Στην κορυφή του Γράμμου, σε ύψος 2.520 μ., στρατιώτες έχτισαν, το 1948, ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία, στην Υπέρμαχο Στρατηγό του Έθνους, ως αφιέρωμα ευγνωμοσύνης για την προστασία της, αλλά και ως ορμητήριο πνευματικών φτερουγισμάτων.
Η επίσημη αγαπημένη κέρδισε την Τσεχία, αλλά δεν έπιασε το όριο των 12 πόντων που χρειαζόταν για να… σβήσει την ήττα-μαχαιριά από τη Βραζιλία, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός προημιτελικών του Μουντομπάσκετ. Η επόμενη μέρα έφερε στην Ελλάδα την πίκρα του αποκλεισμού στα χείλη και τα όνειρα να σβήνουν μαζί με τις προσδοκίες.
Η αποθέωση των 12 «θεών» και του μαέστρου στον πάγκο σε περίπτωση πρόκρισης, έδωσε τη θέση της στην άγρια ισοπέδωση των πάντων για να καλύψει το κενό στον ψυχισμό του Έλληνα φιλάθλου που, όπως συνηθίζει, περνάει από το ένα άκρο στο άλλο εν ριπή οφθαλμού. Έτσι «χρυσώνεται» το χάπι της πίκρας που φέρνει η αναπάντεχη ήττα ή ο πρόωρος αποκλεισμός!
Η Εθνική κατέβηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας με όνειρα, προσδοκίες και βλέψεις για την κατάληψη μιας θέσης στο βάθρο των νικητών, ωστόσο… «κατερρίφθη ανώμαλα» και προσγειώθηκε στο 11ο σκαλοπάτι της κατάταξης
Ποιος φταίει; Τι δεν πήγε καλά; Που ήταν ο MVP του ΝΒΑ; Ο κόουτς τι έκανε; Ποιος τον έβαλε εκεί; Σε αυτά τα ερωτήματα υπάρχουν απαντήσεις πολλών ειδών, ωστόσο μόνο με σύμβουλο την ψυχραιμία μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το πώς η Ελλάδα δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το πλούσιο οπλοστάσιό της.
Η Εθνική κατέβηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας με όνειρα, προσδοκίες και βλέψεις για την κατάληψη μιας θέσης στο βάθρο των νικητών, ωστόσο… «κατερρίφθη ανώμαλα» και προσγειώθηκε στο 11ο σκαλοπάτι της κατάταξης.
«Αποτύχαμε παταγωδώς», δήλωσε ο Σλούκας, την ώρα που η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ) με επιστολή στη FIBA διαμαρτυρόταν για τη διαιτησία και αναφερόταν σε «ύποπτη διαμόρφωση αποτελέσματος».
Πριν το πρώτο «τζάμπολ» της διοργάνωσης οι μπουκ έδιναν στην Ελλάδα την τρίτη θέση και έπρατταν σωστά, καθώς βάσει… ταλέντου οι παίκτες που συμπλήρωσαν τη δωδεκάδα αξίζουν τα… μετάλλια. Τι έγινε λοιπόν και η «επίσημη αγαπημένη»… εκτροχιάστηκε κατά οκτώ θέσεις;
«Έχασε τη βολή ο Σλούκας και έτσι δεν πήγαμε στην παράταση στον αγώνα με τη Βραζιλία»! Αυτό είναι το δένδρο όμως, ενώ το… μαύρο κουτί της «επίσημης αγαπημένης» για το συγκεκριμένο τουρνουά είναι… θαμμένο σε ολόκληρο δάσος.
Διαλεχτά υλικά σε λάθος συνταγή
Ακόμη και για τον πλέον αδαή στα ζητήματα του μπάσκετ είναι οφθαλμοφανές το περίσσιο ταλέντο της Ελλάδας, το όνομα-κράχτης «Γιάννης Αντετοκούνμπο» και η μεγάλη αλήθεια ότι η παθογένεια των Ελλήνων είναι το κακό σουτ, κάτι που χαρακτηρίζει ακόμα και τον MVP του ΝΒΑ. Αρμόδιος για να παντρέψει το ταλέντο, να ομογενοποιήσει το υλικά και να σερβίρει… αποτέλεσμα είναι ο προπονητής, μαζί με το τιμ του. Εκεί η Εθνική πήρε κάτω από τη βάση, καθώς το αστείρευτο ταλέντο και τα δυνατά σημεία των Ελλήνων δεν φάνηκαν σχεδόν καθόλου με εξαίρεση ένα μεγάλο μέρος του αγώνα με το Μαυροβούνιο και την άμυνα-ορόσημο στο μεγαλύτερο μέρος του «τελικού» με την Τσεχία.
