ιταλία έχουν προς το παρόν εκφράσει την επιθυμία τους να συμμετάσχουν μόνο με πλοία κι ελικόπτερα.

Το βίντεο είναι από την ιστορική προσγείωση των ελληνικών F-16 στην Πάφο, τον Αύγουστο του 2020.

Η δραστηριότητα διεξήχθη στο πλαίσιο της κοινής απόφασης των 4 χωρών για παρουσία στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.

Ενέργειες υλοποιήθηκαν στο θαλάσσιο στην περιοχή Νοτίως της Κύπρου, από 26 μέχρι 28 Αυγούστου 2020 όπου εξετάστηκε μεγάλο φάσμα ναυτικών και αεροπορικών αντικειμένων αλλά και θεμάτων Έρευνας και Διάσωσης.

Σε αυτή συμμετείχαν Αεροπορικά και Ναυτικά Μέσα από τις 4 χώρες.

Δείτε το βίντεο από την περυσινή άσκηση ΕΥΝΟΜΙΑ:

Η επίδειξη δύναμης αυτή καταγράφηκε μερικές ημέρες αφού το Πεκίνο κατηγόρησε τη Βρετανία πως έστειλε πολεμικό πλοίο στο στενό της Ταϊβάν με «κακόβουλους σκοπούς».

Οι παραβιάσεις της ζώνης αναγνώρισης αεροπορικής άμυνας (ή ADIZ, από το ακρώνυμό της στα αγγλικά, air defense identification zone) από 22 καταδιωκτικά, δύο βομβαρδιστικά κι ένα ανθυποβρυχιακό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας της Κίνας εξώθησε τις ένοπλες δυνάμεις της Ταϊβάν να απογειώσουν εσπευσμένα δικά τους μαχητικά για να τα αναγκάσουν να αποχωρήσουν, ανέφερε το υπουργείο Άμυνας της Ταϊβάν.

Τη νύχτα της Παρασκευής προς Σάββατο δεύτερη ομάδα 13 στρατιωτικών αεροσκαφών της Κίνας εισήλθε στην ADIZ της Ταϊβάν, αυξάνοντας τον αριθμό τους στα 38, διευκρίνισε το υπουργείο.

Η ζώνη αναγνώρισης αεροπορικής άμυνας είναι το τμήμα του εναέριου χώρου όπου το κάθε κράτος θέλει να ταυτοποιούνται και να εντοπίζονται τα αεροσκάφη για λόγους εθνικής ασφαλείας.

Οι παραβιάσεις της ADIZ της Ταϊβάν από στρατιωτικά αεροσκάφη της Κίνας είναι συχνές, καθώς το Πεκίνο επιδίδεται σε επιδείξεις δύναμης με αυτόν τον τρόπο. Έχουν ανακοινωθεί ήδη πάνω από 500 φέτος, έναντι 380 την περασμένη χρονιά — αριθμός που ήδη αποτελεί ρεκόρ.

Το προηγούμενο ρεκόρ σε μια μέρα ανάγεται στην 15η Ιουνίου, όταν μπήκαν στην ADIZ της Ταϊβάν 28 κινεζικά αεροσκάφη.

Το Πεκίνο θεωρεί τη νήσο, όπου κυβερνά σήμερα δημοκρατικό καθεστώς, αποσκιρτήσασα επαρχία της Κίνας, προορισμένη να επανενωθεί με την ηπειρωτική χώρα, διά της βίας αν χρειάζεται.

Η Κίνα δεν έχει σταματήσει να κλιμακώνει την πίεση στην Ταϊβάν από την εκλογή το 2016 στην προεδρία της Τσάι Ινγκ-γουέν, η οποία απορρίπτει το όραμα του Πεκίνου, κατά το οποίο η νήσος αποτελεί μέρος της «ενιαίας Κίνας».

Την περασμένη εβδομάδα, το Πεκίνο έστειλε 24 μαχητικά στη ζώνη αυτή, αφού η Ταϊβάν ζήτησε να ενταχθεί σε εμπορική συμφωνία στην οποία συμμετέχουν κράτη που βρέχονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Οι παραβιάσεις σημειώθηκαν αφού το Λονδίνο έστειλε την 27η Σεπτεμβρίου, για πρώτη φορά από το 2008, πολεμικό να διαπλεύσει το στενό της Ταϊβάν. Η διοίκηση του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας καταδίκασε την ενέργεια αυτή, κατηγορώντας τη Βρετανία πως τροφοδοτεί «κακόβουλες προθέσεις» με σκοπό να «σαμποτάρει την ειρήνη και τη σταθερότητα στο στενό της Ταϊβάν».

Άνδρας με μάσκα στο πρόσωπο κράτα στους ώμους του ένα παιδί με κιάλια στο Jingshan Park, την ημέρα της επετείου της ίδρυσης της κομμουνιστικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, 1 Οκτωβρίου 2021. EPA, ROMAN PILIPEY

Με πληροφορίες AFP-Reuters μέσω ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ταϊπέι, Ταϊβάν

Μέσα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα «myBusinessSupport», η επιχείρηση μπορεί να δηλώσει το ύψος της ενίσχυσης που αιτείται να λάβει. Μαζί με την αίτηση, οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις θα πρέπει να υποβάλουν επιπλέον στην πλατφόρμα τα εξής στοιχεία: α) το ποσό της ενίσχυσης που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν για δικαίωμα έκπτωσης από τρέχουσες φορολογικές οφειλές έτους 2021, που καθίστανται πληρωτέες από 1η Ιουλίου μέχρι 31η Δεκεμβρίου 2021, β) το ποσό της ενίσχυσης που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν για αποπληρωμή τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών έτους 2021, που καθίστανται πληρωτέες από 1η Ιουλίου μέχρι 31η Δεκεμβρίου 2021.

Η ενίσχυση χορηγείται με τη μορφή δικαιώματος έκπτωσης από τρέχουσες οφειλές έτους 2021 στη φορολογική Αρχή ή και με τη μορφή πιστωτικού για την αποπληρωμή τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών έτους 2021. Η ενίσχυση μπορεί να χρησιμοποιηθεί το αργότερο ως τις 31/12/2021. Τυχόν υπόλοιπο της ενίσχυσης που παραμένει μετά το τέλος Δεκεμβρίου ακυρώνεται αυτόματα