Η γαλλική συμμετοχή στην πρόσφατη επίθεση κατά της Συρίας έχει δύο μελανά σημεία. Το πρώτο, πολιτικής φύσης, είναι κοινό και για τους τρεις μετέχοντες και αφορά τη μη εξουσιοδότησή τους από τον ΟΗΕ. Το δεύτερο είναι καθαρά γαλλικό και τεχνικό. Ένα μαχητικό Rafale επέστρεψε από την αποστολή με τον ένα πύραυλο να μην έχει εκτοξευθεί. Το ίδιο συνέβη και σε φρεγάτα όπου τρεις νέας τεχνολογία πύραυλοι κρουζ (MdCN – Missiles de Croisière Naval) δεν κατέστη δυνατό να εκτοξευθούν.
Είναι δεδομένο ότι οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις και η κατασκευάστρια των πυραύλων εταιρεία MBDA αναλύουν τα δεδομένα για να εντοπίσουν τις αιτίες του σφάλματος. Ωστόσο το πλήγμα κατά της Συρίας χαρακτηρίστηκε επιτυχές διότι οι στόχοι που είχε θέσει ο Γάλλος πρόεδρος επετεύχθησαν.
Πολιτικά οι στόχοι ήταν, πρώτον, να αποφευχθεί το πολιτικό Βατερλώ του 2013 όταν ο τότε πρόεδρος Ολάντ είχε απομείνει ο μόνος που ζητούσε πλήγματα κατά της Συρίας για την τότε επίθεση με χημικά. Ο νυν πρόεδρος Μακρόν έδωσε νωρίς το μήνυμα ότι η υπέρβαση αυτού που θεωρεί κόκκινη γραμμή θα έχει συνέπειες.
Παράλληλα όμως ουδείς επιθυμεί να ξεκινήσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έτσι κάτι έπρεπε να γίνει για να αποτραπούν ρωσικά αντίποινα, που θα ξεσπούσαν σε περίπτωση άμεσης εμπλοκής, αλλά πιθανόν και σε περίπτωση πλήγματος κατά του καθεστώτος Άσαντ που η Μόσχα προστατεύει.
Οι εν λόγω πολιτικοί στόχοι είναι αντιφατικοί μεταξύ τους και δεν μπορούν, λογικά, να σχετιστούν με την στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία. Έπρεπε δηλαδή, ταυτόχρονα, να μην υπάρξει κλιμάκωση, να υπάρχουν μηδενικές παράπλευρες απώλειες, αλλά παρόλα αυτά να δοθεί το μήνυμα και να υπάρξει μελλοντική αποτροπή. Για αυτό έπρεπε να επιλεγούν αξιόλογοι στόχοι με σκοπό να καταστραφούν οι χημικές υποδομές του Άσαντ.
Η Γαλλία έλαβε μέρος στις επιθέσεις κατά δύο χημικών εγκαταστάσεων κοντά στη Χομς. Οι εγκαταστάσεις επλήγησαν ταυτόχρονα με πυραύλους από αέρος και θαλάσσης. Συνολικά εκτοξεύθηκαν 12 πύραυλοι.
Η Γαλλία συμμετείχε στην επιχείρηση με πέντε μαχητικά Rafale, τέσσερα Mirage 2000, δύο AWACS, έξι C-135 FR και έξι πλοία (τρεις φρεγάτες FREMM, ένα σκάφος αντιαεροπορικής άμυνας, ένα ανθυποβρυχιακής και ένα διοίκησης και υποστήριξης).
Οι τρεις σύμμαχοι πέτυχαν εξαιρετικό συντονισμό ενεργειών, προϊόν της κατάλληλης προετοιμασίας αλλά και της εμπειρίας κοινών επιχειρήσεων και ασκήσεων του παρελθόντος. Λόγω της προετοιμασίας δεν επλήγη κανένας από τις επιθέσεις και δεν υπήρξε θάνατος αμάχων.
Οι δυνάμεις ταχείας αντίδρασης της Γαλλίας βασίζονται στο δόγμα αποτροπής και στην πρόκληση πληγμάτων στον αντίπαλο με ταχύτητα και ακρίβεια, σε βάθος, με την ικανότητα απόδοσης πρώτου πλήγματος.
Η βάση 113 της γαλλικής αεροπορίας στο Σαιντ Ντιζιέ χρησιμοποιήθηκε για το πλήγματα την Συρία. Τα γαλλικά μαχητικά ανεφοδιάστηκαν πέντε φορές στον αέρα κατά τη διάρκεια της αποστολής.
Το υψηλό επίπεδο τεχνικής υπεροχής και η επίδειξη αποφασιστικότητας των Δυτικών εξασφάλισαν την επιτυχία. Η Μόσχα επέλεξε να μην ενεργοποιήσει τις στρατιωτικές τις δυνάμεις και απλώς παρακολούθησε τις επιθέσεις.
Πάντως το Κρεμλίνο δεν στερούνταν επιλογών και ήδη απάντησε έμμεσα στη Γαλλία παύοντας την πρόσβαση του ΝΑΤΟ στο πρόγραμμα SALIS (Strategic Airlift International Solution) που αφορά το τεράστιο μεταγωγικό Antonov 124.