Με δεδομένο λοιπόν πως τα υλικά για την… γκουρμέ συνταγή της επιτυχίας υπήρχαν, ο κόσμος όλος κοιτάει με δυσπιστία τον μάγειρα. Είναι αλήθεια ότι ο Θανάσης Σκουρτόπουλος κλήθηκε να διευθύνει ένα μεγάλο καράβι στον ωκεανό της μπασκετικής Κίνας, χωρίς να έχει το απαραίτητο βιογραφικό και με… δίπλωμα τα άριστα στις εξετάσεις που έδωσε στα «παράθυρα» των προκριματικών. «Μας λένε να παίξουμε σαν τους Μπακς, αλλά δεν έχουμε το υλικό των Μπακς», είπε ο κόουτς και έχει δίκιο, ωστόσο το παρκέ έδειξε πως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έμεινε ανεκμετάλλευτος και αυτό είναι το μεγάλο κρίμα! Μεγαλύτερο ακόμα και από τον πρόωρο αποκλεισμό.
Ο γενική αίσθηση είναι όμως ότι ο Θανάσης Σκουρτόπουλος έκανε ό,τι μπορούσε. Τι παραπάνω μπορεί να δώσει ένας προπονητής που καλείται να διαχειριστεί τον καλύτερο παίκτη του ΝΒΑ, ενώ προηγουμένως έχει δουλέψει ως βοηθός στην ΑΕΚ, και ως προπονητής σε Αιγάλεω, Περιστέρι, Πανελλήνιο, Ίκαρο Καλλιθέας, Πανιώνιο, Κεραυνό Στροβόλου (Κύπρος), Ρέθυμνο, Απόλλων Πατρών και ΓΣ Λάρισας-Φάρο;
Ο «Greek Freak» αντιμετωπίστηκε ως ένας απλός παίκτης από τη Βραζιλία, τη Νέα Ζηλανδία και τις ΗΠΑ, ενώ το αταίριαστο μπάσκετ της Ελλάδας με βάση τα προσόντα του έφεραν και την αποβολή του στο ντέρμπι με τους Τσέχους.
Δεν μπόρεσε σχεδόν ποτέ να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο και από όπλο μεγατόνων έγινε ένας τυπικός καλός παίκτης που δεν είχε την ευκαιρία να δώσει την ώθηση στην Ελλάδα και να τη στείλει ψηλά! Αμερικανοί σχολιαστές τραβούσαν τα μαλλιά τους με τον ρόλο του Γιάννη στην ομάδα και τα plays του Σκουρτόπουλου, όμως με δεδομένο πως άλλο μπάσκετ παίζουν στις ΗΠΑ και άλλο στις διοργανώσεις της FIBA, λόγω διαφοροποίησης σε πολλούς κανόνες το σίγουρο είναι ότι ο ελληνικός πάγκος δεν μπόρεσε να βρει τη φόρμουλα για να μπει ο Γιάννης στο παιχνίδι ως ακρογωνιαίος λίθος.
Η Εθνική έδειξε την εικόνα πως είχε σχεδιάσει τι θα κάνει όταν ο αντίπαλος βγάλει εκτός αγώνα τον Γιάννη και όχι πώς θα αξιοποιήσει το μεγαλύτερο όνομα του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Γιάννης κατέβαζε τη μπάλα, έκανε το ντράιβ και έσπαγε τη μπάλα στο τρίποντο για να εκτελέσουν οι υπόλοιποι. Πώς θα κερδίσεις έτσι; Όλοι παραδέχονται την παθογένεια στο σουτ!
Μπερδεμένο σύνολο
Ακόμα μία διαπίστωση είναι ότι η Ελλάδα δούλεψε πολύ στις βολές, καθώς με εξαίρεση το τελευταίο ματς που το έχασε από την αστοχία της σε αυτές, στους υπόλοιπους αγώνες είχε ευστοχία.
Εκτός όμως από τον Γιάννη, η Ελλάδα είχε ακόμα έντεκα παίκτες στο ρόστερ, πολλοί εκ των οποίων με τα χαρακτηριστικά του ηγέτη. Εκείνοι έδειξαν επίσης μπερδεμένοι και αγχωμένοι, καθώς είχαν από «πάνω» τους τον MVP. Δεν μπόρεσαν να μπουν στον ρόλο τους και αυτό είχε ως αποτέλεσμα, με εξαιρέσεις ανά περίσταση και ανά ματς, η Ελλάδα να παίζει ένα μπάσκετ άναρχο, χωρίς αποστάσεις και με διάβασμα… πασάλειμμα μόνο και μόνο για να περάσει τη βάση και να περάσει στο επόμενο… μάθημα! Εν τέλει κόπηκε, καθώς όταν δεν είσαι διαβασμένος και οργανωμένος κάποια στιγμή το μυαλό θα θολώσει και δεν θα πάρει τη σωστή απόφαση.
Οι Έλληνες διεθνείς είναι οι τελευταίοι που φταίνε για την αποτυχία στο φετινό Μουντομπάσκετ. Έτρεξαν, ίδρωσαν, βούτηξαν στις μπάλες, μας ξεσήκωσαν και έδωσαν και την ψυχή τους, κάτι που αποτυπώθηκε περίτρανα στο κύκνειο άσμα με την Τσεχία.
Ήταν αδιάβαστοι, αλλά δεν τους είπε κάποιος τι να διαβάσουν και εκεί είναι φανερό το γεγονός ότι η ομοσπονδία και ο πρόεδρος θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, καθώς το θλιβερό δεν είναι η κατάληψη της 11ης θέσης. Το θλιβερό είναι ότι οι διεθνείς μετέφεραν την εικόνα ότι δεν απολαμβάνουν οι ίδιοι το παιχνίδι και γέμιζαν άγχος ακόμα και τον πιο απαθή τηλεθεατή.
Οι ευθύνες βαραίνουν την ομοσπονδία
Ο φίλαθλος επίσης απορούσε και αναρωτιόταν πώς είναι δυνατόν ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο τελευταίος που κέρδισε σε επίσημο ματς την Team USA να βρίσκεται στα πάνελ της ΕΡΤ και να μην είναι στην άκρη του πάγκου μας. «Έχει τσακωθεί με τον πρόεδρο», απαντούσαν οι πιο μυημένοι. Όπως λέει ο λαός «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» και φυσικά πρώτοι υπεύθυνοι για τη χαμένη ευκαιρία της Κίνας είναι οι διοικούντες την ΕΟΚ και ο πρόεδρος Γιώργος Βασιλακόπουλος, ο οποίος είχε δώσει πολλά στο άθλημα, όμως τα τελευταία χρόνια δεν φαίνεται σε… φόρμα, με αποτέλεσμα οι επιλογές του να στερούν από την Ελλάδα τη δυνατότητα να πιάσει το ταβάνι της και να γράψει ιστορία!
Ο ίδιος οδηγεί το μπάσκετ ως δημοκρατικά εκλεγμένος και κοινά αποδεκτός μέσα στην ομοσπονδία, όμως οι φωνές που τον καλούν να παραχωρήσει τη θέση του πληθαίνουν. Κανείς δεν μπορεί να τον απομακρύνει, παρά μόνο ένας! Ο ίδιος του ο εαυτός του και η πιο δυνατή φωνή από όλες, αυτή της συνείδησής του.
Το πρώτο στοίχημα με τον Γιάννη χάθηκε, αλλά αν θέλουμε να υπάρξουν και άλλα, πρέπει το πυρηνικό μας όπλο να το αναγνωρίσουμε και να το αντιμετωπίσουμε ως τέτοιο. Σε κάθε άλλη περίπτωση παραμένει ένα απλό τυφέκιο.
Αναρτήσεις
